Tonja jest jedynym dzieckiem w norweskiej, górskiej miejscowości Glimmerdalen. Wszyscy, którzy ją spotykają rozumieją, że znaleźli się nie gdzie indziej, tylko na jej terenie. Ma prawie 10 lat i sześćdziesięcioletniego przyjaciela Gunnvalda. W Tonji jest trochę Pippi (samodzielna i charakterystyczna),trochę Ronji (odważna i pełna energii),trochę Ani Shirley (z wyobraźnią i radością życia). Tonja lubi szybkość (na sankach),ma wielkie serce, co często okazuje oraz “ciężki” problem, który stara się udźwignąć.

W Tonji z Glimmerdalen nic nie jest czarno-białe. Dorośli zawodzą, chłopaki płaczą, dzieci tęsknią do rodziców, mamy dużo pracują, tatusiowie zajmują się domem, ale najważniejsze jest to, że:

To nigdy nie jest wina dziecka.

Nie wiem jak Wasze dzieci, ale Wy na pewno wrócicie do tej książki. Z pozoru beztroska Tonja z Glimmerdalen jest jak Dzieci z Bullerbyn, zostaje w głowie na lata. Mimo że, na myśl o Tonji nasze myśli i twarz rozjaśniają się, to nie obejdzie się bez drżenia głosu, ścisku w gardle, łez i wiercącej myśli “dlaczego dorośli wszystko utrudniają”.

Wiek 8+

https://montessori360.pl/blog/14-3-ksiazki-dla-dzieci-na-ferie-zimowe

Tonja jest jedynym dzieckiem w norweskiej, górskiej miejscowości Glimmerdalen. Wszyscy, którzy ją spotykają rozumieją, że znaleźli się nie gdzie indziej, tylko na jej terenie. Ma prawie 10 lat i sześćdziesięcioletniego przyjaciela Gunnvalda. W Tonji jest trochę Pippi (samodzielna i charakterystyczna),trochę Ronji (odważna i pełna energii),trochę Ani Shirley (z wyobraźnią...

Zabawna i wzruszająca powieść o Tonji, która rozrabia w małym miasteczku. Książka w przyjazny sposób opowiada o trudnych emocjach u dzieci i dorosłych - tęsknocie, złości i wybaczeniu. Niewielkie rozdziały sprawiają, że może to być lektura do samodzielnego czytania (+8 l.) lub lektury z rodzicem (6-7+)

Zabawna i wzruszająca powieść o Tonji, która rozrabia w małym miasteczku. Książka w przyjazny sposób opowiada o trudnych emocjach u dzieci i dorosłych - tęsknocie, złości i wybaczeniu. Niewielkie rozdziały sprawiają, że może to być lektura do samodzielnego czytania (+8 l.) lub lektury z rodzicem (6-7+)

Początek książki rozpoczyna się leniwie, ale z czasem opowieść nabiera tempa, pojawiają się ciekawe wątki. Zakończenie pozostawia nadzieję na kolejną część. Młodsze dzieci mogą czytać fragmenty - pojedyncze rozdziały tworzą mini opowiadania. Starsi zdecydowanie "połkną" historię na raz. Świat potrzebuje takich odważnych bohaterek jak Tonja. Moglby z tego powstać ciekawy film.

Początek książki rozpoczyna się leniwie, ale z czasem opowieść nabiera tempa, pojawiają się ciekawe wątki. Zakończenie pozostawia nadzieję na kolejną część. Młodsze dzieci mogą czytać fragmenty - pojedyncze rozdziały tworzą mini opowiadania. Starsi zdecydowanie "połkną" historię na raz. Świat potrzebuje takich odważnych bohaterek jak Tonja. Moglby z tego powstać ciekawy...

To jest cudne! A Tonja to najgenialniejsza mała bohaterka! Gdybym czytała ta książkę jako mała dziewczynka, to na bank próbowałabym zrobić salto na nartach :P Nawet w czerwcu :P

To jest cudne! A Tonja to najgenialniejsza mała bohaterka! Gdybym czytała ta książkę jako mała dziewczynka, to na bank próbowałabym zrobić salto na nartach :P Nawet w czerwcu :P

Fajna książka. Krótkie rozdziały. Ładne ilustracje. Szybko się czyta. Polecam

Fajna książka. Krótkie rozdziały. Ładne ilustracje. Szybko się czyta. Polecam

Książka zabawna, lekka, z humorem i przyjemna. Bardzo miło ją wspominam, osobiście bardzo przypadła mi do gusty i mega się podobała. Czytało się ją bardzo dobrze, akcja była ciekawa i wciągająca, czytelnik bardzo chętnie zagłębiał się w dalsze losy i chciał się dowiedzieć jak się potoczą kolejne przygody bohaterki. Książka została dobrze napisana, tak że czytelnik chętnie zagłębiał się w tamten świat i cieszę się, że ta książka trafiła w moje ręce, choć nie spodziewałam się, że będzie aż taka fajna, co mile mnie zaskoczyło.

