• Książka, która trafia w głąb duszy…dająca wiele odpowiedzi, ale i pytań „Czy choroba mnie zmienia?”
Nie jest to łatwa lektura dla osób, które same się zmagają z chorobą. Sama do końca bałam się jej czytania bo co jeśli się okaże, że choroba rzeczywiście zmienia to kim jestem?
Mimo tego autorka dodawała w swojej książce otuchy, a przynajmniej ja ją odczuwałam z każdą kartką.

• Opowiada ona o ludziach, którzy zostali dotknięci chorobami, zaburzeniami czy kryzysem psychicznym. Autorka dała możliwość poznania każdej z tych osób i są to z pewnością ludzie, którzy prowadzili zwyczaje życie, jak każdy z nas. Historia osób opisanych jest cudowna i pokazująca jak każdy przypadek jest odmienny. Ukazująca została postawa lekarzy, pielęgniarek i samego systemu jak działał i co się w tych czasach działo.
Książka według mnie bardzo potrzebna do zrozumienia bliskich osób dotkniętych kryzysem psychicznym, ale i dla samych właśnie tych osób o których mowa.
Warta czasu 🫶🏼

• Książka, która trafia w głąb duszy…dająca wiele odpowiedzi, ale i pytań „Czy choroba mnie zmienia?”
Nie jest to łatwa lektura dla osób, które same się zmagają z chorobą. Sama do końca bałam się jej czytania bo co jeśli się okaże, że choroba rzeczywiście zmienia to kim jestem?
Mimo tego autorka dodawała w swojej książce otuchy, a przynajmniej ja ją odczuwałam z każdą...

W dzisiejszym świecie, gdzie zdrowie psychiczne coraz częściej staje się przedmiotem otwartej dyskusji, książki takie jak "Obcy dla samych siebie" Rachel Aviv pełnią niezwykle ważną rolę, pomagając rozbijać niesłuszne etykiety i stereotypy. Autorka skupia się tutaj na złożonym aspekcie życia osób z zaburzeniami psychicznymi – walce o zrozumienie i akceptację własnej tożsamości w obliczu medycznych diagnoz. Aviv bada, jak diagnoza wpływa na własne postrzeganie siebie i akceptację, stawiając pytania o wiarygodność własnych doświadczeń, gdy choroba i leczenie wpływają na nasze zachowania.

Książka zmusza do refleksji nad tym, jak choroba psychiczna modyfikuje naszą tożsamość, samopoczucie i codzienne interakcje, przy jednoczesnym podkreśleniu, jak ważne jest zrozumienie reakcji społeczeństwa na te zmiany. Aviv z empatią ukazuje wyzwania, z którymi borykają się osoby doświadczające problemów psychicznych, od stygmatyzacji po trudności w uzyskaniu odpowiedniego wsparcia. Jednym z najbardziej uderzających elementów książki jest sposób, w jaki Aviv łączy osobiste historie z szerokim kontekstem społecznym i medycznym. Ta umiejętność balansowania między teorią a rzeczywistością osób opisanych w książce pozwala na pełniejsze zrozumienie skomplikowanych relacji między chorobą a postrzeganiem samego siebie.

Polecam "Obcych dla samych siebie" każdemu, kto kiedykolwiek zastanawiał się nad swoją tożsamością, albo kto stara się zrozumieć, jak kompleksowa i złożona może być ludzka psychika. Ta książka nie tylko edukuje, ale i inspiruje do głębszego spojrzenia na ludzkie doświadczenia, pokazując, że każdy z nas ma swoją unikalną historię, która zasługuje na zrozumienie i empatię. Jeżeli szukacie książki, która otworzy Wam oczy na nowe perspektywy i skłoni do głębokich przemyśleń, "Obcy dla samych siebie" jest zdecydowanie dla Was. Nie pożałujecie czasu spędzonego z tą fascynującą lekturą!

W dzisiejszym świecie, gdzie zdrowie psychiczne coraz częściej staje się przedmiotem otwartej dyskusji, książki takie jak "Obcy dla samych siebie" Rachel Aviv pełnią niezwykle ważną rolę, pomagając rozbijać niesłuszne etykiety i stereotypy. Autorka skupia się tutaj na złożonym aspekcie życia osób z zaburzeniami psychicznymi – walce o zrozumienie i akceptację własnej...

Jeśli chodzi o literaturę faktu to właśnie po pozycje o tematyce psychologicznej sięgam najczęściej. Nie tylko po to, aby dowiedzieć się więcej na temat tej dziedziny, ale też po to, aby być może lepiej zrozumieć samą siebie, gdyż zaburzenia psychiczne nie są dla mnie obcym tematem.

