"Zawsze tu mieszkałem.
Przed długi czas drzewa były jedyną opowieścią.
Ale potem zjawili się najeźdźcy i wyłamali drzwi, jakby nie przychodziło im do głowy, że ktoś inny już tu mieszka i nazywa to miejsce domem."

Kto nie lubi opowieści o Obcych? I to niekoniecznie tych ze space'ów.
Obcych w nas.

Ja lubię.

Połączenie Connelly'ego i archiwum X - moje klimaty.
Powieść intrygująca, nawet pomimo tego, że trudna, ponieważ skacząca co rozdział do innego bohatera. Ale warto być cierpliwym, bo wszystkie ścieżki prowadzą do... NICH.

Groźnych. Niebezpiecznych. Bezwzględnych. Pragnących żyć.

Ponownie.

"To intruzi, nieproszeni goście, To obcy wewnątrz innych ludzi."

Jest ciągłe uczucie niepokoju. Wszystko jest na pierwszy rzut oka ok, ale jednak coś nie gra. Świetnie podsycany lęk, który prowadzi do zaskakującego zakończenia.

Psychomachia - konflikt między ciałem a duszą. Konflikt między osobą a tym, co siedzi w niej. W środku. I nie chce wyjść.

Chce zostać.

"Zawsze tu mieszkałem.
Przed długi czas drzewa były jedyną opowieścią.
Ale potem zjawili się najeźdźcy i wyłamali drzwi, jakby nie przychodziło im do głowy, że ktoś inny już tu mieszka i nazywa to miejsce domem."

Kto nie lubi opowieści o Obcych? I to niekoniecznie tych ze space'ów.
Obcych w nas.

Ja lubię.

Połączenie Connelly'ego i archiwum X - moje klimaty.
Powieść...

Całkiem ciekawa książka,zaskakuje i wciąga,bardzo dobra fabuła,znakomita akcja trzyma w napięciu.
To świetny thriller,jaki przeczytałam

Całkiem ciekawa książka,zaskakuje i wciąga,bardzo dobra fabuła,znakomita akcja trzyma w napięciu.
To świetny thriller,jaki przeczytałam

Długo się zastanawiałam czy wypożyczyć tę książkę i w końcu się zdecydowałam. Ale jestem trochę rozczarowana, ponieważ liczyłam na więcej. Chociaż już od pierwszych stron zaczyna się coś dziać to czuje pewien niedosyt. Ewidentnie czegoś brakowało. Autor porusza temat ponadczasowy - jak wrócić po śmierci do życia na ziemi?. Streścić ją można następującym cytatem z książki: "Ludzie tak naprawdę nigdy nie odchodzą. To najgorsza krzywda, jaką odchodzący lub umierający wyrządzą tym, co zostają. Zostawiają po sobie echo, które ich bliscy słyszą przez resztę życia."

Długo się zastanawiałam czy wypożyczyć tę książkę i w końcu się zdecydowałam. Ale jestem trochę rozczarowana, ponieważ liczyłam na więcej. Chociaż już od pierwszych stron zaczyna się coś dziać to czuje pewien niedosyt. Ewidentnie czegoś brakowało. Autor porusza temat ponadczasowy - jak wrócić po śmierci do życia na ziemi?. Streścić ją można następującym cytatem z książki:...

Sięgnęłam na weekend po jedną ze starszych książek wydanych przez Wydawnictwo Albatros, którą znalazłam w bibliotece. Zaczęłam czytać ... nagle zrobił się wieczór i koniec książki - ale mnie wciągnęła :)
Powieść "Intruzi" okazała się świetnie napisana i bardzo nieoczywista. Daje pole do popisu wyobraźni i pozwala na własne interpretacje. Nie narzuca wizji, ale niesamowicie intryguje.

