W ubiegłym roku dokładnie 10 października przeczytałam pierwszy tom z serii Złe psy - W imię zasad. Ta pozycja dość wysoko uplasowała się w moim prywatnym książkowym rankingu, co trochę mi pokrzyżowało czytelnicze plany związane z drugą częścią, której przeczytanie musiałam odłożyć nieco w czasie, by nie zrobić książkowej konkurencji jednemu autorowi i serii 🙈.
Tak się jakoś złożyło, że ta pozycja najpierw wypadła z moich książkowych planów, później o niej zapomniałam, przypominając sobie o niej podczas porządków na regale.
Muszę z przykrością przyznać, że ta część nie zrobiła na mnie aż takiego wrażenia jak pierwsza. To nadal jest ciekawa, intrygująca lektura, od której trudno się oderwać, ale mam wrażenie, że nie do końca wykorzystano potencjał, jaki drzemał w opowiadanych historiach poprzez brak nakierowania rozmówców za pośrednictwem pytań, na odpowiednie tory. Podtytuł jest trochę może nie tyle przekłamany ile...sama nie wiem jakiego słowa użyć. Po prostu opowieści o przechodzeniu na drugą stronę jest trochę za mało, a to one miały stanowić podstawę tych rozmów. Po przeczytaniu tej książki odczułam lekki niedosyt, nie tylko książkowy. Żałuję, że Patryk Vega oddalił się od policyjnego klimatu, zwłaszcza jeżeli chodzi o filmy czy seriale, bo naprawdę czuł tę atmosferę i potrafił ją przenosić do książek i na ekran. Ode mnie 8/10.

W ubiegłym roku dokładnie 10 października przeczytałam pierwszy tom z serii Złe psy - W imię zasad. Ta pozycja dość wysoko uplasowała się w moim prywatnym książkowym rankingu, co trochę mi pokrzyżowało czytelnicze plany związane z drugą częścią, której przeczytanie musiałam odłożyć nieco w czasie, by nie zrobić książkowej konkurencji jednemu autorowi i serii 🙈.
Tak się...

Wciągnąłem się, na tyle że dwa dni i książkę przeczytałem jednym ciągiem a już dawno nie miałem takiej okazji. Lubię ten klimat.

Wciągnąłem się, na tyle że dwa dni i książkę przeczytałem jednym ciągiem a już dawno nie miałem takiej okazji. Lubię ten klimat.

Po kolejnej części być może się powtórzę, ale uważam, że Pan Vega zdecydowanie lepiej radzi sobie w pisanych reportażach niż w produkcjach filmowych.
Kontynuacja pierwszej- uważam: obowiązkowej dla każdego części, o polskiej policji, systemie, który nią rządzi i samych pracownikach służb porządkowych.
Wciągający, życiowy - po prostu dobry i warty przeczytania:)

Po kolejnej części być może się powtórzę, ale uważam, że Pan Vega zdecydowanie lepiej radzi sobie w pisanych reportażach niż w produkcjach filmowych.
Kontynuacja pierwszej- uważam: obowiązkowej dla każdego części, o polskiej policji, systemie, który nią rządzi i samych pracownikach służb porządkowych.
Wciągający, życiowy - po prostu dobry i warty przeczytania:)

Po tej lekturze na 112 będę dzwonić z niepokojem.

Po tej lekturze na 112 będę dzwonić z niepokojem.

Dobra książka pokazująca jak bardzo świat prawa i bezprawia mieszają się ze sobą. Jak cienka jest granica pomiędzy tymi światami - aż ciężko w to uwierzyć. Na pewno warto przeczytać, a czyta się szybko i lekko.

Dobra książka pokazująca jak bardzo świat prawa i bezprawia mieszają się ze sobą. Jak cienka jest granica pomiędzy tymi światami - aż ciężko w to uwierzyć. Na pewno warto przeczytać, a czyta się szybko i lekko.

