Pierwszy raz książkę przeczytałam 4 lata temu i podobała mi się. W ramach wyzwania trójki e-pik, postanowiłam przeczytać ją kolejny raz. Zazwyczaj nie wracam drugi raz do danej książki, chyba, że wstrząsnęła mną tak bardzo, albo zdążyłam przez lata zapomnieć większość fabuły i dla przyjemności czytam ponownie. Zapewne po "Puszkę" Barbary Kosmowskiej sięgnęłabym za dobre kilka lat, gdyby nie wyzwanie sardegny i fakt, że większość szczegółów mi po prostu umknęła. Ale nie przedłużając...

Barbara Kosmowska to szanowana pisarka i poetka, a także absolwentka polonistyki. Zadebiutowała jeszcze w czasach liceum, w latach osiemdziesiątych zdążyła zebrać sporo nagród w konkursach poetyckich. Wydała książki dla dzieci i młodzieży, jak i dla dorosłych.

"Puszkę" zakwalifikowano do literatury dziecięcej i młodzieżowej. Ale czy słusznie? Historia opowiada o tytułowej Puszce, która wkracza w dorosły świat. Czeka na nią wiele niezbyt miłych przygód. Pozna co to prawdziwa przyjaźń, a także jej fikcja. Podobnie będzie z miłością. Przez to wszystko będzie musiała przejść poznając rodzinne tajemnice, które częściej ciążą na sercu niż pomagają żyć. Czy Puszce uda się przejść przez okres wkraczania w dorosłość bez większych krzywd? Co takiego spotka bohaterkę? Czy będzie potrafiła odpowiedzieć na pytania, które dyktuje jej sumienie?

Przed laty było to moje pierwsze spotkanie z Kosmowską i muszę przyznać, że było udane. Po czterech latach, kiedy to powróciłam do "Puszki" wrażenie się nie zmieniło. Pani Barbara napisała powieść traktującą o czasach wkraczania w świat starszych, poważniejszych. Na tym etapie powinno się pozostawić zabawki w pokoju, a pójść w świat z podniesioną głową i znosić wszelkie przeciwności. "Puszka" jest to dobra pozycja dla młodzieży, która zaczyna się buntować. Pozwala odkryć prawdę o życiu, nie tak brutalnie, jak mamy okazję. Powieść napisana prostym i ładnym językiem, można rzecz, że wręcz poetyckim. Proste przedstawienie zawiłych sytuacji, dobrze wykreowani bohaterowie.

Choć jestem już troszkę za stara na takie pozycje, to muszę przyznać, że miło spędziłam przy niej czas. Ani przez chwilę nie miałam wrażenia, że czytam książkę dla młodszej młodzieży. Wiele tematów poruszanych ma odzwierciedlenie w moim codziennym życiu. Książkę polecam każdemu młodemu czytelnikowi, niekoniecznie najmłodszemu. ;)

Pierwszy raz książkę przeczytałam 4 lata temu i podobała mi się. W ramach wyzwania trójki e-pik, postanowiłam przeczytać ją kolejny raz. Zazwyczaj nie wracam drugi raz do danej książki, chyba, że wstrząsnęła mną tak bardzo, albo zdążyłam przez lata zapomnieć większość fabuły i dla przyjemności czytam ponownie. Zapewne po "Puszkę" Barbary Kosmowskiej sięgnęłabym za dobre...