Niezła książkę, ale jak inne Reich dla mnie nierówna. Tzn, ja za sobą mam "Deja ded" i ta jak pamiętam była solidna, ale już "Nagie kości" były dla mnie nierówne. Podobnie tutaj. Chwilami jest ciekawie, a chwilami nudno. Książka rozpoczyna się od znalezienia w pizzeri zwłok młodych dziewcząt. Okazuje się, że zwłoki są stare, ale tutaj z pomocą przyjdzie współczesna antropologia, dzięki której sporo można powiedzieć o ofiarach nawet bardzo dawnych morderstw. Nieźle mi się czytało, a i ja polubiłam i to już wcześniej doktor Brennann. Wesoła, sympatyczna, szczerze oddana swojej pracy.

Sporo też w tej części dzieje się w jej życiu uczuciowym, niepewna związku z Ryanem obawia się, że spotyka się też z inną kobietą. Najbardziej ciekawie robi się po połowie książki. Ciekawe jest też nawiązanie do syndromu sztokholmskiego, wiedziałam już o nim, ale i dobrze mi się o tym czytałam, zostało to interesująco przedstawione. Moja ocena 6/10, niezła pozycja, nie rewelacyjna, ale nawet w porządku, mogę polecić. Owszem, autorka ma pewien schemat, ale nie jest to dla mnie aż takie złe. Bardziej mi tylko przesadzają czasem przydługie opisy, chwilami nudniejsze, a poza tym jestem generalnie zadowolona. Tym razem taka dość krótka recenzja z mojej strony, myślę, że w przypadku tej książki wystarczy.

Niezła książkę, ale jak inne Reich dla mnie nierówna. Tzn, ja za sobą mam "Deja ded" i ta jak pamiętam była solidna, ale już "Nagie kości" były dla mnie nierówne. Podobnie tutaj. Chwilami jest ciekawie, a chwilami nudno. Książka rozpoczyna się od znalezienia w pizzeri zwłok młodych dziewcząt. Okazuje się, że zwłoki są stare, ale tutaj z pomocą przyjdzie współczesna...