Jedyne co jest godne uwagi czytelnika w tym tomiku to opowiedziana pokrótce historia Tilii. Reszta to parapsychologiczny bełkot Sandemo, która zakończyła Sagę o Ludziach Lodu w najgorszy z możliwych sposobów. Niestety książka utwierdza czytelnika w przekonaniu o zaburzeniach psychicznych autorki. W tomie tym wreszcie ujawnił się rzeczywisty zamysł pani Sandemo, z początku cichaczem przemycającej pewne treści do poszczególnym części sagi, co jest widoczne zwłaszcza od tomu "Miłość Lucyfera". Literacko nieudolne, naciągane, niespójne i nielogiczne zakończenie całej opowieści o Ludziach Lodu z zupełnie bezsensownym, absurdalnym i nachalnie wtrącanym wątkiem natury nie fantastycznej, a religijnej. Pierwsze tomy zapowiadały się przyjemnie i interesująco - oczywiście jak na tego typu literaturkę. Potem było już tylko gorzej. Ostatni tom stanowi ukoronowanie wszystkich najgorszych pomysłów i praktyk Sandemo. Szkoda.

Jedyne co jest godne uwagi czytelnika w tym tomiku to opowiedziana pokrótce historia Tilii. Reszta to parapsychologiczny bełkot Sandemo, która zakończyła Sagę o Ludziach Lodu w najgorszy z możliwych sposobów. Niestety książka utwierdza czytelnika w przekonaniu o zaburzeniach psychicznych autorki. W tomie tym wreszcie ujawnił się rzeczywisty zamysł pani Sandemo, z początku...