Ojcowie-założyciele awangardowej grupy poetyckiej "bebechorealistów" - Ulisses Lima i Arturo Belano, czyli tytułowi "dzicy detektywi" - ruszyli w podróż śladami zapomnianej meksykańskiej poetki z lat dwudziestych, niejakiej Cesarei Tinajero.

Ich niewytłumaczalna fascynacja tą kobietą, o której nie wiedzieli praktycznie nic (nigdy nie widzieli nawet żadnego jej wiersza!), wydała mi się z początku dziwna i nieracjonalna, wręcz bezsensowna. Jednak po przeczytaniu paruset stron z zaskoczeniem spostrzegłem, że oto ja sam obsesyjnie starałem się poznać każdy możliwy szczegół z życia duetu Lima-Belano. Z uporem godnym lepszej sprawy brnąłem przez kolejne strony pełne mętnych, niepełnych, często bełkotliwych i niezrozumiałych wspomnień znajomych, kochanek, wrogów i przyjaciół tych dwóch poetów, a wszystko po to, aby tylko poznać jakiś kolejny detal z ich życia, pozornie nieistotny element ich osobowości i dodać to do posiadanej już, szczątkowej wiedzy na ich temat. Chłonąłem zwierzenia ich najbliższych, z uwagą wczytywałem się w relacje najróżniejszych przypadkowych ludzi, których los skrzyżował się z losami któregoś z zagadkowych bebechorealistów. Rozpaczliwie poszukiwałem każdej dostępnej informacji z ich życia, starając się zrozumieć: co? jak? dlaczego? Wyruszyłem śladami Limy i Belana, tak jak oni wyruszyli śladami Cesarei Tinajero.

Ciężko mi jednoznacznie stwierdzić, na czym polega magia prozy Bolaño... Faktem jest jednak, że to obszerne, trudne dzieło wciągnęło mnie jak niewiele innych. Nie jest to na pewno lekka i przyjemna historia na jeden wieczór. Ta powieść jest jak wyzwanie rzucone czytelnikowi, jak zaproszenie do szalonej gry. Może ona naprawdę wymęczyć, nie obiecując wcale nic w zamian. Pod tym względem bardzo przypomina mi kultową "Grę w klasy" Cortazara. Gorąco polecam każdemu, kto nie szuka w literaturze jedynie prostej, bezrefleksyjnej rozrywki.

Ojcowie-założyciele awangardowej grupy poetyckiej "bebechorealistów" - Ulisses Lima i Arturo Belano, czyli tytułowi "dzicy detektywi" - ruszyli w podróż śladami zapomnianej meksykańskiej poetki z lat dwudziestych, niejakiej Cesarei Tinajero.

Ich niewytłumaczalna fascynacja tą kobietą, o której nie wiedzieli praktycznie nic (nigdy nie widzieli nawet żadnego jej wiersza!),...