O czym, w takim razie, jest? Pewnie zapytacie. Hmmmm.... o obcych wewnątrz innych ludzi, bądź o rozdwojeniu osobowości. Słowem o innych osobowościach przejmujących władzę nad ciałem.
Książkę rozpoczyna scena brutalnego morderstwa. We własnym domu giną matka i syn. Tymczasem mąż i ojciec, Bill Anderson, znajdował się na spotkaniu poza domem. Po morderstwie zniknął bez śladu....
Prawnik, Gary Fisher, kontaktuje się z dawnym kolegą szkolnym, Jackiem Whalenem. Mężczyzna, kiedyś był policjantem, aktualnie wydał książkę. Mieszka z żoną w odludnym miejscu i rozkoszuje się brakiem towarzystwa. Jest zaskoczony telefonem i spotkaniem z Gary'm. Amy, jego żona, jest akurat w podróży służbowej. Tymczasem z nadmorskiej miejscowości znika 9-letnia dziewczynka, rodzice poszukują jej bez skutku. Ona, wiedziona jakimś impulsem, realizuje przedziwny plan. Chwilami zachowuje się jak mała dziewczynka, a chwilami jak pewny siebie dorosły. Zarówno ona, jak i żona Jacka, zachowują się przedziwnie.... Sprawy komplikują się, kiedy okazuje się, że Amy zaplatana jest w sprawę, o której wspominał Fisher. Jack angażuje się w nią i z czasem stwierdza, że zupełnie nie zna swojej żony...A jaką rolę pełni w tym zamieszaniu Bill Anderson? Przeczytajcie sami!

Michael Marshall Smith stworzył oryginalny thriller, nad którym unosi się nuta niedopowiedzenia i tajemnicy. Nic tutaj nie jest oczywiste, ani pewne. A ludzie, którymi otaczał się Jack i wydawało mu się, że ich zna - również ukazują swe inne oblicze. Żona, sąsiedzi.... na nikogo już nie może liczyć.... O co chodzi? Ha! Odpowiedź znajdziecie w książce "Intruzi", a i tutaj jest ona zgrabnie zawoalowana i daje możliwość pracy naszej wyobraźni. Bardzo podoba mi się takie podejście Autora - nie podaje nam informacji wprost "na tacy", tylko pozwala wypracować własną wersję - znakomite!
Powieść jest bardzo wciągająca, pomimo wielu wątków splata się w idealnie zgraną całość. Postacie bohaterów są ciekawie zarysowane, a zmiany w ich osobowościach narastają. Ziarenko niepewności i tajemnicy stopniowo się rozrasta pochłaniając czytelnika. Znakomicie napisana książka - polecam!

http://markietanka-mojeksiazki.blogspot.com/2015/01/intruzi-michael-marshall-smith.html

Sięgnęłam na weekend po jedną ze starszych książek wydanych przez Wydawnictwo Albatros, którą znalazłam w bibliotece. Zaczęłam czytać ... nagle zrobił się wieczór i koniec książki - ale mnie wciągnęła :)
Powieść "Intruzi" okazała się świetnie napisana i bardzo nieoczywista. Daje pole do popisu wyobraźni i pozwala na własne interpretacje. Nie narzuca wizji, ale niesamowicie...

Książka delikatnie mówiąc mierna. Miał być thriller, wyszła nuda... Nie polecam, sama utknęłam gdzieś na sto którejś stronie i dalej już mi się nie chciało brnąć...

Książka delikatnie mówiąc mierna. Miał być thriller, wyszła nuda... Nie polecam, sama utknęłam gdzieś na sto którejś stronie i dalej już mi się nie chciało brnąć...

W niejasnych okolicznościach zostają zamordowani żona i syn fizyka Billa Andersona. Prawnik Gary Fisher zwraca się o pomoc w wyjaśnieniu zagadki morderstwa do dawnego kolegi z college'u, Jacka Whalena. Whalen, były policjant, który próbuje swych sił jako pisarz, odmawia zajęcia się sprawą. Jednak dochodzi do szeregu zdarzeń związanych z jego żoną, Amy Whalen, które sprawiają, że zostaje wciągnięty w intrygę. W tym samym czasie 9-letnia dziewczynka ucieka od rodziców. Jej tropem podąża nie tylko policja, ale również płatny morderca, który stara się zatrzeć zostawiane przez nią ślady. Co łączy makabryczne morderstwo rodziny Andersonów, Amy Whalen i 9-letnią dziewczynką?

