Na pierwszy rzut oka oddana starszemu o 30 lat mężowi żona i matka dorosłych bliźniaków. Na drugi kobieta z przeszłością, którą powoli odkrywamy, teraźniejszością, w której ona odkrywa samą siebie i przyszłością będącą konsekwencją miksu powyższych. Warto poznać.

Na pierwszy rzut oka oddana starszemu o 30 lat mężowi żona i matka dorosłych bliźniaków. Na drugi kobieta z przeszłością, którą powoli odkrywamy, teraźniejszością, w której ona odkrywa samą siebie i przyszłością będącą konsekwencją miksu powyższych. Warto poznać.

UWAGA! BRUDY, DEWIACJE!!
Rebecca Miller (ur. 1962),córka dramatopisarza Artura Millera, autora "Czarownic z Salem", "Śmierci komiwojażera" i innych. Szkoda, że nie udało mu się przekazać zasad moralnych i etycznych córce, która uległa epidemii choroby nękającej współczesnych pisarzy amerykańskich zwanej "chronicus vulgaritis sexual – pornographus - rynsztokus deviation". Autorka kobieta dojrzała, 40-letnia w trakcie pisania tej książki, każe swojej bohaterce, pensjonariuszce domu starców, kobiecie kochającej swojego 80-letniego męża, wypowiadać się do koleżanki, na temat przypuszczalnych zachcianek absolutnie nieznajomego gościa, tak (str. 75):
"Hm.. Chce mieć mój palec w tyłku podczas orgazmu, o nic innego mu nie chodzi"
Potem mamy retrospekcję, gdy niewinna 17-letnia zrywa się z rodzicielskiego domu, w którym ojciec-pastor wyżywa się w kochankach a matka jest narkomanką. Zaczepia się u cioci – lesbijki, gdzie uczestniczy w zabawie, którą część towarzystwa postanawia kontynuować na mieście. Teraz siedemnastolatka opisuje pierwsze wrażenia (str.125):
" ...ujrzałam zdumiona przed sobą mężczyznę w średnim wieku, w płowym golfie i okularach, gołego od pasa w dół, jeśli nie liczyć skarpetek i tenisówek. W jednej ręce trzymał drinka, a drugą ręką pobudzał się do dość słabej erekcji, masturbując się bez przekonania ze znudzonym wyrazem twarzy.."
Ja mam 73 rok i niejedne łajdactwa widziałem, ale w takich wcale nie chciałbym brać udziału. Żeby nie wydać się Państwu w swojej ocenie zbyt świętoszkowaty czy zbyt radykalny, skonsultowałem moją wypowiedź z 26-letnimi moimi wnuczętami tutaj, na kontynencie amerykańskim urodzonymi, wykształconymi i praktykującymi uciechy życia. Przyznali mnie rację, więc teraz do swojego oburzenia dodam: jak historia uczy, to początek upadku tej cywilizacji. Przykro tylko, że orgie seksualne w niej są ekstremalnie prostackie. Ach, ten Egipt, ten Rzym.. to były czasy.
Nie jestem masochistą i lekturę brudów przerwałem, a Państwu radzę w ogóle nie zaczynać.
PS Nasz Kosiński był lepszy i wyprzedził hameryke o epokę

UWAGA! BRUDY, DEWIACJE!!
Rebecca Miller (ur. 1962),córka dramatopisarza Artura Millera, autora "Czarownic z Salem", "Śmierci komiwojażera" i innych. Szkoda, że nie udało mu się przekazać zasad moralnych i etycznych córce, która uległa epidemii choroby nękającej współczesnych pisarzy amerykańskich zwanej "chronicus vulgaritis sexual –...

Dość dawno temu powieść ta została zekranizowana, próbowałam ją obejrzeć, nieświadoma faktu, że to na podstawie książki. W zeszłym roku, kupiłam ją w taniej książce i tak sobie leżała czekając na swój moment. Stało się to wczoraj, wzięłam książkę do ręki i. I przeczytałam za jednym zamachem.
Nie mogę powiedzieć, że polecam każdemu, ale sądzę, że warto sięgnąć po tę pozycję, by samemu sobie wyrobić opinię.

