Pierwsze swoje wrażenia dotyczące „Cichego Donu” napisałam po przeczytaniu drugiego tomu. Moje emocje po zakończeniu ostatniego nie są mniejsze. Ta wielowątkowa powieść, pełna uczuć różnych odcieni od trudnej miłości do głębokiej nienawiści pochłonęła mnie na kilka tygodni.
Piękne opisy przyrody, ładny język, niejednoznaczne ale bardzo ludzkie sprawy osobiste i społeczne, bohaterowie dokonujący trudnych często „szarych” wyborów - spowodowały, że mimo takiej objętości tę powieść czytało mi się bardzo dobrze. W czasie czytania trawiła mnie myśl: jak historia: czyt. Idea potrafi doprowadzić do rozłamu społeczności, do bratobójczej walki, zamiany przyjaźni w nienawiść. Szołochow opisał to z dużą znajomością natury ludzkiej, pokazując jak trudne i straszne są wybory w czasie trwania rewolucji w historii, jak trudno ocenić sytuację „na tu i teraz” a nie z perspektywy lat kiedy już czas pokazał co było słuszne a co nie.
Polecam.

Pierwsze swoje wrażenia dotyczące „Cichego Donu” napisałam po przeczytaniu drugiego tomu. Moje emocje po zakończeniu ostatniego nie są mniejsze. Ta wielowątkowa powieść, pełna uczuć różnych odcieni od trudnej miłości do głębokiej nienawiści pochłonęła mnie na kilka tygodni.
Piękne opisy przyrody, ładny język, niejednoznaczne ale bardzo ludzkie sprawy osobiste i społeczne,...