Lektura dla tych raczej pewnych swojego zainteresowania tematem, warto przeczytać ze względu na postać samego autora i możliwość spojrzenia na opisywaną wojnę bezpośrednio z jego perspektywy, ja dzięki temu trochę lepiej uświadomiłem sobie skalę konfliktu. Książka daje unikalne spojrzenie na sposób walki plemion Germańskich oraz Galijskich, stojący na wyższym poziomie od tego obecnego w naszej świadomości.

Swoją drogą książkę można też polecić wszystkim współczesnym wyznawcom Sztuki wojny Sun Zi, złote myśli które mają tam jakiś wyjątkowy charakter tutaj są po prostu jedym ze środków, korzystał z nich Cezar, korzystali również jego przeciwnicy-barbarzyńcy oraz wielu przed nimi.

Lektura dla tych raczej pewnych swojego zainteresowania tematem, warto przeczytać ze względu na postać samego autora i możliwość spojrzenia na opisywaną wojnę bezpośrednio z jego perspektywy, ja dzięki temu trochę lepiej uświadomiłem sobie skalę konfliktu. Książka daje unikalne spojrzenie na sposób walki plemion Germańskich oraz Galijskich, stojący na wyższym poziomie od...

Bellonowskie wydanie "Wojny galijskiej" to katastrofa! Nie jest to przekład z łaciny, ale z języka angielskiego, o czym zamieszczono stosowną informację na stronie redakcyjnej! Trudno zatem oczekiwać ścisłości w tłumaczeniu. Jak tak można?

To NIE JEST wznowienie tłumaczenia z Ossolineum autorstwa Eugeniusza Konika. To zupełnie nowa, dyletancka inicjatywa.

Inna sprawa, że nie jest kolejna powieść Marka Krajewskiego albo Katarzyny Grocholi, ale źródło historyczne. Niektóre komentarze powodują ciarki podczas czytania. Jana Długosza też oceniacie pod względem atrakcyjności fabuły, a nie wartości informacji zawartych w dziele? Zabrało tyko uwagi, że nie ma dialogów...

Bellonowskie wydanie "Wojny galijskiej" to katastrofa! Nie jest to przekład z łaciny, ale z języka angielskiego, o czym zamieszczono stosowną informację na stronie redakcyjnej! Trudno zatem oczekiwać ścisłości w tłumaczeniu. Jak tak można?

To NIE JEST wznowienie tłumaczenia z Ossolineum autorstwa Eugeniusza Konika. To zupełnie nowa, dyletancka inicjatywa.

Inna sprawa, że...

Okazuje się, że Cezar to niezły chwalipięta.

Okazuje się, że Cezar to niezły chwalipięta.

Każdy student filologii klasycznej zna to dzieło od kuchni. I to takiej Łacińskie.
Na pewno nie jest to poziom Herodota, czy Tukidydesa. Ale ocena należy się za samo użycie języka, jak przystało na twórcę De analogia.

Każdy student filologii klasycznej zna to dzieło od kuchni. I to takiej Łacińskie.
Na pewno nie jest to poziom Herodota, czy Tukidydesa. Ale ocena należy się za samo użycie języka, jak przystało na twórcę De analogia.

Klasyk. Szczególnie warto sięgnąć po oryginał w języku łacińskim.

Klasyk. Szczególnie warto sięgnąć po oryginał w języku łacińskim.

Nie dałem rady przebrnąć. Autor chowa się za suchością raportu, spodziewałem się czegoś lepszego, a dostałem średniaka.

Nie dałem rady przebrnąć. Autor chowa się za suchością raportu, spodziewałem się czegoś lepszego, a dostałem średniaka.

Zwykła propagandówka, tylko stara. Duży plus za opisy prac saperskich.

Zwykła propagandówka, tylko stara. Duży plus za opisy prac saperskich.

Przed przeczytaniem samej książki miałem obawy co do jej treści, obawiałem się że będzie dużo w niej polityki, spisków i knowan jak wielce się myliłem.
Książka trzyma cały czas akcje poprzez naprawdę ciekawe opisy bitew i oblezen przez co nie potrafi się nudzić.
Dobry i ciekawy opis ludów zamieszkujących Galie których mnogości nie sposób zapamiętać :)

Przed przeczytaniem samej książki miałem obawy co do jej treści, obawiałem się że będzie dużo w niej polityki, spisków i knowan jak wielce się myliłem.
Książka trzyma cały czas akcje poprzez naprawdę ciekawe opisy bitew i oblezen przez co nie potrafi się nudzić.
Dobry i ciekawy opis ludów zamieszkujących Galie których mnogości nie sposób zapamiętać :)

Książka bardzo lapidarna, sucha, prawie że raport wojskowy. Pomimo tego zasysa jak odkurzacz.
Cezar pisze o sobie w 3 osobie, czytałem wiele pochlebstw kierownych pod adres autora przez to -- że tak nowocześnie, obiektywnie, srywnie.
Moim zdaniem to jest ogromna wada. Ja chciałem wejść do głowy Cezara! Chociaż jedna subiektywna myśl błagam. Miała do mnie przemówić jedna z najbardziej ikonicznych postaci, a dostałem raport.

Książka bardzo lapidarna, sucha, prawie że raport wojskowy. Pomimo tego zasysa jak odkurzacz.
Cezar pisze o sobie w 3 osobie, czytałem wiele pochlebstw kierownych pod adres autora przez to -- że tak nowocześnie, obiektywnie, srywnie.
Moim zdaniem to jest ogromna wada. Ja chciałem wejść do głowy Cezara! Chociaż jedna subiektywna myśl błagam. Miała do mnie przemówić jedna z...

Pamiętniki Juliusza Cezara czyta się jak najlepszą powieść historyczną. Wspaniałe dzieło!

Pamiętniki Juliusza Cezara czyta się jak najlepszą powieść historyczną. Wspaniałe dzieło!