Dość dawno temu powieść ta została zekranizowana, próbowałam ją obejrzeć, nieświadoma faktu, że to na podstawie książki. W zeszłym roku, kupiłam ją w taniej książce i tak sobie leżała czekając na swój moment. Stało się to wczoraj, wzięłam książkę do ręki i. I przeczytałam za jednym zamachem.
Nie mogę powiedzieć, że polecam każdemu, ale sądzę, że warto sięgnąć po tę...

To jest książka, którą czyta się "za jednym zamachem". Piękna opowieść o tym, że nie należy się poddawać, bo wielokrotnie podczas życia stajemy na zakręcie dróg, które mogą nam zmienić życie o 180 stopni - niezależnie od tego ile mamy lat i jak nisko upadliśmy.

To jest książka, którą czyta się "za jednym zamachem". Piękna opowieść o tym, że nie należy się poddawać, bo wielokrotnie podczas życia stajemy na zakręcie dróg, które mogą nam zmienić życie o 180 stopni - niezależnie od tego ile mamy lat i jak nisko upadliśmy.

Krzepiąca historia przebudzenia. Kobieta, którą na wiele lat uśpiło życie domowe, dostrzega nagle ogrom swoich możliwości, swoje nieprzebrzmiałe jeszcze piękno, namiętność i uwagę, jaką może dać komuś obok. Piękny moment niespodziewanego rozkwitu, kiedy człowieka opanowuje złudne poczucie zagnieżdżenia się w rzeczywistości, tego że życie ucicha i godzimy się z tym gdzie, z kim i jak się jest. Spokój może zostać łatwo zmącony, a droga nagle skręcić na skraj urwiska. Ale to nie oznacza nieszczęścia, oznacza jedynie nowe wyzwanie, którego — mimo strachu — nie można odrzucać.

Krzepiąca historia przebudzenia. Kobieta, którą na wiele lat uśpiło życie domowe, dostrzega nagle ogrom swoich możliwości, swoje nieprzebrzmiałe jeszcze piękno, namiętność i uwagę, jaką może dać komuś obok. Piękny moment niespodziewanego rozkwitu, kiedy człowieka opanowuje złudne poczucie zagnieżdżenia się w rzeczywistości, tego że życie ucicha i godzimy się z tym gdzie, z...

Czytałam wszystkie biografie Marilyn Monroe dlatego jak przeczytałam że autorką tej książki jest córka A.Millera byłego męża M.M.nie mogłam ominąć tej pozycji. Co mnie urzekło w tej książce?Uważam że córka Millera pisała troszkę życie M.M.(narkotyki,balansowanie,sex,ślub ze starszym mężczyzną) Książka na jeden wieczór:)

Czytałam wszystkie biografie Marilyn Monroe dlatego jak przeczytałam że autorką tej książki jest córka A.Millera byłego męża M.M.nie mogłam ominąć tej pozycji. Co mnie urzekło w tej książce?Uważam że córka Millera pisała troszkę życie M.M.(narkotyki,balansowanie,sex,ślub ze starszym mężczyzną) Książka na jeden wieczór:)

Nie będę się rozpisywać o fabule, o bohaterach, bo uważam, że nie ma takiej potrzeby.
Nie zawsze wszystko jest takie jak nam się wydaje i jak to pokazujemy innym. Nie zawsze potrafimy zajrzeć w głąb siebie i postępować według tego co czujemy. Jednak przychodzi taki moment, że coś w człowieku pęka. Coś się kończy, gdy coś się zaczyna. Nie zawsze dwoje ludzi może być ze sobą do końca swoich dni (choć w tym przypadku brzmi to trochę paradoksalnie) mimo, że na pozór są szczęśliwi i życie im się układa. Bywa, że coś się wypala, bywa, że pojawia się ktoś inny. Pocieszające jest jednak to, że nawet w późnym wieku można znaleźć szczęście i miłość...

Nie będę się rozpisywać o fabule, o bohaterach, bo uważam, że nie ma takiej potrzeby.
Nie zawsze wszystko jest takie jak nam się wydaje i jak to pokazujemy innym. Nie zawsze potrafimy zajrzeć w głąb siebie i postępować według tego co czujemy. Jednak przychodzi taki moment, że coś w człowieku pęka. Coś się kończy, gdy coś się zaczyna. Nie zawsze dwoje ludzi może być ze sobą...

