"Myszy i ludzie" Johna Steinbecka to króciuchna powieść opowiadająca o losie dwójki, znacznie odmiennych od siebie przyjaciół, którzy przemierzają Kalifornie w pogoni za zarobkiem i spełnieniem marzenia jakim jest posiadanie własnej ziemi. George Milton i Lennie Small, bo o nich mowa, to para znajomych, których nie łączy zwyczajna przyjacielska więź, lecz coś zupełnie innego, coś na kształt braterstwa, którego nie są w stanie rozwiązać nawet panujące między nimi przeciwności. George to dosyć, że się tak wyrażę, pospolity mężczyzna, a Lennie? To ogr w skórze człowieka! Wielki, niebywale silny i... niecodziennie głupi, a przez to i niebezpieczny. Jednakże między nimi zawiązana jest silna relacja zbudowana dawno temu, w przeszłości, która podtrzymuję jakby dogasający już ognik braterskiej więzi. George mogący z łatwością zarabiać pieniądze na siebie stale wpada w tarapaty przez swojego kompana, a jego cierpliwość powoli przestaję sobie z tym radzić. Mimo wszystko obaj docierają do nowego miejsca pracy, na farmę, w której wszystko miało być już tak jak powinno. Miało być, ale niestety nie wszystko wyszło zgodnie z planem. Marzenie o własnej farmie, istna utopia wykreowana w umysłach Georga i Lennie'go dociera również do nowo poznanego pracownika farmy Candy'ego, który wchodzi z nimi w układ. Dzięki temu nierealne wizje, przybliżają się jak nigdy i zapowiadało się, że nic już raczej nie będzie stało na ich przeszkodzie. Aczkolwiek na przeszkodzie w pewnym momencie stanął Lennie, który swoim brakiem wyobraźni i jakiegokolwiek pomyślunku doprowadza do tragedii...

"Myszy i ludzie" to bardzo krótkie dzieło, wydawać by się mogło, że w porównaniu do dłuższych powieści Steinbecka będzie ona tylko tłem względem wszystkich innych znakomitych książek tegoż autora. Okazuje się jednak, że ta niepozorna pół-powieść, pół-nowelka to coś bardzo głębokiego, a jednocześnie banalnie prostego, co sprawia, że każda strona jest rajem dla wyobraźni, a utwór, chociaż nie imponuje ilością kartek, potrafi wprawić w kontemplacje dłuższą jak po przeczytaniu niejednego grubszego dzieła. Polecam, 10/10.

"Myszy i ludzie" Johna Steinbecka to króciuchna powieść opowiadająca o losie dwójki, znacznie odmiennych od siebie przyjaciół, którzy przemierzają Kalifornie w pogoni za zarobkiem i spełnieniem marzenia jakim jest posiadanie własnej ziemi. George Milton i Lennie Small, bo o nich mowa, to para znajomych, których nie łączy zwyczajna przyjacielska więź, lecz coś zupełnie...

Nie znałam tej książki, nie wiedziałam, o czym jest, ani czego się spodziewać. Do samego końca nie miałam pojęcia, co się wydarzy, domyślałam się jednak zakończenia. Piękna, wzruszająca i uniwersalna opowieść o przyjaźni i marzeniach. Mimo swojej krótkiej formy, zostanie ze mną na długo.

Nie znałam tej książki, nie wiedziałam, o czym jest, ani czego się spodziewać. Do samego końca nie miałam pojęcia, co się wydarzy, domyślałam się jednak zakończenia. Piękna, wzruszająca i uniwersalna opowieść o przyjaźni i marzeniach. Mimo swojej krótkiej formy, zostanie ze mną na długo.

