Bezbłędne zakończenie cyklu, aż szkoda, że to już koniec ( a właściwie początek!). Naprawdę wspaniałe było to odkrywanie powiązań do Fundacji. Wszystko w tej powieści tak pięknie się splata. Bardzo żałuję, że przeczytałam te cykle tak zupełnie bez sensu. Powinnam zacząć od Sagi Roboty, potem przejść do Sagi o Imperium galaktycznym a na sam koniec przeczytać cykl Fundacja, niestety człowiek mlody jest często ignorantem..Jeśli jednak ktoś czyta ten opis i nie popełnił tego błędu co ja to namawiam do czytanie w kolejnosci3, którą tu wymieniłam. Co do samej powieści to co tu mogę dodać. Wreszcie jes mniej schematyczna, powiem, że chyba najlepsza z tych 3 poprzednich części. Jest tutaj wiele o ludziach ich emocjach i postanowieniach. Roboty tutaj próbują wyjaśnić specyfikę bycie człowiekiem i naprawdę bardzo dobrze im to wyochodzi.Asimov jest wnikliwym obserwatirem ludzkości i pokazuje kaj nie iść a kaj iść w sposób wręcz prześwietny! Jako, że czytam Sagę jedną z drugą jestem bardziej wyczulona na pewne błędy, może zdarzylo się pare nieścisłości ale to naprawdę tylko niuansy. W tym tomie też wreszcie dowiadujemy się czemu Ziemie jest niezamieszkała i ciężka do odnalezienia w czasach Fundacji. No cóż nie chce napisać za dużo, wiec powiem, że to była wspaniała przygoda, na koniec nawet się lekko wzruszyłam i chciala bym, żeby ta przygoda trwała dalej. Polecam z całego serca!!

Bezbłędne zakończenie cyklu, aż szkoda, że to już koniec ( a właściwie początek!). Naprawdę wspaniałe było to odkrywanie powiązań do Fundacji. Wszystko w tej powieści tak pięknie się splata. Bardzo żałuję, że przeczytałam te cykle tak zupełnie bez sensu. Powinnam zacząć od Sagi Roboty, potem przejść do Sagi o Imperium galaktycznym a na sam koniec przeczytać cykl Fundacja,...