W niejasnych okolicznościach zostają zamordowani żona i syn fizyka Billa Andersona. Prawnik Gary Fisher zwraca się o pomoc w wyjaśnieniu zagadki morderstwa do dawnego kolegi z college'u, Jacka Whalena. Whalen, były policjant, który próbuje swych sił jako pisarz, odmawia zajęcia się sprawą. Jednak dochodzi do szeregu zdarzeń związanych z jego żoną, Amy Whalen, które...

Książka dobra, ale przyznam się, że spodziewałam się czegoś lepszego. Sam pomysł i cała tajemnica wokół "nieproszonych gości" był świetny, ale w mojej opinii nie do końca dobrze wykorzystany. Spodziewałam się też lepszego wyjaśnienia jak dwie dusze mogą funkcjonować w jednym ciele i co o swoim gościu myślała prawdziwa Amy, bo przecież musiała być świadoma, że prowadzi w sumie dwa życia?
Na plus jeszcze zakończenie z Sheperdem.
Podsumowując, chętnie przeczytam inne książki tego autora, jeśli ma równie ciekawe pomysły, oby z nieco lepszym wykonaniem. A "Intruzi" są po prostu OK.

Książka dobra, ale przyznam się, że spodziewałam się czegoś lepszego. Sam pomysł i cała tajemnica wokół "nieproszonych gości" był świetny, ale w mojej opinii nie do końca dobrze wykorzystany. Spodziewałam się też lepszego wyjaśnienia jak dwie dusze mogą funkcjonować w jednym ciele i co o swoim gościu myślała prawdziwa Amy, bo przecież musiała być świadoma, że prowadzi w...

Koontz dla ubogich,ani to zajmujące,ani zaskakujące,ot czytadło na 2 wieczory.A porównanie do wspomnianego pisarza,to potwarz.

Koontz dla ubogich,ani to zajmujące,ani zaskakujące,ot czytadło na 2 wieczory.A porównanie do wspomnianego pisarza,to potwarz.

(recenzja napisana w październiku 2010)

Uro­dzony w 1965 roku Bry­tyj­czyk Michael Mar­shall, a wła­ści­wie Michael Mar­shall Smith, to jeden z liczą­cych się obec­nie auto­rów fan­ta­styki i grozy. Dotych­czas opu­bli­ko­wał dzie­sięć powie­ści oraz kil­ka­dzie­siąt opo­wia­dań i mikro-powieści z pogra­ni­cza tych gatun­ków. Jego „short sto­ries” zna­la­zły miej­sce w wielu anto­lo­giach, m.in. w kolej­nych edy­cjach „Best New Hor­ror”. Pol­scy czy­tel­nicy mieli oka­zję zapo­znać się z twór­czo­ścią tego pisa­rza w książ­kach „Zmie­niaki” oraz „Jeden z nas”, które przed laty wydał „Rebis”. Z kolei od wio­sny 2004 roku, Mar­shalla w naszym kraju pro­muje wydaw­nic­two „Albatros”.

Pisarz na dobrą sprawę zasły­nął try­lo­gią „Nie­wi­dzialni”, która została zapo­cząt­ko­wana powie­ścią pod takim samym tytu­łem. W całym cyklu daje się wyczuć wyraźne odej­ście od kon­wen­cji science-fiction, ku mrocz­nej sen­sa­cji. W tym tonie utrzy­mana jest rów­nież naj­now­sza powieść Mar­shalla, „Intruzi”. Ów utwór ma wymowę thril­lera spi­sko­wego, gdzie tajem­nica, groza i nie­pew­ność nad­cho­dzą­cych chwil to już swo­isty znak roz­po­znaw­czy dla prozy tego autora. Enig­ma­tyczny wydźwięk „Intru­zów” nie­sie się niczym całun mgły poprzez kolejne strony, tym samym dostar­cza­jąc czy­ta­ją­cemu nie­małą por­cję wrażeń.