Jest to książka, po którą ze względu na nieatrakcyjny tytuł pewnie sama z siebie bym nie sięgnęła (niestety). Jednak recenzja autorki miasta książek, tak mnie zaintrygowała, że musiałam po nią sięgnąć.
Tytułowa Pippa doskonale spełnia się w roli przykładnej (perfekcyjnej) pani domu, żony starszego już człowieka i matki bliźniaków. Po przeprowadzce do cichej dzielnicy dla bogatych emerytów, gdzie wszystkie domy wyglądają tak samo, a trawniki są równo przystrzyżone, pewnego dnia zadaje sobie pytanie jak znalazła się w tym miejscu.
Od tego momentu wchodzimy w świat jej wspomnień, dzięki którym poznajemy dawną Pippę, która różni się od tej teraźniejszej o 180 stopni, a także jej relacje z najbliższymi. Czytając poddałam się zdjęciu z okładki, widziałam kobietę siedzącą na łóżku, zapatrzoną w jeden punkt, a jej wspomnienia przesuwały się jak na projektorze, klatka po klatce. Czasem leniwie, żółwim tempem pojawiały się w mojej głowie pojedyncze oddzielne obrazy, a czasem galopujące niczym błyski kliszy - alkoholowe, zadymione, przećpane myśli.

Podoba mi się układ książki, podział na krótkie, trafnie zatytułowane rozdziały. Rebecca Miller używa ujmujących, trafnych porównań i metafor, jak np. "[...] by poczuła ołowianą pieczęć w trzewiach i odcięła się od podmiotu miłosnych starań niczym parówka odcięta nożyczkami w przewężeniu od drugiej".

Powieść czyta się na jednym oddechu, często jest nieprzyjemna, ale historia wciągnęła mnie tak bardzo, że w najbliższym czasie planuję do niej wrócić, ale już w postaci obrazu, gdyż została zekranizowana.

http://bookiemonster.blox.pl/2013/02/Prywatne-zycie-Pippy-Lee-Rebecca-Miller.html

Jest to książka, po którą ze względu na nieatrakcyjny tytuł pewnie sama z siebie bym nie sięgnęła (niestety). Jednak recenzja autorki miasta książek, tak mnie zaintrygowała, że musiałam po nią sięgnąć.
Tytułowa Pippa doskonale spełnia się w roli przykładnej (perfekcyjnej) pani domu, żony starszego już człowieka i matki bliźniaków. Po przeprowadzce do cichej dzielnicy dla...

'Prywatne życie Pippy Lee' był moim zakupem w ciemno - zaintrygowała mnie okładka z Robin Wright oraz opis znajdujący się z tyłu książki. Potem zaczęłam szukać informacji o autorce, która okazała się córką scenarzysty i pisarza Arthura Millera, byłego męża Marylin Monroe. Z nutką obawy zaczęłam czytać tę powieść.
Mówiąc szczerze, jestem zachwycona treścią oraz stylem tej powieści - Rebecca Miller niewątpliwie odziedziczyła talent literacki po ojcu, ponieważ 'Prywatne życie Pippy Lee' wciąga, mimo początkowych sielskich rozdziałów dotyczących tytułowej bohaterki jako żony starszego o 30 lat wydawcy i kochającej matki dorosłych bliźniąt. Kolejne strony zawierają ukrywaną tajemniczą młodość Pippy, dość mroczną i skandalizującą. Niektórzy czytelnicy mogą czuć obrzydzenie w drugiej części tej powieści, ale taka historia według mnie pasuje idealnie do osobowości Pippy Lee.
Co mogę jeszcze dodać? Warto przeczytać tę powieść. I już.

'Prywatne życie Pippy Lee' był moim zakupem w ciemno - zaintrygowała mnie okładka z Robin Wright oraz opis znajdujący się z tyłu książki. Potem zaczęłam szukać informacji o autorce, która okazała się córką scenarzysty i pisarza Arthura Millera, byłego męża Marylin Monroe. Z nutką obawy zaczęłam czytać tę powieść.
Mówiąc szczerze, jestem zachwycona treścią oraz stylem tej...

Bez rewelacji. Sprawa emocjonalnego uzależnienia matki od córki nie jest jasno przedstawiona. Dla mnie to historia niedojrzałej emocjonalnie kobiety, działającej pochopnie.

Bez rewelacji. Sprawa emocjonalnego uzależnienia matki od córki nie jest jasno przedstawiona. Dla mnie to historia niedojrzałej emocjonalnie kobiety, działającej pochopnie.