W książce "Obcy dla samych siebie. Jak choroba psychiczna zmienia to, kim jesteś" przedstawionych zostało 6 historii, dotyczących różnych zaburzeń.
Pierwsza z nich odnosi się do samej autorki, będącej najmłodszą pacjentką u której zdiagnozowano anoreksję. Miała wtedy zaledwie 6 lat i to właśnie przez to ta historia zapadła mi najbardziej w pamięć, co nie znaczy, że pozostałe nie wywarły na mnie dużego wrażenia.

Pomimo trudnej tematyki książka jest łatwa w odbiorze i czyta się ją szybko, a to ze względu na prosty język, jakim jest napisana. Autorka próbuje znaleźć odpowiedź na pytania - czy i jak choroba psychiczna wpływa na sposób w jaki dana osoba postrzega samą siebie, czy terapia jest w stanie pomóc i wiele innych.

Książka jest zdecydowanie warta uwagi, ale czegoś mi w niej zabrakło. Całość mogłaby zostać nieco bardziej pogłębiona, gdyż jest ona dość krótka.
Nie zmienia to jednak faktu, że skłania do refleksji. Będzie odpowiednią lekturą nie tylko dla osób, które same borykają się z zaburzeniami, ale także dla ich bliskich.

Nie będę jej oceniać. Polecam przeczytać i samemu się przekonać czy jest to lektura dla Was.

[współpraca reklamowa z wydawnictwem feeria]

Jeśli chodzi o literaturę faktu to właśnie po pozycje o tematyce psychologicznej sięgam najczęściej. Nie tylko po to, aby dowiedzieć się więcej na temat tej dziedziny, ale też po to, aby być może lepiej zrozumieć samą siebie, gdyż zaburzenia psychiczne nie są dla mnie obcym tematem.

W książce "Obcy dla samych siebie. Jak choroba psychiczna zmienia to, kim jesteś"...

Podtytuł tej książki brzmi: „Jak choroba psychiczna zmienia to, kim jesteś”, ale ja odebrałam przekaz inaczej. To nie sam stan naszego umysłu, ale diagnoza, narracja jaka się wokół niej tworzy i w końcu zastosowane leczenie, zmieniają obraz chorego w oczach otoczenia i jego własnych.

Pięć osób zmagających się z zaburzeniami zdrowia psychicznego, pięć intymnych, indywidualnych historii będących punktem wyjścia do niezwykle interesujących rozważań:

- psychoanaliza czy psychofarmakologia? Czy któraś z nich pełni rolę nadrzędną i czy mogą istnieć niezależnie od siebie?
- czy zachodni model leczenia można bezrefleksyjnie zastosować u pacjentów wywodzących się ze zgoła odmiennych kręgów kulturowych, z głęboko zakorzenionym mistycyzmem i wiarą świat pozazmysłowy?
- jak rasizm i patriarchat wpływają na podejście do chorych i ich leczenie?
- czy diagnoza wrzuca nas w ramy pewnej narracji i zmienia pogląd na samych siebie?

Szczególne wrażenie wywarła na mnie historia Naomi, czarnej kobiety, która pod wpływem urojeń próbowała zabić siebie i dwójkę małych dzieci (jedno z nich nie przeżyło). Bardzo smutne jest to, że przez lata czarnych uważano za niezdolnych do przeżywania głębszych stanów emocjonalnych i tym samym odmawiano prawa do leczenia psychiatrycznego. Nawet dzisiaj za pewne zbrodnie, za które kobiety białe trafiają do zakładów leczniczych, kobiety czarne czy rdzenne zamykane są w więzieniach.

Mocno uderzyło mnie też historyczne podejście psychiatrii do kobiet. Wiedzieliście, że pierwsze leki antydepresyjne były zalecane głównie kobietom, żeby nadać im osobowość odpowiednią dla ich mężów? A dzisiaj wcale nie jest lepiej, cytując Petera Kramera, SSRI są „upiornie dopasowane do kulturowych wymagań od kobiet: mniej kruchości, więcej radzenia sobie z obowiązkami poza domem.”

„Obcy dla samych siebie” to niełatwa lektura, ale równocześnie bardzo ciekawa i otwierająca oczy. Gorąco polecam wszystkim zainteresowanym tematem zdrowia psychicznego.

Współpraca barterowa z wydawnictwem.