Choć Mar­shall to nie Hitch­cock, powieść roz­po­czyna się od moc­nego ude­rze­nia. Oto niczego nie spo­dzie­wa­jący się dwoje ludzi, Gina Ander­son i jej nasto­letni syn zostają bru­tal­nie zamor­do­wani we wła­snym domu przez tajem­ni­czego napast­nika. Naj­bliż­szy krewny ofiar, nauko­wiec Bill Ander­son, poszu­ki­wany przez poli­cję, znika bez śladu. Rów­no­le­gle do tych wyda­rzeń poja­wia się nar­ra­tor i główny boha­ter całej histo­rii, Jack Wha­len, ex-detektyw poli­cji Los Ange­les, który z dala od zgiełku wiel­kiej aglo­me­ra­cji pró­buje wraz z żoną uło­żyć sobie nowe życie gdzieś na dale­kiej pół­nocy USA. Tym­cza­sem jego uko­chana Amy znika pod­czas podróży służ­bo­wej do Seat­tle, po czym wraca do domu w rów­nie nie­ja­snych oko­licz­no­ściach, a w jej zacho­wa­nie wkrada się wyczu­walna, nie­po­ko­jąca zmiana. Wspo­ma­gany przez Gary’ego Fishera, kolegę z daw­nych lat, Wha­len odkrywa dziwne powią­za­nia swo­jej żony z tajem­ni­czą orga­ni­za­cją, a trop ten dopro­wa­dzi obu męż­czyzn także do spo­tka­nia ze zroz­pa­czo­nym po utra­cie rodziny Bil­lem Ander­so­nem. Te zagad­kowe wyda­rze­nia to rzecz jasna nie wszystko, co ser­wuje czy­tel­ni­kom Michael Mar­shall. Autor wpro­wa­dza nas w świat dzie­wię­cio­let­niej Madi­son, która po spo­tka­niu na plaży z nie­zna­jo­mym męż­czy­zną, ucieka spod opieki rodzi­ców i wyru­sza w samotną podróż do Seat­tle. Ponadto od tego momentu dziew­czynka zaczyna cier­pieć na zaniki pamięci i obja­wiać ner­wowe zacho­wa­nia wobec napo­tka­nych na swej dro­dze dorosłych.

Wszyst­kie te wątki wydają się nie mieć ze sobą żadnego związku poza tajem­ni­czą wymową, a jed­nak towa­rzy­sząc Wha­le­nowi i Fishe­rowi w ich pry­wat­nym śledz­twie stop­niowo zaczy­namy odkry­wać nie­po­ko­jącą prawdę, która połą­czy ze sobą w spójną całość pozor­nie roz­bieżne motywy powie­ści. Zanim to jed­nak nastąpi, obaj boha­te­ro­wie będą musieli prze­nik­nąć coraz głę­biej w nie­da­jącą spo­koju sprawę Amy Wha­len, która odsłoni przed nimi wię­cej zawi­ło­ści niż począt­kowo mogli przy­pusz­czać. Ta współ­praca daw­nych kole­gów też nie będzie usłana różami, jed­nak począt­kowy chłód i brak chęci współ­pracy ze strony Jacka, w toku wspól­nych odkryć zmusi go do pojed­na­nia sił z Gary’m i współ­dzia­ła­nia w roz­wi­kła­niu mrocz­nej zagadki.

Należy w tym miej­scu zazna­czyć, że autor bar­dzo cie­ka­wie zapre­zen­to­wał te dwie postaci. W powie­ściach sen­sa­cyj­nych takie detek­ty­wi­styczne duety naj­czę­ściej sku­piają się na pro­wa­dzo­nym śledz­twie, z rzadka uka­zu­jąc swoje natu­ralne zacho­wa­nia powo­do­wane stre­sem i nie­zro­zu­miałą dlań atmos­ferą roz­gry­wa­nych wokół zda­rzeń. Mar­shall zaś nadaje swoim boha­te­rom zna­miona więk­szego reali­zmu, pozwa­la­jąc im odre­ago­wać i zatra­cić się cho­ciażby w pijań­stwie oraz sze­regu sprze­czek pomię­dzy sobą.

Ponadto przed Jac­kiem Wha­le­nem posta­wio­nych zosta­nie kilka istot­nych pytań, z któ­rych naj­waż­niej­sze dlań będą brzmieć: co ukrywa przed nim żona i dla­czego tak bar­dzo się zmie­niła, oraz dla­czego Gary’emu Fishe­rowi tak bar­dzo zależy na tej sprawie??

