Standardowo, jak już emi bierze się za romans, to nie ma bata, musi być gniot. Nie żebym robiła to specjalnie, po prostu mam pecha i wybieram złe książki, bo do tych superpopularnych pewniaków mnie nie ciągnie.
Zaczarował mnie tytuł "Czaru letniej nocy". Za to od pierwszej chwili wiedziałam, że nie polubię naszej bohaterki. Była irytująca, po prostu. Przecudowna Frances, jak na główną bohaterkę romansidła przystało, jest złośliwa i przebiegła - a przynajmniej tak jej się wydaje. Robi więc z siebie brzydulę, pragnąc uniknąć małżeństwa z obcym dla niej człowiekiem. Tymczasem on okazuje się być przystojnym i młodym mężczyzną. Od pierwszej chwili stwierdza, że jej się podoba, ale pomimo to, kontynuuje swoją grę, nie chcąc go poślubić. Liczy na to, że facet wybierze którąś z jej sióstr.
Ale jak to w romansidłach zwykle bywa, on ma przebiegły plan, żeby wziąć sobie żonę, zapłodnić ją i wyjechać do swojej kochanki. Tak więc wybiera brzydulę, bo ona chyba nie będzie go zatrzymywać. No, nie pomylił się, ale też do chwili powrotu z Londynu nie miał niebieskiego pojęcia o tym, że ona brzydulą bynajmniej nie jest.
Wszystko oczywiście kończy się happyendem, ale też książka nie jest znowu taka zwykła.
On jest bezczelny i brutalny, gwałci ją wielokrotnie, działa wbrew jej woli. Ona podnieca się, oglądając krzyżowanie dwóch koni. O!, żebym nie zapomniała, zakochuje się w nim po pierwszej nocy, kiedy przespała się z nim i było przyjemniej niż dotychczas. Wszelkie winy zostają wybaczone, a ona wreszcie jest zapłodniona. I żeby było śmieszniej, jest jeszcze jedna bardzo mhhroczna sprawa, a pod koniec z opresji naszą parkę wybawia... kochanka głównego bohatera.
Ogółem to mam odruch wymiotny, tęcza, te sprawy. Nie ma co tracić czasu na tą książkę, chyba że ktoś chce się pośmiać :D

Standardowo, jak już emi bierze się za romans, to nie ma bata, musi być gniot. Nie żebym robiła to specjalnie, po prostu mam pecha i wybieram złe książki, bo do tych superpopularnych pewniaków mnie nie ciągnie.
Zaczarował mnie tytuł "Czaru letniej nocy". Za to od pierwszej chwili wiedziałam, że nie polubię naszej bohaterki. Była irytująca, po prostu. Przecudowna Frances,...