Profesor Bartoszewski, którego, niestety, od niemal roku brak wśród nas, był człowiekiem niezłomnym, autorytetem dla wielu. Do końca swych dni pozostał wierny swoim ideałom oraz, co szczególnie imponowało, mimo upływu lat jego sądy nie zatraciły trzeźwości ani aktualności.
Publikacja "Środowisko naturalne. Korzenie" sprawia, że wypowiedzi Bartoszewskiego nabierają innego wymiaru. Słowa, które wcześniej mogły być postrzegane jako wynik refleksji, w obliczu wydarzeń z życia Bartoszewskiego okazują się wnioskiem logicznie wysnutym na podstawie doświadczenia.
Co najistotniejsze jednak, książka ta przybliża czytelnikowi sylwetki wielu zapomnianych ludzi, cichych bohaterów dnia codziennego okupacji, którzy nie odznaczyli się brawurą, a ,przede wszystkim, zaangażowaniem. Ludzi, którymi nie kierowała ambicja, adrenalina czy szaleńczy partiotyzm, a współczucie, wiara, dobro czy zwyczajna, pospolita przyzwoitość. To właśnie ich zaangażowaniu zawdzięczamy powstanie "Żegoty", organizację państwa podziemnego i płynące z jego strony wsparcie w czasie wojny.

Profesor Bartoszewski, którego, niestety, od niemal roku brak wśród nas, był człowiekiem niezłomnym, autorytetem dla wielu. Do końca swych dni pozostał wierny swoim ideałom oraz, co szczególnie imponowało, mimo upływu lat jego sądy nie zatraciły trzeźwości ani aktualności.
Publikacja "Środowisko naturalne. Korzenie" sprawia, że wypowiedzi Bartoszewskiego nabierają innego...