Książka leżała na półce w hotelu w Chorzowie, w którym zatrzymałam się na kilka dni (brawo dla hotelu!).
Jest to bardzo dobra pozycja historyczna, czytałam ją ze sporym zainteresowaniem. Dobrze jest znać historię własnego kraju.

Książka leżała na półce w hotelu w Chorzowie, w którym zatrzymałam się na kilka dni (brawo dla hotelu!).
Jest to bardzo dobra pozycja historyczna, czytałam ją ze sporym zainteresowaniem. Dobrze jest znać historię własnego kraju.

Książka bardzo mi się podobała. Uważam ją za ważną i wartą przeczytania. Władysław Bartoszewski, którego nie ma już z nami od dwóch lat (zmarł niedługo przed moją maturą),jest do tej pory autorytetem dla wielu młodych ludzi, o które tak przecież trudno w obecnych czasach. Do końca swych dni pozostał wierny swoim ideałom oraz temu, co szczególnie mu imponowało. Mimo upływu lat, nigdy nie stracił wrażliwości, ciepła. Wydarzenia, które opisywał w pewnym stopniu są dzisiaj aktualne Bardzo Wam tę książkę polecam, gdyż Profesor był postacią, o której trzeba coś wiedzieć, trzeba pamiętać, bo na to zasłużył.

Książka bardzo mi się podobała. Uważam ją za ważną i wartą przeczytania. Władysław Bartoszewski, którego nie ma już z nami od dwóch lat (zmarł niedługo przed moją maturą),jest do tej pory autorytetem dla wielu młodych ludzi, o które tak przecież trudno w obecnych czasach. Do końca swych dni pozostał wierny swoim ideałom oraz temu, co szczególnie mu imponowało. Mimo upływu...

Plejada wspaniałych postaci mających wielki wpływ na biografię jednego z najwybitniejszych Polaków. Wymienię tylko 3 nazwiska: Kossak, Moczarski, Karski... Jeśli się miało takich nauczycieli, takie autorytety, takich towarzyszy broni i takich przyjaciół jakich miał Profesor Bartoszewski, to już teraz rozumiem skąd ta wielka energia do działania przez niepojętą liczbę lat. Działania dla Ojczyzny przez całe życie dla ocalenia prawdy, a także człowieczeństwa w najgorszych z możliwych czasach.

Plejada wspaniałych postaci mających wielki wpływ na biografię jednego z najwybitniejszych Polaków. Wymienię tylko 3 nazwiska: Kossak, Moczarski, Karski... Jeśli się miało takich nauczycieli, takie autorytety, takich towarzyszy broni i takich przyjaciół jakich miał Profesor Bartoszewski, to już teraz rozumiem skąd ta wielka energia do działania przez niepojętą liczbę lat....

Profesor Bartoszewski, którego, niestety, od niemal roku brak wśród nas, był człowiekiem niezłomnym, autorytetem dla wielu. Do końca swych dni pozostał wierny swoim ideałom oraz, co szczególnie imponowało, mimo upływu lat jego sądy nie zatraciły trzeźwości ani aktualności.
Publikacja "Środowisko naturalne. Korzenie" sprawia, że wypowiedzi Bartoszewskiego nabierają innego wymiaru. Słowa, które wcześniej mogły być postrzegane jako wynik refleksji, w obliczu wydarzeń z życia Bartoszewskiego okazują się wnioskiem logicznie wysnutym na podstawie doświadczenia.
Co najistotniejsze jednak, książka ta przybliża czytelnikowi sylwetki wielu zapomnianych ludzi, cichych bohaterów dnia codziennego okupacji, którzy nie odznaczyli się brawurą, a ,przede wszystkim, zaangażowaniem. Ludzi, którymi nie kierowała ambicja, adrenalina czy szaleńczy partiotyzm, a współczucie, wiara, dobro czy zwyczajna, pospolita przyzwoitość. To właśnie ich zaangażowaniu zawdzięczamy powstanie "Żegoty", organizację państwa podziemnego i płynące z jego strony wsparcie w czasie wojny.