Zapraszam na IG @zaczytana_farmaceutka

Podtytuł tej książki brzmi: „Jak choroba psychiczna zmienia to, kim jesteś”, ale ja odebrałam przekaz inaczej. To nie sam stan naszego umysłu, ale diagnoza, narracja jaka się wokół niej tworzy i w końcu zastosowane leczenie, zmieniają obraz chorego w oczach otoczenia i jego własnych.

Pięć osób zmagających się z zaburzeniami zdrowia psychicznego, pięć intymnych,...

Książkę otwiera autobiograficzny rozdział o autorce jako sześcioletniej anorektyczce i jej pobycie na oddziale psychiatrii dziecięcej w USA. Doświadczenie, do którego wraca po latach, staje się impulsem do poszukiwań podobnych historii.

Poznajemy życie tylko pięciu innych osób, ale ich przypadki są obszernie opisane. Depresja, schizofrenia, mania... Rachel Aviv przeprowadza nie tylko wywiady, ale też opiera się na dziennikach pacjentów i wspomnieniach ich rodziny.

Różnorodność problemów, z którymi mierzyli się bohaterowie nie działa na korzyść książki. Brakuje tu solidnego rdzenia, który pozwoliłby na porównanie. Jedynym wspólnym wnioskiem jaki można wyciągnąć z tych wszystkich historii jest to, że tak jak każdy człowiek jest indywidualnością, tak i każda choroba jest inna.

Z drugiej strony tłem osobistych dramatów jest bardziej uniwersalne pytanie o to, czy na pewno każde niedopasowanie społeczne jest od razu zaburzeniem psychicznym? Może to jednak społeczeństwo jest zbyt surowe w ocenie?

Kolejno przypomniany jest konflikt współczesnej psychiatrii. Rozłam między humanistycznym Freudowskim podejściem, które zakłada psychoanalizę i rozmowę z pacjentem jako jedyną formą leczenia, a psychiatrią biologiczną, która swoje wszystkie nadzieje pokłada w lekach.

Książka interesująca i to nie tylko dla miłośników tematu. No bo kto przez całe swoje życie, ani razu nie rozmyślał nad tym czy jego uczucia i reakcje są na pewno "normalne"? Poza tym już same historie życia bohaterów tej książki są tak fascynujące, że stanowią wystarczający powód by po nią sięgnąć.

Książkę otwiera autobiograficzny rozdział o autorce jako sześcioletniej anorektyczce i jej pobycie na oddziale psychiatrii dziecięcej w USA. Doświadczenie, do którego wraca po latach, staje się impulsem do poszukiwań podobnych historii.

Poznajemy życie tylko pięciu innych osób, ale ich przypadki są obszernie opisane. Depresja, schizofrenia, mania... Rachel Aviv...

Jak już kilka razy wspominałam, że sama zmagam się z zaburzeniami psychicznymi. Zrecenzowanie książki „Obcy dla samych siebie. Jak choroba psychiczna zmienia to, kim jesteś” Rachel Aviv wydawało mi się ciekawym doświadczeniem. Sięgając po nią spodziewałam się historii osób chorych i tego jak ta choroba wpłynęła na nich. Niestety czuje się zawiedziona lekturą. Dlaczego? Przeczytajcie.
Książka jest napisana prostym językiem, łatwym w odbiorze. Czyta się ją szybko. Składa się ona z 6 rożnych historii, a każda jest inna. Problemem dla mnie był fakt, że nie doszukałam się odpowiedzi na pytanie postawione w opisie. Połowę treści, stanowiły cytaty z książek czy artykułów naukowych, nie odpowiadające na pytania, jak choroba psychiczna może zmienić człowieka. Samej historii choroby danej osoby, było mało i nie miała ona puenty, której się spodziewałam. Z jednej strony same historie można uznać za ciekawe, a z drugiej odnoszę nieodparte wrażenie, że nic one nie wnosiły. Dodatkowo autorka często mieszała swoją historię z opowieścią innych osób, co wprowadzało lekki chaos i trudno było rozgraniczyć kiedy czytamy o Rachel, a kiedy o danej postaci. Chciałabym zaznaczyć, że nie skreślam książki całkowicie, gdyż autorka potrafi dobrze pisać i zaciekawić czytelnika, jednak ja oczekiwałam czegoś innego.
Reasumując, polecam aby każdy przeczytał tę książkę i wyrobił sobie swoje zdanie.

Jak już kilka razy wspominałam, że sama zmagam się z zaburzeniami psychicznymi. Zrecenzowanie książki „Obcy dla samych siebie. Jak choroba psychiczna zmienia to, kim jesteś” Rachel Aviv wydawało mi się ciekawym doświadczeniem. Sięgając po nią spodziewałam się historii osób chorych i tego jak ta choroba wpłynęła na nich. Niestety czuje się zawiedziona lekturą. Dlaczego?...

