Początkowo miałem ambiwalentny stosunek do książki. Z jednej strony praktycznie próżno szukać tu akcji - to wręcz obyczajówka z romansami, mizianiem się i myślami o mizianiu się. Z drugiej - chwilami można odnieść wrażenie, że całość była pisana głównie z myślą o nienasyconych erotomanach i niereformowalnych hipisach. Jednak im dalej w treść, tym mocniej wyłania się inna cecha prozy - jej potoczystość, pewna - że tak to ujmę - akuratność opisów i dialogów, a do tego spora doza przymrużenia oka i zdumiewająco trafnych spostrzeżeń dotyczących ludzkiej natury i ogólnie życia. Co więcej - jak dla mnie to w sumie nieczęsty przypadek powieści, która czyta się tym lepiej, im dalej się zaszło. Bo większość światowej prozy proponuje świetny pomysł i ogólnie wielki potencjał, który przez kolejne strony jest skrupulatnie trwoniony. A tu - na odwrót.

I cztery cytaty. Pierwszy, z którym się identyfikuję, drugi na czasie, trzeci pod rozwagę, a czwarty dla rozrywki:

"Najzimniejsze czeluście piekła zarezerwowane są dla ludzi, którzy porzucają kocięta."

"To zły znak, kiedy obywatele danego kraju przestają czuć się z nim związani i zaczynają się identyfikować z jakąś grupą. Grupą rasową. Albo religijną. Albo językową. Każdą grupą, która nie obejmuje całej populacji.
(...)
Zanim dojdzie do rewolucji, ludzie muszą straci wiarę w policję i w sądy.
(...)
Wysokie podatki też mają znaczenie i inflacja, i stosunek ludności produkcyjnej do utrzymywanej z publicznych funduszów."

"Nie widzę nic złego w płaczu - nawilża psychikę"

"Asystentka nie miała zbyt wiele na sobie, ale tancerka nosiła tylko pantofle na jednym końcu, pióra na drugim i uśmiech pośrodku.
Magik zaczął wyjmować z niej gołębie.
Nie wierzyłam własnym oczom. Tam nie ma tyle miejsca, i to łaskocze. To niemożliwe."

PS. Ale to "Ziemii" przez dwa ii na okładce jednak gryzie w oczy...

Początkowo miałem ambiwalentny stosunek do książki. Z jednej strony praktycznie próżno szukać tu akcji - to wręcz obyczajówka z romansami, mizianiem się i myślami o mizianiu się. Z drugiej - chwilami można odnieść wrażenie, że całość była pisana głównie z myślą o nienasyconych erotomanach i niereformowalnych hipisach. Jednak im dalej w treść, tym mocniej wyłania się inna...