"Chleb olbrzyma" to pierwsza z sześciu powieści obyczajowych napisanych przez Agathę Christie pod pseudonimem Mary Westmacott. Zazwyczaj uważane są jako romanse, co według mnie jest dość krzywdzące, bardziej opisuje relacje często skomplikowane międzyludzkie. Początek jest opisane przez 3-letniego, dość nieszczęśliwego chłopca. Mały Vernon, zamknięty w imponującej rodzinnej siedzibie (nazwanej Możne Opactwa), czuje się bardzo samotny. Wymyśla sobie niewidzialnych przyjaciół - uwielbiającego się bawić pana Greena i jego towarzyszy: Pudla, Wiewiórkę i Drzewo. Nie brakuje tu mocnych scen, bohaterowie naprawdę muszą cierpieć. I tylko szkoda, że ta powieść jest dość nierówna. Miejscami traci psychologiczny impet, niekiedy akcja zaczyna szybko iść do przodu, a niektóre sceny zostają zaledwie naszkicowane. Łatwo o rozczarowanie. Jednak mnie się bardzo podobała, dość szybko ją przeczytałam, chociaż na początku mnie nie zachwyciła.

"Chleb olbrzyma" to pierwsza z sześciu powieści obyczajowych napisanych przez Agathę Christie pod pseudonimem Mary Westmacott. Zazwyczaj uważane są jako romanse, co według mnie jest dość krzywdzące, bardziej opisuje relacje często skomplikowane międzyludzkie. Początek jest opisane przez 3-letniego, dość nieszczęśliwego chłopca. Mały Vernon, zamknięty w imponującej...