Na fali sentymentu wracam do książek przeczytanych w dzieciństwie. Z perspektywy dorosłego odbiera się je zupełnie inaczej, może ginie pewna magia, ale zrozumienie jest głębsze, pełniejsze. "Serce" uświadomiło mi jedną straszną rzecz. Gdy czytałem książkę prawie dwadzieścia lat temu, wydarzenia w niej opisane wydawały się normalne. Wtedy jeszcze takie słowa jak honor, uczciwość, więzi rodzinne były ważne i znaczyły wiele. Patrząc co dzisiaj dzieje się wokoło, na ulicy, w telewizji, obserwując brak życzliwości, wzajemną złośliwość i zawiść opowiadania zawarte w "Sercu" są jak z innego świata. Czyta się je jak science-fiction. Nie wierzę jednak w to, że opowieści o braterstwie, niesieniu pomocy, wzajemnej dobroci i wsparciu przechodzą do historii, a ludzie którzy kierują się w życiu dobrymi zasadami skazani są na wymarcie. Ufam, że przyszłym pokoleniom dane będzie żyć w normalnym świecie, gdzie Człowiek będzie najważniejszy, a relacje międzyludzkie będą takie, jakie być powinny. Piękne historie zawarte w "Sercu" powinny być codziennością. Polecam książkę każdemu, nawet jeśli wyda się wam infantylna, jej przesłanie jest głębokie i warte naśladowania.

Na fali sentymentu wracam do książek przeczytanych w dzieciństwie. Z perspektywy dorosłego odbiera się je zupełnie inaczej, może ginie pewna magia, ale zrozumienie jest głębsze, pełniejsze. "Serce" uświadomiło mi jedną straszną rzecz. Gdy czytałem książkę prawie dwadzieścia lat temu, wydarzenia w niej opisane wydawały się normalne. Wtedy jeszcze takie słowa jak honor,...