Z pewnością będę wracać do tej książki. Moja ocena jest jak najbardziej subiektywna, ponieważ autor należy do moich ulubionych. Przekonał mnie do swojego sposobu myślenia i pisania pozycją "Ręce precz od tej książki". To było moje pierwsze spotkanie z twórczością Jana van Helsing'a i już wówczas wiedziałam, że nie ostatnie.

Od pierwszych stron książka "Rozmowy ze śmiercią" zapisała we mnie poczucie spokoju i chęci poznania dalszej jej części.
Autor przedstawił śmierć, jako czarną postać widzianą przez osoby stojące u progu końca żywota. Następnie opisał jak była ona przedstawiana do tej pory w literaturze, sztuce, czy też w legendach.
Po takim wstępie zaczęła się zapowiedziana w tytule - rozmowa ze śmiercią, która trwała już do końca książki.
Autor porozumiewał się z aniołem przemiany za pośrednictwem medium. Dla mnie była to pełna spokoju, ciekawości i chęci zrozumienia niesamowita przygoda z tak szeroko pojętym obrazem świata ludzi, Ziemi, kosmosu, a przede wszystkich wymiaru duchowego.
W książce "Rozmowy ze śmiercią" czarna postać ukazuje nam się, jako przewodnik pełen miłości pomagający w oddzieleniu duszy od ciała.
Dialog Jana ze śmiercią to wielowymiarowe podejmowanie tematów, które jednych tak, jak mnie mogą fascynować, innych natomiast wręcz bulwersować. Rozmowy te dotyczą przemian na Ziemi, zapowiadanych katastrof, postępowania ludzi, przyczyn różnych wydarzeń, czy też ogromnego znaczenia, jakie mają myśli, wypowiadane słowa.
To jedynie zarys tematów, jakie były podejmowane podczas dialogu Jana i śmierci.

Tak, czy inaczej uważam, że książka warta jest przeczytania.
Z pewnością skłania do przemyśleń.

Z pewnością będę wracać do tej książki. Moja ocena jest jak najbardziej subiektywna, ponieważ autor należy do moich ulubionych. Przekonał mnie do swojego sposobu myślenia i pisania pozycją "Ręce precz od tej książki". To było moje pierwsze spotkanie z twórczością Jana van Helsing'a i już wówczas wiedziałam, że nie ostatnie.

Od pierwszych stron książka "Rozmowy ze...