Świat Szklarki jest przepełniony sztuką, uznaniem i dostatkiem, jednocześnie będąc pozbawionym poczucia niezależności i uczuć. Więc... o co chodzi?

"Herbata szczęścia" opowiada historię artystki z Wyspy Sierot, która w poszukiwaniu wizerunku tytułowej rośliny trafia do miejsca, w którym dorastała i otrzymała wykształcenie. Robi to z nie lada problemem, gdyż wciąż odczuwa władzę instruktorek - dziwnych kobiet panujących na Wyspie Sierot. Powoli odsłaniają się przed nią kolejne sekrety, lecz musi ona równocześnie uporać się z własnymi dylematami.
Równolegle do historii głównej bohaterki obserwujemy podróż hrabiego Seduna, który dociera na tajemniczą Wyspę Nut, gdzie ma odnaleźć herbatę szczęścia. Pozornie badawcza wyprawa tak naprawdę stanowi dla Scabera ucieczkę przed niechcianym małżeństwem i rozmyślaniami nad Szklarką, z którą przecież nie może - nie powinien! - się ożenić...

To moje pierwsze spotkanie z tą autorką; zdążyłam się jednak przekonać, że pisze odpowiednio zarówno dla młodzieży jak i dorosłych. Narracja jest przyjemnie prowadzona i, choć pozbawiona szczególnych "ochów", staje się dynamiczna dzięki zmiennemu punktowi widzenia. Raz czytamy o herbacie szczęścia z perspektywy Szklarki, raz Scabera, a później znów spoglądamy na sytuację okiem postaci drugo-, trzecioplanowej. Ukazuje to czytelnikowi bardzo ciekawy przegląd przez ich charaktery. Jeszcze nie spotkałam się z tak płynnymi przejściami, które nie wybijały mnie z rytmu. Bohaterowie zarysowani są ciekawie, ale znacznie wyraźniej w tej kwestii przedstawiają się bohaterowie jak Verka, Pepperia albo Ross. Do końca lektury nie byłam przekonana, czy lubię głównych bohaterów, ponieważ wyglądali na zwyczajnie sympatycznych, ale nic poza tym. Bardzo podobał mi się baśniowy klimat świata stworzonego przez Agnieszkę Grzelak. Przywodził mi na myśl atmosferę panującą w serii o Ziemiomorzu Le Guin. Przez to nie chciało się odkładać książki, czekałam tylko, żeby znowu poczuć się z powrotem jak w baśni. Jednak poszukiwacze romansów mogą się zawieźć - wątek miłosny subtelny, ale znaczący.

Ogólnie powieść czyta się bardzo miło, a jej bohaterowie nie są zbyt angażujący, podobnie jak cała historia. Mimo to jest bardzo interesująca i na swój sposób magiczna, co sprawia, że historia wciąga. Oceniłabym gwiazdkę niżej gdyby nie świetne zakończenie - zaskakujące, domykające wszystkie wątki, satysfakcjonujące, aczkolwiek wartkie, nieoklepane i dobrze napisane. Polecam każdemu, kto lubi polską fantastykę w dobrym stylu, chociaż fanom "Wiedźmina" może nie podchodzić jej łagodność, co według mnie składa się na jej wyjątkowy charakter. Lektura nie tylko babska!

Świat Szklarki jest przepełniony sztuką, uznaniem i dostatkiem, jednocześnie będąc pozbawionym poczucia niezależności i uczuć. Więc... o co chodzi?

"Herbata szczęścia" opowiada historię artystki z Wyspy Sierot, która w poszukiwaniu wizerunku tytułowej rośliny trafia do miejsca, w którym dorastała i otrzymała wykształcenie. Robi to z nie lada problemem, gdyż wciąż odczuwa...