Historia ostatniego króla ancien régime'u dobitnie pokazuje pewną istotną wadę monarchii dziedzicznej: pozbawiony talentów następca tronu może sobie nie poradzić z czekającymi go problemami. Niniejsza biografia ukazuje słabego i chwiejnego króla, który nie mogąc się zdecydować ani na rządy twardej ręki ani na liberalizację ustroju, w końcu zostaje skazany na ścięcie za zdradę ojczyzny. „Ludwik XVI” to nie tylko ciekawe studium postaci tytułowego władcy, ale także całej ówczesnej Francji, ze szczególnym uwzględnieniem problematyki społecznej. Co do wad książki, to mogę wymienić nadmierną ilość cytowanych bons mots – ileż można się zachwycać tymi przegadanymi powiedzonkami XVIII-wiecznej arystokracji?! Podstawowa wada wszystkich książek o Francji: nadmiar tych „genialnych” cytatów z tysięcy pamiętników. W samym „Ludwiku XVI” irytująca jest także – zrozumiała w świetle ustroju PRL – pogarda dla historiografii, którą nazywa Baszkiewicz prawicową lub konserwatywną. Zupełnie to niepotrzebne wstawki, które nie pozwalają mówić o bezstronności Autora. Z tego powodu ocena niższa, niż mogłaby być.

Tomasz Babnis

Historia ostatniego króla ancien régime'u dobitnie pokazuje pewną istotną wadę monarchii dziedzicznej: pozbawiony talentów następca tronu może sobie nie poradzić z czekającymi go problemami. Niniejsza biografia ukazuje słabego i chwiejnego króla, który nie mogąc się zdecydować ani na rządy twardej ręki ani na liberalizację ustroju, w końcu zostaje skazany na ścięcie za...