Cóż mogę powiedzieć... Rewelacja. Szczegółowa historia czwórki kobiet z tej samej rodziny, pełna może niezbyt prostych rozwiązań, ale pokazująca, że w życiu można sobie poradzić nawet wtedy, gdy się nic nie ma.
Baaardzo podobała mi się żydowska otoczka tej powieści. Historie bohaterek, wstawki w jidysz, osadzenie w konkretnym czasie i przestrzeni... Autorka odrobiła pracę domową. Parę razy czytałam amerykańskie powieści o Żydach i płakałam nad nimi, albowiem większość tekstu to były wierutne bzdury.
Jednocześnie mam taką refleksję parę godzin po skończeniu - dlatego każda z kobiet musiała coś poświęcić dla mężczyzny? Pomijając może Sarę, najmłodszą z nich. Bohaterki to wybitne jednostki, artystki, które nie mogły się do końca rozwinąć. Zawsze na ich drodze stawał mężczyzna. Oj, feminizm się odzywa ;)
Polecam, gorąco polecam.
Dłuższa opinia tutaj: ---> http://czechozydek.wordpress.com/2013/12/26/erica-jong-pamiec-dopisze/

Cóż mogę powiedzieć... Rewelacja. Szczegółowa historia czwórki kobiet z tej samej rodziny, pełna może niezbyt prostych rozwiązań, ale pokazująca, że w życiu można sobie poradzić nawet wtedy, gdy się nic nie ma.
Baaardzo podobała mi się żydowska otoczka tej powieści. Historie bohaterek, wstawki w jidysz, osadzenie w konkretnym czasie i przestrzeni... Autorka odrobiła pracę...