Nie zachwyciła mnie, nie przepadam jak powieść skacze w czasie. Muszę się co chwila zastanawiać która jest babką a która córką której. Dobrze że jest chociaż drzewo genealogiczne na końcu książki bo zupełnie bym się pogubiła.

Nie zachwyciła mnie, nie przepadam jak powieść skacze w czasie. Muszę się co chwila zastanawiać która jest babką a która córką której. Dobrze że jest chociaż drzewo genealogiczne na końcu książki bo zupełnie bym się pogubiła.

Nie tego oczekiwałam... Autorka zwraca uwagę, że postrzegamy Żydów poprzez kontekst tragedii holocaustu i chyba tego oczekiwałam w tej książce, też podeszłam do tej książki stereotypowo. Zaskoczenie, można inaczej... Jednak jeśli masz coś innego do czytania, a brakuje Ci czasu, tę pozycję możesz pominąć.

Nie tego oczekiwałam... Autorka zwraca uwagę, że postrzegamy Żydów poprzez kontekst tragedii holocaustu i chyba tego oczekiwałam w tej książce, też podeszłam do tej książki stereotypowo. Zaskoczenie, można inaczej... Jednak jeśli masz coś innego do czytania, a brakuje Ci czasu, tę pozycję możesz pominąć.

Cóż mogę powiedzieć... Rewelacja. Szczegółowa historia czwórki kobiet z tej samej rodziny, pełna może niezbyt prostych rozwiązań, ale pokazująca, że w życiu można sobie poradzić nawet wtedy, gdy się nic nie ma.
Baaardzo podobała mi się żydowska otoczka tej powieści. Historie bohaterek, wstawki w jidysz, osadzenie w konkretnym czasie i przestrzeni... Autorka odrobiła pracę domową. Parę razy czytałam amerykańskie powieści o Żydach i płakałam nad nimi, albowiem większość tekstu to były wierutne bzdury.
Jednocześnie mam taką refleksję parę godzin po skończeniu - dlatego każda z kobiet musiała coś poświęcić dla mężczyzny? Pomijając może Sarę, najmłodszą z nich. Bohaterki to wybitne jednostki, artystki, które nie mogły się do końca rozwinąć. Zawsze na ich drodze stawał mężczyzna. Oj, feminizm się odzywa ;)
Polecam, gorąco polecam.
Dłuższa opinia tutaj: ---> http://czechozydek.wordpress.com/2013/12/26/erica-jong-pamiec-dopisze/

Cóż mogę powiedzieć... Rewelacja. Szczegółowa historia czwórki kobiet z tej samej rodziny, pełna może niezbyt prostych rozwiązań, ale pokazująca, że w życiu można sobie poradzić nawet wtedy, gdy się nic nie ma.
Baaardzo podobała mi się żydowska otoczka tej powieści. Historie bohaterek, wstawki w jidysz, osadzenie w konkretnym czasie i przestrzeni... Autorka odrobiła pracę...

Bardzo ciekawie i oryginalnie opowiedziana historia życia czterech kobiet, począwszy od rosyjskiej Żydówki, która emigruje do Stanów Zjednoczonych na początku XX wieku po jej prawnuczkę zajmującą się odkrywaniem przeszłości rodziny po stu latach.

Losy każdej z kobiet są burzliwe i intrygujące. Na mnie największe wrażenie zrobiły perypetie najstarszej z bohaterek, ale każda z jej potomkiń także ma wiele do zaoferowania światu i czytelnikowi.

Opowiedziane żywiołowo historie rozgrywają się na tle najważniejszych wydarzeń minionego wieku - są to pogromy w Rosji z 1905 roku, są obie wojny światowe, burzliwe przemiany w USA lat 60.
Z relacji bohaterek poznajemy także autentyczne postacie świata literatury (m.in. H. Millera, S. Fitzgeralda...).
Chociaż autorka zaznacza, że opisane osoby i wydarzenia są fikcyjne (z wyłączeniem prawdziwych postaci),trudno nie doszukać się w treści odniesień do biografii i twórczości E. Jong. Szukanie tych powinowactw jest równie pasjonujące jak cała fabuła.

To również utwór o wielkiej wartości, jaką jest pamięć, która ocala i ratuje prawdę o człowieku i świecie - w myśl powiedzenia "człowiek żyje tak długo, jak długo ktoś go pamięta".

Dużym plusem jest forma powieści - bardzo zróżnicowana, gdyż oprócz wspomnieniowej narracji najstarszej z kobiet mamy też fragmenty z pamiętników i listy jej córki, wnuczki i prawnuczki; są też wycinki z gazet, fragmenty wywiadów itp.
Nieco szokujący wydawać się może język jednej z bohaterek, której młodość przypadła na okres rewolucji seksualnej w USA; także część listów córki bawiącej w dwudziestoleciu międzywojennym w środowisku bohemy paryskiej epatuje wulgarnością i wyuzdaniem.
Obok tych fragmentów mamy jednak także zwyczajną, spokojną narrację oraz nastrojowe, pełne literackich ozdobników opisy zdarzeń.

Całość czyta się szybko i z emocjami - to doskonała lektura nie tylko dla miłośników twórczości pani Jong, ale także dla tych, którzy lubią sagi i powieści obyczajowe.

Bardzo ciekawie i oryginalnie opowiedziana historia życia czterech kobiet, począwszy od rosyjskiej Żydówki, która emigruje do Stanów Zjednoczonych na początku XX wieku po jej prawnuczkę zajmującą się odkrywaniem przeszłości rodziny po stu latach.

Losy każdej z kobiet są burzliwe i intrygujące. Na mnie największe wrażenie zrobiły perypetie najstarszej z bohaterek, ale...