Są takie książki, których tytuł wprawia w zażenowanie i chce się je schować gdzieś głęboko, albo po prostu nie wychodzić z nimi z domu. Z takimi książkami można utożsamić zasadę 50/50 - albo książka okaże się kompletną klapą, albo ciekawą lekturą. Z "Miłością z bazylią w tle" na szczęście trafiłam na tę lepszą 50tkę, a dzięki temu, spędziłam miłe chwile podczas czytania.

Sama fabuła wydaje się klasyczna dla tego typu książek. Porzucona kobieta szukająca nowej tożsamości trafia do Włoch (kojarzy się z "Jedz, módl się, kochaj"), gdzie oczywiście odnajduje nową miłość. Wszystko wydawałoby się przewidywalne i może niegodne przeczytania, jednak po pierwszym spotkaniu z główną bohaterką, aż chłonie się strony żeby dowiedzieć się, co się dalej stanie.

Książka ma miłą fabułę, luźny język, a także dużo opisów jedzenia (może zburczeć w brzuchu!). Trzeba uważać na nieopisaną chęć przeniesienia się w te ciasne, włoskie uliczki. Wątki stale się rozwijają, przez co akcja jest żywa. Co prawda, miłośnicy bardziej poważnej literatury nawet nie zerknęliby na pierwszą stronę, ale czasem warto przeczytać coś pozytywnego, bez zbędnego filozofowania.Naprawdę polecam.

Są takie książki, których tytuł wprawia w zażenowanie i chce się je schować gdzieś głęboko, albo po prostu nie wychodzić z nimi z domu. Z takimi książkami można utożsamić zasadę 50/50 - albo książka okaże się kompletną klapą, albo ciekawą lekturą. Z "Miłością z bazylią w tle" na szczęście trafiłam na tę lepszą 50tkę, a dzięki temu, spędziłam miłe chwile podczas czytania....