Wha­len to boha­ter wrzu­cony w swój wła­sny pry­watny dra­mat, postać zarówno twarda cha­rak­te­rem i nie­ustę­pliwa, a jed­no­cze­śnie zagu­biona i błą­dząca po omacku w obli­czu nagłej, nie­zro­zu­mia­łej prze­miany uko­cha­nej żony w zupeł­nie obcą mu osobę. To wyco­fa­nie się Amy z ich bez­piecz­nego, mał­żeń­skiego świata, czy­tel­nik tak jak i sam Jack, obser­wuje z nie­do­wie­rza­niem i uczu­ciem smutku, świa­dom, że coś pęka w więzi tych dwojga i nie­sie za sobą nie­od­wra­calne zmiany.

„Intruzi” Micha­ela Mar­shalla choć pozba­wieni spek­ta­ku­lar­nych zwro­tów akcji, są powie­ścią bar­dzo zagad­kową, w któ­rej twardy, szorstki realizm ociera się o ele­ment fan­ta­styczny. Książce tej nie brak rów­nież aury grozy typo­wej dla mrocz­nych kry­mi­na­łów; prze­sy­cona jest poczu­ciem pustki, smutku, a nade wszystko lękiem przed nie­zna­nym, jakie zawi­sło nad boha­te­rami, pró­bu­ją­cymi zro­zu­mieć to, co tak dia­me­tral­nie odmie­niło ich naj­bliż­szych. Co cie­kawe, autor nie wyja­śnia wprost krzy­żu­ją­cych się ze sobą w finale wąt­ków, pozo­sta­wia­jąc przed czy­tel­ni­kiem wiele nie­do­po­wie­dzeń i nie­do­koń­czo­nych moty­wów. Uwa­żam przy tym, iż jest to celowy zabieg twórcy „Intru­zów”, tak ażeby wzmóc w nas to wszech­ogar­nia­jące uczu­cie nie­po­koju i aby ten stan, w któ­rym nic nie jest takie, jakim się wydaje, trwał w nas nawet po prze­czy­ta­niu ostat­niego aka­pitu tego utworu. „Intru­zów” cha­rak­te­ry­zuje więc cie­ka­wie skon­stru­owana fabuła i pomysł na wpro­wa­dze­nie czy­tel­nika w stan głę­bo­kiej zadumy nad tym, jakie tajem­nice drze­mią w nas ludziach. Taka kon­wen­cja jest bar­dzo istotna, wszak spra­wia, że prze­czy­tana powieść wyróż­nia się na tle innych tym, że szybko się jej nie zapo­mina. I dodam jesz­cze, że książka ta, choć nie ustrze­gła się momen­tów prze­ga­da­nych i kilku dłu­żyzn, spodo­bała mi się rów­nież dzięki oso­bli­wej atmos­fe­rze z pogra­ni­cza rze­czy­wi­sto­ści, koja­rzą­cej się ze znaną tele­wi­zyjną serią „Z archi­wum X”.

(recenzja napisana w październiku 2010)

Uro­dzony w 1965 roku Bry­tyj­czyk Michael Mar­shall, a wła­ści­wie Michael Mar­shall Smith, to jeden z liczą­cych się obec­nie auto­rów fan­ta­styki i grozy. Dotych­czas opu­bli­ko­wał dzie­sięć powie­ści oraz kil­ka­dzie­siąt opo­wia­dań i mikro-powieści z pogra­ni­cza tych gatun­ków. Jego „short sto­ries” zna­la­zły miej­sce w...

Niestety pomimo chwytliwego opisu książka mnie nie zachwyciła.
Troche zbyt dziwna, zbyt nudna. Wiele razy chciałam zrezygnować podczas czytania i biedą doszłam do końca.

Niestety pomimo chwytliwego opisu książka mnie nie zachwyciła.
Troche zbyt dziwna, zbyt nudna. Wiele razy chciałam zrezygnować podczas czytania i biedą doszłam do końca.