Pomysł ciekawy, klimat interesujący. Akcji raczej brakuje energii, ale czyta się nieźle.
Dla mnie duży plus właśnie za klimat książki.

Pomysł ciekawy, klimat interesujący. Akcji raczej brakuje energii, ale czyta się nieźle.
Dla mnie duży plus właśnie za klimat książki.

A takie lekkie :D

A takie lekkie :D

Przyzwoita przygodówka steampunkowa.

Przyzwoita przygodówka steampunkowa.

Szału nie ma... ale zła też nie była. Ciężka sytuacja...

Szału nie ma... ale zła też nie była. Ciężka sytuacja...

Pierwszy raz sięgnęłam po powieść steampunkową, ale powiem szczerze że za serce mnie nie chwyciła. Czytając opis przekonały mnie zombiaki, jednak lektura mnie rozczarowała, momentami akcja stawała się ciekawa, żeby po chwili stać się nudna jak flaki z olejem. Widocznie tego typu powieści nie są dla mnie :)

Pierwszy raz sięgnęłam po powieść steampunkową, ale powiem szczerze że za serce mnie nie chwyciła. Czytając opis przekonały mnie zombiaki, jednak lektura mnie rozczarowała, momentami akcja stawała się ciekawa, żeby po chwili stać się nudna jak flaki z olejem. Widocznie tego typu powieści nie są dla mnie :)

Na pierwszy rzut oka, książka Cherie Priest zapowiada się jak ostre, technologiczne porno w stylu ”Tunelu transatlantyckiego” Harrisona, gdzie bohaterowie ustępują miejsca dokładnym opisom technologii i zdumiewających wynalazków. W końcu cykl nazywa się „Stulecie machin” a do tytułu wepchnięto nazwę górniczego świdra. To jednak tylko pozory.

Steampunkowe mechanizmy rzecz jasna są obecne, ale w samej historii odkrywają niewielką rolę, zaś sama autorka po umieszczeniu ich w fabule zaraz ucieka do problemów swoich postaci. Dużo bardziej niż zębatkami, Priest lubi bawić się konwencją horroru w surwiwalowym wydaniu, z niekrytym uwielbieniem opisując wszechobecne hordy nieumarłych, oraz malejącą liczbę pocisków w magazynku.

To bardzo poprawna powieść, zbudowana wokół przemyślanej osi. Chociaż z początku steampunk wydaje się być pretekstowy, a historia oparta na najbardziej ogranych schematach gatunku, to w miarę lektury okazuje się, że za powstaniem książki stała nie tylko chwilowa moda na zębatki. Mimo to, czyta się bez zachwytów. Poza plastycznymi opisami skażonego miasta, Priest zabrakło po prostu iskry bożej. Czyta się w porządku, ale zachwytu nie ma. Skrzydła autorka rozwinęła dopiero w kolejnych tomach, tylko że…

Recenzja: http://steampunk.info.pl/kosciotrzep-cherrie-priest-steampunk-odmierzony-linijki/

Na pierwszy rzut oka, książka Cherie Priest zapowiada się jak ostre, technologiczne porno w stylu ”Tunelu transatlantyckiego” Harrisona, gdzie bohaterowie ustępują miejsca dokładnym opisom technologii i zdumiewających wynalazków. W końcu cykl nazywa się „Stulecie machin” a do tytułu wepchnięto nazwę górniczego świdra. To jednak tylko pozory.

Steampunkowe mechanizmy rzecz...

Trochę "S.T.A.L.K.E.R.", prawie "Metro" i "Resident Evil". Dla mnie bardzo dobra.

Trochę "S.T.A.L.K.E.R.", prawie "Metro" i "Resident Evil". Dla mnie bardzo dobra.

Lubię steampunka i to nawet bardzo więc po "Kościotrzep" sięgnąłem ochoczo. Książka była nominowana do licznych nagród co wydawało się potwierdzać, że warto ją przeczytać. Niestety tym razem nominacje okazały się zwodnicze bo książka jest po prostu słaba. To znaczy sam klimat steampunka jest super - trujące opary, hordy zombie, Zeppeliny na niebie i wszelkie machiny. Ale historia przedstawiono w książce jest nudna i zupełnie nie trzyma w napięciu. Podróż głównego bohatera Ezechiela i jego matki Briar zupełnie nie wciąga a przeszkody im stawiane wydają się być sztuczne i na siłę. Długo męczyłem się z tą książką i wydaje mi się, że polecić ją można co najwyżej "die hard" fanom steampunka, którzy pochłoną każdą książkę w tych klimatach.

Lubię steampunka i to nawet bardzo więc po "Kościotrzep" sięgnąłem ochoczo. Książka była nominowana do licznych nagród co wydawało się potwierdzać, że warto ją przeczytać. Niestety tym razem nominacje okazały się zwodnicze bo książka jest po prostu słaba. To znaczy sam klimat steampunka jest super - trujące opary, hordy zombie, Zeppeliny na niebie i wszelkie machiny. Ale...

6,5/10

6,5/10

Fakt, mało tego steampunku, ale historia ciekawa i łatwa do przyswojenia, bardziej czułem się jak w Uniwersum Metro 2033, wciąż tułając się z bohateriami po podziemiach zniszczonego miasta.

Fakt, mało tego steampunku, ale historia ciekawa i łatwa do przyswojenia, bardziej czułem się jak w Uniwersum Metro 2033, wciąż tułając się z bohateriami po podziemiach zniszczonego miasta.