Profesor Bartoszewski, którego, niestety, od niemal roku brak wśród nas, był człowiekiem niezłomnym, autorytetem dla wielu. Do końca swych dni pozostał wierny swoim ideałom oraz, co szczególnie imponowało, mimo upływu lat jego sądy nie zatraciły trzeźwości ani aktualności.
Publikacja "Środowisko naturalne. Korzenie" sprawia, że wypowiedzi Bartoszewskiego nabierają innego...

Pan Profesor i jego przyjaciele. Osoby, z którymi był blisko, które go ukształtowały, wpłynęły na jego wybory i postawy.
Wspaniała książka, bardzo mądra, ciepła, czuć w niej masę pozytywnych emocji wobec osób, o których Władysław Bartoszewski opowiada. Są to osoby znane, mniej znane i w ogóle zapomniane.

Pan Profesor i jego przyjaciele. Osoby, z którymi był blisko, które go ukształtowały, wpłynęły na jego wybory i postawy.
Wspaniała książka, bardzo mądra, ciepła, czuć w niej masę pozytywnych emocji wobec osób, o których Władysław Bartoszewski opowiada. Są to osoby znane, mniej znane i w ogóle zapomniane.

Rewelacja,podczas czytania ma się wrażenie że Pan Bartoszewski siedzi obok i snuje opowieści,które przyprawiają o śmiech,łzy i gęsią skórkę.Dla mnie to lektura obowiązkowa.polecam

Rewelacja,podczas czytania ma się wrażenie że Pan Bartoszewski siedzi obok i snuje opowieści,które przyprawiają o śmiech,łzy i gęsią skórkę.Dla mnie to lektura obowiązkowa.polecam

Honorowi, uczciwi, koleżeńscy i przyjaźni, bezinteresowni i pomocni w biedzie. O kim mowa? O ludziach z tej książki okrutnie doświadczonych przez wojnę i represje stalinowskie. Z postawami ludzi opisanymi w książce możemy się identyfikować lub nie. To jest indywidualna sprawa każdego z czytelników. Warto jednak przeczytać tę pozycję dla samego autora. Fenomenalna pamięć p.Bartoszewskiego daje nam niesamowitą frajdę z czytania. Wszystko opowiedziane jest barwnie i ciekawie. Dla mnie rewelacja!

Honorowi, uczciwi, koleżeńscy i przyjaźni, bezinteresowni i pomocni w biedzie. O kim mowa? O ludziach z tej książki okrutnie doświadczonych przez wojnę i represje stalinowskie. Z postawami ludzi opisanymi w książce możemy się identyfikować lub nie. To jest indywidualna sprawa każdego z czytelników. Warto jednak przeczytać tę pozycję dla samego autora. Fenomenalna pamięć...

Była to jedna z pierwszych książek profesora, jakie czytałam. Akurat często w tym okresie spotykałam się w sieci z hasłami o egoizmie pana Bartoszewskiego i rzekomym 'wychwaleniem swoich zasług'. Szybko doszłam do wniosku, że muszą to wypowiadać ludzie, którzy nigdy nie zajrzeli do książek profesora. Choćby nie wiem jak krytycznie do tej pozycji nie podchodzić - nie znajdziemy tutaj ani odrobiny egoizmu! Każda kartka i każda historia przepojona jest niezwykłym szacunkiem dla tych ludzi, podziwem, wdzięcznością i pokora autora. Zakochałam się w niej, płakałam na niej i bardzo ją przezywałam. Utwierdziła mnie, dziś już pewną, w przekonaniu o tym, jak wspaniałym człowiekiem jest jej autor. Opisuje ludzi, o których zapewne gdyby nie praca prof Bartoszewskiego nigdy bym nie usłyszała.

Była to jedna z pierwszych książek profesora, jakie czytałam. Akurat często w tym okresie spotykałam się w sieci z hasłami o egoizmie pana Bartoszewskiego i rzekomym 'wychwaleniem swoich zasług'. Szybko doszłam do wniosku, że muszą to wypowiadać ludzie, którzy nigdy nie zajrzeli do książek profesora. Choćby nie wiem jak krytycznie do tej pozycji nie podchodzić - nie...

W książce tej autor opowiada o osobach, które poznał i z, którymi współpracował na przykład podczas II wojny światowej.

W książce tej autor opowiada o osobach, które poznał i z, którymi współpracował na przykład podczas II wojny światowej.