Wszyscy czasem zastanawiamy się nad sobą. Co jednak, gdy w poszukiwaniu odpowiedzi na pytanie „Kim jestem?” zderzamy się z trudną do zaakceptowania diagnozą?

Zaburzenia i choroby psychiczne zniekształcają nie tylko nasz obraz rzeczywistości, lecz także to, jak myślimy o sobie. Mamy nadzieję, że terapia i leki przywrócą nasze dawne, prawdziwe „ja”, ukryte za zmianami chemicznymi w mózgu lub traumą. Ale gdzie przebiega granica między rzeczywistością a opowieścią, którą snujemy na jej temat? Obcy dla samych siebie to pełna fascynujących historii próba odpowiedzenia na nurtujące wielu z nas pytania:

Czy moje doświadczenia i emocje to wyłącznie efekt zaburzenia, a jeśli tak, to czy mogę w ogóle ufać swoim zmysłom?
Czy przyjmowanie leków, po których czuję się szczęśliwszy, jest tylko sposobem oszukiwania samego siebie?
Czy gdybym należał do innej kultury lub wyznawał inną religię, moja choroba byłaby przez otoczenie traktowana inaczej? Czy sam myślałbym o sobie lepiej?
Czy mam prawo czuć żal do bliskich, gdy przestają próbować mnie zrozumieć?

Obcy dla samych siebie to książka, która zainteresuje nie tylko osoby dotknięte zaburzeniami psychicznymi, lecz także ich najbliższych lub tych, których fascynują nieoczywiste przypadki w historii psychologii i psychiatrii. To introspektywna opowieść o niezwykłych ludziach, którzy wymknęli się poza ramy psychiatrycznego opisu, a także o tym, jak budujemy obraz samych siebie w obliczu kryzysu psychicznego, zaburzenia i diagnozy.