Dziewiąta książka z serii, a ja ciągle chcę więcej. Dobrze, że jeszcze kilka mi zostało do przeczytania.
Autorka świetnie prowadzi swoją bohaterkę po meandrach antropologii i zbrodni, przy okazji pokazując nam życie prywatne Temperance. Uchylony za każdym razem rąbek jej życia prywatnego pokazuje, że jest ona kobietą z krwi i kości, a nie robotem wykonującym swoje obowiązki.
W tej części Tempe rozprawia się ze złodziejami organów, którzy dla wielkiej forsy są skłonni mordować, aby zdobyć następną nerkę czy serce. I jak zawsze w takich przypadkach własne poczucie niezwyciężoności w tej profesji doprowadza do popełnienia małych błędów. A te błędy dostrzega świetna pani antropolog, która nigdy nie spoczywa na laurach.
Robiąc kilka zwrotów w akcji autorka próbuje nam namieszać w głowach. Ale koniec jest jak zwykle idealnie przemyślany i wszystkie poboczne wątki zostają wyjaśnione.
Cieszę się, że przede mną jeszcze kilka przygód Brennan do przeczytania, na pewno po nie sięgnę.

Dziewiąta książka z serii, a ja ciągle chcę więcej. Dobrze, że jeszcze kilka mi zostało do przeczytania.
Autorka świetnie prowadzi swoją bohaterkę po meandrach antropologii i zbrodni, przy okazji pokazując nam życie prywatne Temperance. Uchylony za każdym razem rąbek jej życia prywatnego pokazuje, że jest ona kobietą z krwi i kości, a nie robotem wykonującym swoje...