Kkntynuacja pierwszej części bardzo udana ciekawy wywiad i opis pracy policji

Kkntynuacja pierwszej części bardzo udana ciekawy wywiad i opis pracy policji

Ciekawa, czyta się z zainteresowaniem. Opisuje rzeczywistość pracy w policji. Mocny, niekiedy wulgarny język. Ogólnie polecam. Warto przeczytać.

Ciekawa, czyta się z zainteresowaniem. Opisuje rzeczywistość pracy w policji. Mocny, niekiedy wulgarny język. Ogólnie polecam. Warto przeczytać.

Książkę przez święta pochłonęłam, jest tak ciekawa, że sama się czyta.
Stanowi ona zbiór wywiadów Patryki Vegi z policjantami, którzy nie przebierają w słowach. Szczerze opowiadają o trudnościach w swojej pracy, przełożonych, przeżyciach i załamaniach. Przedstawiają pracę w policji jako zagrożenie życia, a tym samym utratę zdrowia psychicznego, narkomania, alkoholizm i brak życia osobistego, które zostało poświęcone na rzecz pracy i służby społeczeństwu. Praca w której ich kariera nie potoczyła się tak jak to sobie założyli.
Są tu historie mocne, kontrowersyjne, które szokują, ale znajdą się i anegdoty które rozbawią.
Polecam wszystkim zainteresowanym tematyką kryminalną, którym nie przeszkadza masa wulgaryzmów i makabryczne opisy.

Książkę przez święta pochłonęłam, jest tak ciekawa, że sama się czyta.
Stanowi ona zbiór wywiadów Patryki Vegi z policjantami, którzy nie przebierają w słowach. Szczerze opowiadają o trudnościach w swojej pracy, przełożonych, przeżyciach i załamaniach. Przedstawiają pracę w policji jako zagrożenie życia, a tym samym utratę zdrowia psychicznego, narkomania, alkoholizm i brak...

Zmienił się trochę schemat techniczny książki w odniesieniu do pierwszej części "Złych psów". Siedem rozdziałów, gdzie każdy z nich w całości poświęcony jest jednej osobie. Vega rozmawia z 6 policjantami i jedną policjantką. Tytuł też nie do końca jest zgodny z prawdą bo tylko jeden z nich przeszedł na drugą stronę barykady i trafił do więzienia. Książka pisana prostym językiem z dużą ilością bluzgów (choć do "Psów prewencji" i "Folwarku komendanta" jej bardzo daleko). Vega pokazuje drugą stronę związaną z pracą w policji. Notoryczny stres, nadgodziny, mobbing, wykończenie psychiczne, kolesiostwo i szukanie haków jeżeli trzeba się kogoś pozbyć. A pomiędzy tym wszystkim przewija się wóda, chlanie i narkotyki. Książka jest odrobinę słabsza niż jedynka ale kilka opisanych w niej historii powoduje że po plecach przechodzą ciarki (o Jonaszu i jego wyczynie pisała Polityka, Fakt, SE, Wyborcza i kilka innych portali informacyjnych, chłopaka skazano tylko na 15 lat więzienia ale na szczęście drugi wyrok był surowszy i Jonasz dostał dożywocie za zabójstwo ze szczególnym okrucieństwem). Nie jestem fanem Vegi ale książka daje radę. Szybko się czyta i nie będzie to czas stracony szczególnie dla fanów tej tematyki.

Zmienił się trochę schemat techniczny książki w odniesieniu do pierwszej części "Złych psów". Siedem rozdziałów, gdzie każdy z nich w całości poświęcony jest jednej osobie. Vega rozmawia z 6 policjantami i jedną policjantką. Tytuł też nie do końca jest zgodny z prawdą bo tylko jeden z nich przeszedł na drugą stronę barykady i trafił do więzienia. Książka pisana prostym...

Polecam wszystkim zainteresowanym tematyką kryminalną.

Polecam wszystkim zainteresowanym tematyką kryminalną.