JAK OGROMNIE POTRZEBNE SĄ PODOBNE KSIĄŻKI!

Coraz częściej mówi się głośno o zdrowiu psychicznym, choć moim zdaniem nadal za mało. Dlaczego? Skoro chorować może serce, nerki, wątroba, każdy organ, to skąd taki wstyd przed przyjęciem do wiadomości, przed mówieniem głośno o tym, że choruje nasza głowa? Nie zrozumcie mnie źle - rozumiem ten wstyd. Zastanawiam się jednak, dlaczego tak trudno przyznać się nam, nawet nie przed innymi, ale przed nami samymi, że jest źle, że nie radzimy sobie sami ze sobą, że potrzebujemy pomocy.

W społeczeństwie nadal panuje przeświadczenie, że problemy psychiczne, to objaw słabości lub, co gorsze, wariactwo. Tymczasem XXI wiek jest bardzo trudny, pod każdym możliwym względem i coraz częściej cierpi przez to nasza psychika. Jesteśmy samotni, (pomimo, a może przede wszystkim za sprawą social mediów),przebodźcowani, przestraszeni czyhającymi na nas zagrożeniami, zestresowani, zmęczeni.

Dlatego tak ogromnie potrzebujemy książek podobnych do „Obcy dla samych siebie”, które prowokują do rozmów o zdrowiu psychicznym, oswajają choroby związane z psychiką i tłumaczą ich rozwój, wpływ na życie.

***

To była absolutnie fascynująca, niesamowicie ciekawa lektura. Dla takiego wrażliwca jak ja, momentami trudna, jednak przy tym tak bardzo edukująca! Dawno nie miałam okazji przeczytać tak dopracowanej pozycji, podpartej naukowymi badaniami. Miałam wrażenie, że książka zawiera wszystkie najważniejsze informacje związane z chorobami psychicznymi. Przeszłam przez historię psychiatrii, porównania postrzegania ludzi z zaburzeniami kiedyś i teraz, wpływ kultury i religii na podejście do osób „cierpiących na duszy”. Przeczytałam ogrom tak ciekawych i momentami rozdzierającymi serce rozmów z chorymi, z ich bliskimi, z psychiatrami i psychologami. Dowiedziałam się m.in. tego, jakie czynniki mają wpływ na rozwój depresji i nierzadko mnie one szokowały. Najgorsza zaś i najtrudniejsza w samym leczeniu chorób psychicznych okazała się ich diagnostyka - nierzadko jest to droga bardzo wyboista i żmudna…

Zadałam sobie, sprowokowana lekturą tej książki, bardzo smutne pytanie: skoro w krajach wysokorozwiniętych, diagnozowanie chorób psychicznych nadal jest procesem długotrwałym, to jak w ich obliczu wypada Polska, gdzie potrzeby są takie same, a pomoc praktycznie zerowa? Brakuje nam specjalistów, leczenie jest astronomicznie drogie. Nie wspomnę już o psychiatrii dziecięcej, która praktycznie nie istnieje. Zapłaczmy nad tym faktem.

Jedyne, co możemy zrobić, to uświadamiać siebie i innych, czytać, edukować się. Zaglądać wgłąb siebie, nie bać się prosić o pomoc. I zwracać baczniejszą uwagę na drugiego człowieka.

Wspaniała pozycja!
Jestem zachwycona!

JAK OGROMNIE POTRZEBNE SĄ PODOBNE KSIĄŻKI!

Coraz częściej mówi się głośno o zdrowiu psychicznym, choć moim zdaniem nadal za mało. Dlaczego? Skoro chorować może serce, nerki, wątroba, każdy organ, to skąd taki wstyd przed przyjęciem do wiadomości, przed mówieniem głośno o tym, że choruje nasza głowa? Nie zrozumcie mnie źle - rozumiem ten wstyd. Zastanawiam się jednak,...

Dziś chciałam Wam polecić książkę wyjątkową. Na tyle wyjątkową, że może pomóc wielu z Was, nie chciałabym aby pozostała niezauważona, bo jest dla mnie szczególnie ważna. Jeszcze cenniejsza moim zdaniem będzie dla każdego, kto mierzy się z chorobami psychicznymi. Myślę, że ten tytuł pomoże znaleźć innym odpowiedź na wiele pytań.

