Świetna książka. Bez wątpienia pan al-Aswani (denerwuje mnie amerykański sposób zapisu jego nazwiska) czytał w młodości Nadźiba Mahfouza, ale to mu wyszło tylko na plus. Bo w "Kairze. Historii pewnej kamienicy" jest wiele podobieństw do dzieł Mahfouza, choćby do "Hamidy z Zaułka Midakk".
Bardzo podobają mi się wyraziście nakreślone postaci. Akurat ja nie mam problemów z arabskimi imionami (od 12 lat interesuję się wszystkim co arabskie), ale myślę, że nawet laikowi w tym temacie szybko przestaną mylić się imiona bohaterów. Po prostu każdy z nich jest inny, ma inny status społeczny, inne marzenia, pragnienia itp.
Nie byłbym facetem gdybym nie wspomniał o Busejnie. Autor tak wdzięcznie ją nakreślił, że przed oczyma miałem pięknie zbudowaną Arabkę (czyli na pewno nie chuderlawą anorektyczkę!) z dużymi piersiami, pupą w stylu J.Lo i buzią podobną do Najwy Karam. Nawet pomalowane paznokcie u stóp mi nie przeszkadzały :))
No dobrze, ale skoro tak pieję z zachwytu to czemu nie dodałem tej książki na półkę "ulubione"? No właśnie, jest jeden minusik "Kairu". Przesadzony zachwyt autora nad stosunkami homoseksualnymi. Nie mam nic do gejów, ale czytając tę książkę odniosłem wrażenie, że autor zbyt ubogo opisuje seks hetero, zaś przy stosunkach męsko-męskich popuszcza wodze fantazji. To nie jest jakiś duży zarzut, niemniej ten jeden minusik nieco rzutuje na całościową ocenę książki.
Tak czy inaczej, polecam "Kair" z czystym sercem. Naprawdę warto przeczytać.

Świetna książka. Bez wątpienia pan al-Aswani (denerwuje mnie amerykański sposób zapisu jego nazwiska) czytał w młodości Nadźiba Mahfouza, ale to mu wyszło tylko na plus. Bo w "Kairze. Historii pewnej kamienicy" jest wiele podobieństw do dzieł Mahfouza, choćby do "Hamidy z Zaułka Midakk".
Bardzo podobają mi się wyraziście nakreślone postaci. Akurat ja nie mam problemów z...