Żeby nie mieć wątpliwości autor na początku określa nam typ powieści: [thiller]. Jednak podczas czytania stwierdziłam, że chyba jednak nie mógł się zdecydować w kierunku jakiego typu idzie. Zaczynamy od science-fiction (która wg mnie wymaga od czytelnika wiedzy z dziedziny biologii i chemii, żeby wywarła jakiekolwiek wrażenie), w trakcie oczekując jakiś nadprzyrodzonych elementów, ale fikcja naukowa zatrzymuje się, żeby dać miejsce na zagadki kryminalne pomieszane z typową obyczajówką. Nie żeby nie można było łączyć tych elementów, ale miałam wrażenie, jakbym czytała różne książki. S-fic już się nie pojawia. Jakby został wykorzystany według autora, albo nie chciało mu się kontynuować a zmieniać treści poprzednich rozdziałów nie, bo po co ma do siebie pasować. Ale dobra, dajmy szanse. Kończy się właściwie thillerem. Zapominasz w jaki sposób w ogóle zaczynała się ta książka i o co w niej chodziło. Zagadka rozwiązana. Wiwatujemy.
A może postaci były dobrze wykreowane? Też nie. Dosyć duża liczba bohaterów jak na taką cienką książkę, nie mogłam do żadnej poczuć sympatii czy niechęci, wszyscy byli mi obojętni.
Ciekawym elementem były jednak retrospekcje, które sprawiały, że pomimo wszystko chciało się dobrnąć do końca. Jednak pod koniec domyślasz się sedna zagadki. I nie ma żadnej niespodzianki. Tylko nadzieja, że autor popisze się na koniec czymś zaskakującym.

Mimo wszystko książkę wchłaniało się łatwo, miejscami przyjemnie, ale nie sięgnę już po nią. Ale trzeba poszerzać horyzonty w nadziei że wśród nieznanej polskiej literatury są jeszcze nieodkryte skarby. Ale należy widocznie szukać dalej.

Żeby nie mieć wątpliwości autor na początku określa nam typ powieści: [thiller]. Jednak podczas czytania stwierdziłam, że chyba jednak nie mógł się zdecydować w kierunku jakiego typu idzie. Zaczynamy od science-fiction (która wg mnie wymaga od czytelnika wiedzy z dziedziny biologii i chemii, żeby wywarła jakiekolwiek wrażenie), w trakcie oczekując jakiś nadprzyrodzonych...