„Obcy dla samych siebie” to niezwykle głęboka podróż w głąb psychiki ludzkiej, która rzuca nowe światło na to, kim jesteśmy i jak wpływa na nas choroba psychiczna. Autorzy, poprzez różne historie i refleksje, prowadzą czytelnika przez labirynt zawiłych pytań dotyczących tożsamości, wiary w siebie i sposobu, w jaki patrzymy na siebie w obliczu diagnozy.

Książka stawia pytania, które dotykają istoty naszego życia. Czy choroba psychiczna definiuje naszą tożsamość? Czy terapia i leki naprawdę przywracają nam prawdziwe „ja”? Odpowiedzi na te pytania są równie złożone, co ludzka psychika.

Przez opowieści o niezwykłych ludziach, którzy stawiają czoła chorobie psychicznej, autorzy ukazują, jak silnie możemy być związani z własnymi doświadczeniami i emocjami.

,,Obcy dla samych siebie” to książka, która w sposób rzetelny i jasny wyjaśnia jak wielki wpływ choroby psychiczne mają na nasze życie. Myślę, że zachęcanie do sięgnięcia po ten tytuł jest zbędne. Każdy z Was powinien indywidualnie ocenić czy ta książka może pomóc jemu w zrozumieniu sobie, bliskich, rodziny.
Ja polecam!

Dziś chciałam Wam polecić książkę wyjątkową. Na tyle wyjątkową, że może pomóc wielu z Was, nie chciałabym aby pozostała niezauważona, bo jest dla mnie szczególnie ważna. Jeszcze cenniejsza moim zdaniem będzie dla każdego, kto mierzy się z chorobami psychicznymi. Myślę, że ten tytuł pomoże znaleźć innym odpowiedź na wiele pytań.

„Obcy dla samych siebie” to niezwykle...

Zastanawiałam się jak napisać recenzję tej książki. Miałam kilka pomysłów , ale nie skorzystam z żadnego. Napiszę po prostu. Fenomenalna.
Opowiada o chorobach psychicznych w sposób logiczny i wyjaśniający. Poznajemy tutaj historię psychologii i psychiatrii, dowiadujemy się jakie spojrzenie na te zaburzenia mieli lekarze i naukowcy, którzy w sposób wnikliwy zaczęli badać ludzki mózg, wprowadzać różne leki oraz terapie, które miały pomóc w funkcjonowaniu osobom chorym. Uważam, że to bardzo ciekawy temat, skrupulatnie opisany, dostępnym językiem i stylem. Bardzo dużo przykładów, rozmów z ludźmi zainteresowanych tematem, z ludźmi objętych eksperymentalnymi terapiami, ich rodzinami. Książka pokazuje jak postrzegane są takie osoby w społeczeństwie, również w zależności od statusu społecznego, religii, kultury w której człowiek żyje.
Na przykład, seria badań prowadzonych w ciągu trzech dekad przez WHO wykazały, że ludzie mają większą szansę na wyzdrowienie ze schizofrenii w krajach rozwijających się niż rozwiniętych.
Oczywiście wiele metod leczenia, jak również badań dotyczących tematu czasem trudno odnieść do rzeczywistości. Na ten nurt składa się bowiem wiele spraw. Same choroby są procesem, diagnoza jest czasem trudna, leczenie to droga czasem tak skomplikowana, że niemożliwa. Nie bez powodu mówi się, że depresja jest chorobą potencjalnie śmiertelną.
Jak duże znaczenie ma to gdzie się urodziliśmy, kim jesteśmy w leczeniu chorób psychicznych? Jaka jest różnica między diagnozowaniem w różnych częściach świata i czy leki powodują, że biochemia mózgu zmienia się tak diametralnie, że stajemy się kimś innym?
Jak ważne jest wsparcie osób bliskich, ich zrozumienie w całym procesie od diagnozy do wyleczenia?
„ Fromm-Reichmann opisywała samotność jako jeden z najsłabiej skonceptualizowanych fenomenów psychologicznych, o którym większość podręczników psychiatrii nawet nie wspomina”.
Jeśli jesteście zainteresowani tematem polecam tę książkę, dla mnie to źródło ważnej wiedzy. Ciekawa, poruszająca. Warto zrozumieć, może ktoś obok Was tego potrzebuje.

Zastanawiałam się jak napisać recenzję tej książki. Miałam kilka pomysłów , ale nie skorzystam z żadnego. Napiszę po prostu. Fenomenalna.
Opowiada o chorobach psychicznych w sposób logiczny i wyjaśniający. Poznajemy tutaj historię psychologii i psychiatrii, dowiadujemy się jakie spojrzenie na te zaburzenia mieli lekarze i naukowcy, którzy w sposób wnikliwy zaczęli badać...