"Biesy" to książka, w którą można przeczytać tylko po to, aby przekonać się o doskonałości warsztatu pisarskiego Dostojewskiego. Również fabuła jest niezwykle interesująca.
Narracja wciąż się zmienia, zdarza się, że przypomina dziennik, a następnie przechodzi do obiektywnego opisu wydarzeń. Czasami prowadzona jest w czasie teraźniejszym, a już w następnym rozdziale zmienia się na czas przeszły. Dzięki bogactwu narracyjnemu czytelnik nie może się nudzić. "Biesy" zmuszają czytelnika do umysłowego wysiłku. Dostojewski zastosował technikę retardacji, czyli opóźniania akcji... Kolejny sposób, aby powieść trzymała w napięciu...
Narracja w "Biesach" to witraż, przez który oglądamy rzeczywistość. Tematyka powieści, jak to u Dostojewskiego, porusza problemy religijne i moralne. Autor stara się zbadać, jak zbrodnia działa na jednostkę, jak wpływa na jej duszę... Dostojewski zapewnia, że mord nigdy nie popłaca, a ludzie nim skażeni prędzej czy później poniosą klęskę.
Pisarz w "Biesach" przedstawia podwaliny totalitaryzmu. Ilustruje, jak nieprzeciętna jednostka jest w stanie przewodniczyć grupie, jak potrafi zawładnąć umysłami ludzi, którzy chętnie przejmują jej motywy działania. "Biesy" to kawałek życia zawsze aktualny, w miarę upływu czasu nie traci nic ze swoich wartości. Dostojewski porusza w swoich powieściach wartości uniwersalne, które są wartościami zawsze i wszędzie...
Lektura do wielokrotnego czytania.

"Biesy" to książka, w którą można przeczytać tylko po to, aby przekonać się o doskonałości warsztatu pisarskiego Dostojewskiego. Również fabuła jest niezwykle interesująca.
Narracja wciąż się zmienia, zdarza się, że przypomina dziennik, a następnie przechodzi do obiektywnego opisu wydarzeń. Czasami prowadzona jest w czasie teraźniejszym, a już w następnym rozdziale zmienia...