"Błysk. Pokaż mi cokolwiek w tym całym popierdolonym świecie, co jest tym, na co wygląda. Błysk." (s. 215)

Bywają książki, które lądują w naszych biblioteczkach przypadkiem. Bywają przez kogoś polecone po czym, ku naszemu zdziwieniu, poleconym listem lądują w naszych skrzynkach pocztowych. Bojąc się rozczarowania ale mając też dosyć sprecyzowane oczekiwania sięgamy po nie z zaintrygowaniem ale i sporą dozą sceptycyzmu.

Styl Palahniuka zdążyłam poznać przed lekturą "Niewidzialnych potworów". Spodziewałam się więc, że otrzymałam książkę niesztampową, nietuzinkową i dosyć oryginalną. Te przypuszczenia potwierdziły się w 100%. Historia głównej bohaterki - oszpeconej w wypadku samochodowym modelki - oraz dwójki jej towarzyszy została przedstawiona niezmiernie chaotycznie.

Błysk. Teraźniejszość. Błysk. Dzieciństwo. Błysk. Później. Błysk. Wcześniej. Błysk. Strona 67. Błysk. Strona 14. Błysk. Strona 89. Błysk. Olśnienie.

Początkowo lektura nie obiecuje zbyt wiele. Brutalna. Zniesmaczająca. Zahaczająca o perwersję. Jednak wciąga. Ciekawi. Strony odwracają się same. A historia, niczym puzzle, składa się w spójną całość. Czytelnikowi wydaje się, że wszystko rozumie, że wszystko ma swoją przyczynę i że wszystko jest tym, na co wygląda.

Błysk! I tutaj Palahniuk zastawia na czytelnika pułapkę. Błysk! Nic bardziej mylnego. Błysk!

"Błysk. Pokaż mi cokolwiek w tym całym popierdolonym świecie, co jest tym, na co wygląda. Błysk."

Zakończenie powieści wywraca do góry nogami cały nasz skrzętnie wytworzony i zdawałoby się spójny obraz przedstawionej historii. Nic nie jest tym, czym zdawałoby się, że być powinno.

Chuck Palahniuk po mistrzowsku, jakoś tak mimochodem, wytknął wszystko to, na czym opiera się współczesny świat: konsumpcjonizm, kicz, ustawiczne dążenie do piękna, powierzchowność ludzkich relacji oraz modę społeczeństwa na noszenie masek.

"Niewidzialne potwory" to książka z serii tych, o których się nie zapomina, które grają w naszych duszach jeszcze długo po odłożeniu na półkę. Zmuszają do refleksji, u wrażliwszych osób mogą spowodować stany melancholii i odrętwienia. Żałuję, że książka jest tak krótka. Żałuję, że już ją przeczytałam. Zazdroszczę tym, którzy sięgną po nią po raz pierwszy.

"Błysk. Pokaż mi cokolwiek w tym całym popierdolonym świecie, co jest tym, na co wygląda. Błysk." (s. 215)

Bywają książki, które lądują w naszych biblioteczkach przypadkiem. Bywają przez kogoś polecone po czym, ku naszemu zdziwieniu, poleconym listem lądują w naszych skrzynkach pocztowych. Bojąc się rozczarowania ale mając też dosyć sprecyzowane oczekiwania sięgamy po nie...