Książka zabawna, lekka, z humorem i przyjemna. Bardzo miło ją wspominam, osobiście bardzo przypadła mi do gusty i mega się podobała. Czytało się ją bardzo dobrze, akcja była ciekawa i wciągająca, czytelnik bardzo chętnie zagłębiał się w dalsze losy i chciał się dowiedzieć jak się potoczą kolejne przygody bohaterki. Książka została dobrze napisana, tak że czytelnik chętnie...

"Tonja z Glimmerdalen" to urocza, zabawna i przyjemna książka dla dzieci. Jej główną bohaterką jest pomysłowa, odważna i przebojowa dziesięciolatka z Norwegii.

Tonja jak każde dziecko przeżywa mniej lub bardziej niebezpieczne przygody, poznaje różnych ciekawych ludzi i ma problemy, które próbuje rozwiązać na swój własny sposób. Czasem jej to wychodzi a czasem nie i właśnie o tym jest ta historia.

Bardzo dobrze bawiłam się podczas czytania tej książki. Podobał mi się klimat małej górskiej miejscowości, w której z pewnych powodów jedynym dzieckiem jest właśnie Tonja. Opisy okolicy sprawiały, że miałam ochotę się tam przenieść i wraz z dziewięcioletnią dziewczynką pozjeżdżać sobie na sankach z kierownicą. Chciałam wraz z nią denerwować właściciela campingu, jeździć na gapę promem i słuchać jak jej ojciec chrzestny gra na skrzypcach.

Jeśli macie ochotę na chwileczkę zapomnienia od codzienności to polecam Wam tę książkę.

Warto zaznaczyć, że można w niej znaleźć bardzo przykre fragmenty o psie, które jak dla mnie były niepotrzebne :(

"Tonja z Glimmerdalen" to urocza, zabawna i przyjemna książka dla dzieci. Jej główną bohaterką jest pomysłowa, odważna i przebojowa dziesięciolatka z Norwegii.

Tonja jak każde dziecko przeżywa mniej lub bardziej niebezpieczne przygody, poznaje różnych ciekawych ludzi i ma problemy, które próbuje rozwiązać na swój własny sposób. Czasem jej to wychodzi a czasem nie i...

Przeczytane, odłożone. Historia nie jest aż tak ciekawa, jakby wynikała z zachwalającej okładki. Banalna historyjka o dziewczynce mieszkającej w malutkiej miejscowości. Nic nadzwyczajnego.

Przeczytane, odłożone. Historia nie jest aż tak ciekawa, jakby wynikała z zachwalającej okładki. Banalna historyjka o dziewczynce mieszkającej w malutkiej miejscowości. Nic nadzwyczajnego.

Ach, cóż to za książka jest! Kiedy pomyślę, że przeleżała na półce kilka tygodni zanim po nią sięgnęłyśmy, to aż mam dreszcze. Jak w ogóle żyłyśmy do tej pory nie znając Tonji? To wszystkie dzieciaki z Bullerbyn, Pippi, Heidi w jednym. Tonja jest bystra, żywiołowa, spontaniczna, bezmyślna, dojrzała jak na swój wiek, niesamowita po prostu. Ma prawie dziesięć lat, burzę rudych loków i serce wielkości oceanu. Za życiowe motto obrała hasło: „szybkość i wiara w siebie” i cokolwiek robi, to hasło jej towarzyszy. A robi mnóstwo rzeczy! Mieszka w przepięknej, górskiej, norweskiej dolinie i jest tam jedynym dzieckiem. Kochana przez wszystkich (prawie),traktowana jak dorosła, z głową pełną niekoniecznie dorosłych pomysłów Tonja bije na głowę większość bohaterek literatury dziecięcej, a jej charakter, dobre serduszko i bogate wnętrze można analizować godzinami. I choć wydawać by się mogło, że żyjące w odosobnieniu jedynie z garstką dorosłych dziecko nie ma za wiele do roboty, to TO dziecko potrafi zawsze znaleźć sobie zabawę. Pomaga jej w tym niesamowita fantazja i specyficzne poczucie humoru, a brak dystansu w stosunku do dorosłych sprawia, że dla dziewczynki właściwie nie ma rzeczy niemożliwych. Jej słowa są dosadne, czyny konkretne, a brawura, z jaką podchodzi do życia niejednokrotnie wbija młodego czytelnika w fotel. Góry, które otaczają dolinę są niemymi świadkami wielu karkołomnych wyczynów Tonji i być może w jakimś magiczny sposób chronią ją od katastrofy. Zresztą dziewczynka góry ukochała nade wszystko, podobnie jak swojego burkliwego ojca chrzestnego i specyficzną mewę, którzy są jej najbliższymi przyjaciółmi i powiernikami. Dlatego kiedy w jej uporządkowanym świecie zaczynają pojawiać się zgrzyty, a tajemnice z przeszłości dają o sobie znać ingerując w teraźniejszość, Tonja bierze sprawy w swoje ręce, zrobi wszystko, aby nadać sprawom właściwy bieg i otoczeniu przywrócić dotychczasowy spokój. Robi to oczywiście na swój sposób, więc nie wszystko jest grzecznie i idealnie. Ale na pewno jest emocjonująco!
Akcja toczy się w zadziwiająco szybki sposób, a wszystkie postacie w lekturze są świetnie wykreowane i bardzo wyraziste. Począwszy od właściciela ośrodka wczasowego, który jako jedyny oparł się urokowi Tonji, poprzez schowaną w skorupie żalu i tęsknoty Heidi, aż po szalone, ukochane ciocie naszej bohaterki, które przy każdej okazji wracają w ukochane góry i są dla dziewczynki pomocą, wsparciem i inspiracją. Urzekło nas w tej książce właściwie wszystko. Mądrość Tonji i zawsze właściwe słowa, jej pomysłowość i miłość do najbliższych, bezinteresowność i chęć pomocy, a także umiejętność wybaczania. Jej figlarność połączona z odwagą i spontanicznością daje mieszankę wybuchową, której nie można się oprzeć. Ukazane są relacje między dorosłymi a dzieckiem, w których jakby wiek nie odgrywa żadnej roli. Istnieje miłość, szacunek, wzajemne zrozumienie. I wcale nie potrzeba słów, by mieć poczucie, że jest się dla kogoś całym światem. Chociaż są chwile, kiedy i słowa mają moc, a użyte we właściwym czasie – zmieniają wszystko. Książka jest wzruszająca, ciepła, rodzinna i bardzo, bardzo mądra. Dzięki Wydawnictwu Dwie Siostry prezentuje się wspaniale: twarda, błękitna okładka z ilustracją śmigającej na sankach Tonji emanuje wolnością. W środku znajduje się mnóstwo zgrabnie przetłumaczonego tekstu drukowanego standardowej wielkości czcionką i podzielonego na niedługie rozdziały. Każdy rozdział posiada podrozdział, z którego dowiadujemy się, co się wydarzy i to kolejna rzecz, dzięki której przerwanie czytania staje się po prostu niemożliwe. Ilustracji jest niewiele, ale tych kilka i tak wywołuje uśmiech na twarzy czytającego. Polecamy dosłownie wszystkim, gdyż „Tonja z Glimmerdalen” to książka, co tu dużo mówić, ponadczasowa i uniwersalna.

