Wspaniała apokaliptyczna fantasmagoria, w której krzyżują się wątki dziejowe z indywidualnymi losami. Te pierwsze przybierają postać political fiction, te drugie dryfują od turpistycznego naturalizmu, poprzez realistyczną obserwację psychologiczną, aż do baśniowej niemal fantastyki. Nic tu nie jest konkretne, wyjaśnione, doprecyzowane. Wróg jest przyjacielem, rodak gnębicielem, ci którzy są celem ataku za chwilę stają się sprzymierzeńcami. Najeźdźca jest ojcowskim opiekunem, żołnierze szukają świętego jajka, dzieci organizują krucjaty w poszukiwaniu swojej ziemi obiecanej, zwierzęta cyrkowe są potworami atakującymi wespół z czołgami. Każdy ma jakąś misję dziejową i filozofię życiową. Wszyscy błąkają się między osobistymi dramatami, świdrującymi kulami i pociskami, przeświadczeni o dążeniu do jakiegoś celu z pogranicza baśni i realności.
Ziemia czechosłowacka spustoszona przez systemy polityczne i indywidualne demony. Lud opuszczony w swej tragedii. Takie wizjonerskie rozliczenie Topola z historią.

Wspaniała apokaliptyczna fantasmagoria, w której krzyżują się wątki dziejowe z indywidualnymi losami. Te pierwsze przybierają postać political fiction, te drugie dryfują od turpistycznego naturalizmu, poprzez realistyczną obserwację psychologiczną, aż do baśniowej niemal fantastyki. Nic tu nie jest konkretne, wyjaśnione, doprecyzowane. Wróg jest przyjacielem, rodak...