Moje pierwsze zetknięcie z Terzanim to zbiór doskonałych reportaży "W Azji" i wciąż sięgając po kolejne książki tego autora szukam czegoś podobnego: takiego zmysłu obserwacji, wyczulenia na wiele mówiące detale, tej krytycznej postawy wobec wydarzeń rozgrywających się w Azji.
Nie mogę zatem powiedzieć, żeby ta książka mnie rozczarowała: jest w niej wszystko to, co urzekło mnie w reportażach Włocha. Ale "Powiedział mi wróżbita" to coś więcej niż tylko reportaże. Można nawet powiedzieć, że reportażu w historii tej podróży jest najmniej: to magiczna opowieść z pogranicza literatury podróżniczej i etnograficznej, z pogranicza filozofii i historii. Opisy wypraw do kolejnych państw Azji Południowo-Wschodniej - Tajlandii, Malezji, Indonezji, Birmy i Laosu - są tylko okazją do krytycznej oceny przemian zachodzących w tej części świata, do refleksji nad różnicami między Wschodem a Zachodem, wreszcie do rozmyślań nad alternatywą dla destrukcyjnego, materialistycznego modelu życia społecznego, jaki przenika na Wschód.
Nie, to nie jest książka napisana przez zaślepionego neofitę, z góry odrzucającego tradycję, w jakiej został wychowany. Terzani mądrze równoważy swój "zachodni" sceptycyzm "wschodnią" kontemplacją i refleksją, prowadząc czytelnika nie tylko przez fascynującą podróż przez kraje, historie i kultury, ale również przez historię odnalezienia swojej duchowej ścieżki.
Do refleksji.

Moje pierwsze zetknięcie z Terzanim to zbiór doskonałych reportaży "W Azji" i wciąż sięgając po kolejne książki tego autora szukam czegoś podobnego: takiego zmysłu obserwacji, wyczulenia na wiele mówiące detale, tej krytycznej postawy wobec wydarzeń rozgrywających się w Azji.
Nie mogę zatem powiedzieć, żeby ta książka mnie rozczarowała: jest w niej wszystko to, co urzekło...