Ach, cóż to za książka jest! Kiedy pomyślę, że przeleżała na półce kilka tygodni zanim po nią sięgnęłyśmy, to aż mam dreszcze. Jak w ogóle żyłyśmy do tej pory nie znając Tonji? To wszystkie dzieciaki z Bullerbyn, Pippi, Heidi w jednym. Tonja jest bystra, żywiołowa, spontaniczna, bezmyślna, dojrzała jak na swój wiek, niesamowita po prostu. Ma prawie dziesięć lat, burzę...

Mózg trzeba co jakiś czas zaskakiwać nietypowymi zadaniami, dlatego sięgnęłam po tytuł z półki dla mocno nieletnich – zawsze jest szansa, że będzie lekko, łatwo i wesoło. Poza tym mam sentyment do rudzielców, dlatego chciałam sprawdzić co w tej kwestii po ponad sześćdziesięciu latach Skandynawia ma do przekazania (szwedzka Pippi pojawiła się w 1945 roku, norweska Tonja w 2009).
Nie mam pojęcia jak dzieci mogą odebrać książkę Marii Parr (niestety zapomniał wół jak cielęciem był),bo rozumiem, że wymagania wzrosły również i na tym rynku, ale żywiołowy temperament szalejący na zimowym łonie natury w połączeniu z dużą wrażliwością i bezkompromisowym dążeniem do realizacji planów, chociażby były wyjątkowo niekonwencjonalne, nastawiły mnie mocno pozytywnie do ponurej ostatnio rzeczywistości. Jedynie scena z zabijaniem ptaków nie wzbudziła mojego entuzjazmu - ja wychowałam się na Sierotce Marysi i na szczęście nikt nie raczył mnie braćmi Grimm, dlatego idea obowiązkowego straszenia dzieci do mnie nie przemawia.
Jednak radzę tym, którzy mają pretekst (czyli dzieci w odpowiednim wieku) - cichaczem przeczytać (chociażby pod pozorem kontroli rodzicielskiej),tym bez pretekstu – również przeczytać (w ramach intelektualnych ćwiczeń poszerzających horyzonty),a dla dzieci - myślę, że będzie to spora dawka entuzjazmu (i dodatkowo idea zabawy bez komputera, jeżeli jeszcze da się takie szalone pomysły przemycić do ich świadomości). W każdym przypadku bilans powinien wyjść na spory plus :)

Mózg trzeba co jakiś czas zaskakiwać nietypowymi zadaniami, dlatego sięgnęłam po tytuł z półki dla mocno nieletnich – zawsze jest szansa, że będzie lekko, łatwo i wesoło. Poza tym mam sentyment do rudzielców, dlatego chciałam sprawdzić co w tej kwestii po ponad sześćdziesięciu latach Skandynawia ma do przekazania (szwedzka Pippi pojawiła się w 1945 roku, norweska Tonja w...