Najpiękniejsza historia o przyjaźni i poświęceniu <3

Najpiękniejsza historia o przyjaźni i poświęceniu <3

Tak jak Na Wschód od Edenu jest piękną powieścią, tak to mnie nie zachwyciło, nie wiem co miało to opowiadanie, zwane ksiązką🤣wnieść. Dla mnie nic, tylko smutek, że ludzie tak się zachowują. Tak ja jednak nie zmieniłam swoich upodobań i krótkich form opowiadań, Nowej itp. nie lubię,

Tak jak Na Wschód od Edenu jest piękną powieścią, tak to mnie nie zachwyciło, nie wiem co miało to opowiadanie, zwane ksiązką🤣wnieść. Dla mnie nic, tylko smutek, że ludzie tak się zachowują. Tak ja jednak nie zmieniłam swoich upodobań i krótkich form opowiadań, Nowej itp. nie lubię,

Chyba nie zrozumiałam.

Chyba nie zrozumiałam.

Bardzo poruszająca opowieść o przyjaźni i o tym, że w świecie ludzi mogą przetrwać tylko... ludzie.
Pomimo krótkiej formy jest pełna symboliki, a postaci są niezwykle wyraziste i ciekawe w interpretacji. Lennie jest urzekający do bólu.
Bardzo piękna książka!!

"Ty, powiedz, co do cholery gryzie tych facetów?"

Bardzo poruszająca opowieść o przyjaźni i o tym, że w świecie ludzi mogą przetrwać tylko... ludzie.
Pomimo krótkiej formy jest pełna symboliki, a postaci są niezwykle wyraziste i ciekawe w interpretacji. Lennie jest urzekający do bólu.
Bardzo piękna książka!!

"Ty, powiedz, co do cholery gryzie tych facetów?"

Pierwsze dzieło Steinbacka, z którym miałam do czynienia - wzruszyło mnie do łez w niejednym momencie.

Piękna i smutna opowieść jednocześnie przypominająca, że większość ludzi ma poruszające w swojej prostocie marzenia.

W wersji audio świetna praca lektora, oddającego w niesamowity sposób emocje bohaterów - polecam!

Pierwsze dzieło Steinbacka, z którym miałam do czynienia - wzruszyło mnie do łez w niejednym momencie.

Piękna i smutna opowieść jednocześnie przypominająca, że większość ludzi ma poruszające w swojej prostocie marzenia.

W wersji audio świetna praca lektora, oddającego w niesamowity sposób emocje bohaterów - polecam!

Nie mam w sumie nic konkretnego do napisania o tej książce. Przyjemna lektura, ale nie powaliła mnie. Taką najważniejszą lekcją jaką wyciągnąłem z tej lektury to aby zawsze być uważnym. Osoby których kochamy, które "nie celowo" robią komuś krzywdę, mogą być łagodnymi potworami gotowymi zabić aby tylko im się nie dostało po uszach. Drugą lekcją wartą zapamiętania jest fakt żeby dążyć do obranego celu i nie wymiękać kiedy jest on w zasięgu ręki - musimy opuścić wyspę marzeń, która nazywa się "kiedyś będę..." i popłynąć na wyspę "MAM". George chciał coś zmienić, ale na chęciach się skończyło. Nie było u niego woli sprawczej i chęci do działania.

Nie mam w sumie nic konkretnego do napisania o tej książce. Przyjemna lektura, ale nie powaliła mnie. Taką najważniejszą lekcją jaką wyciągnąłem z tej lektury to aby zawsze być uważnym. Osoby których kochamy, które "nie celowo" robią komuś krzywdę, mogą być łagodnymi potworami gotowymi zabić aby tylko im się nie dostało po uszach. Drugą lekcją wartą zapamiętania jest fakt...

siadło ale nie odebrało oddechu. z 7.6 dla mnie

siadło ale nie odebrało oddechu. z 7.6 dla mnie

I to jest dowod na to, ze na 110 stronach mozna zawrzec calą paletę emocji i nie zawsze trzeba tworzyć "kobyły" żeby stworzyć wartościową treść.

I to jest dowod na to, ze na 110 stronach mozna zawrzec calą paletę emocji i nie zawsze trzeba tworzyć "kobyły" żeby stworzyć wartościową treść.