Sytuacja z maja 2021 roku, kiedy reżim Łukaszenki porwał samolot rejsowy linii Ryanair lecący z Aten do Wilna po to, aby schwytać opozycyjnego dziennikarza Ramana Protasiewcza jest najjaskrawszym dowodem, jaki reżim ma stosunek do wolnych mediów. Książka jest swego rodzaju hołdem złożonym przez polskich dziennikarzy dla ich białoruskich kolegów.
Eskalacja represji wciąż trwa, bo reżim będzie wykorzystywał wszelkie sposoby, aby utrzymać się u władzy. Łukaszenka i cały jego aparat panstwowy wie, że to walka o być albo nie być. Sankcje nałożone przez Zachód, masowe protesty powyborcze i coraz większe uzaleznienie od pieniedzy Rosji powodują, że Łukaszenka zostal zapędzony w róg, z którego wykonuje coraz bardziej nerwowe i drastyczne ruchy, byle utrzymać się na powierzchni.
Nowa władza musiałaby rozliczyć ich z wszystkich przestępstw - nie ma szans przy takiej skali na amnestie. Dlatego tez boją się wolnych mediów, bo kazdego, który nie idzie zgodnie z propagandą rządową uważają za wroga. Niepokorni dziennikarze muszą opuścic kraj, bądź trafiają do wiezienia. Reżim na każdego znajdzie paragraf.

Sytuacja z maja 2021 roku, kiedy reżim Łukaszenki porwał samolot rejsowy linii Ryanair lecący z Aten do Wilna po to, aby schwytać opozycyjnego dziennikarza Ramana Protasiewcza jest najjaskrawszym dowodem, jaki reżim ma stosunek do wolnych mediów. Książka jest swego rodzaju hołdem złożonym przez polskich dziennikarzy dla ich białoruskich kolegów.
Eskalacja represji wciąż...

Książka świetnie się czyta, choć biorąc pod uwagę temat i konkretne przypadki ludzkich losów zniszczonych przez reżim Łukaszenki nie wydaje się to określenie właściwe. Najważniejsze, że książka daje dobry wgląd w to co się właściwie dzieje na Białorusi i przedstawia współczesne oblicza systemu autorytarnego. Jestem wdzięczny autorom, że ta książka powstała.

Książka świetnie się czyta, choć biorąc pod uwagę temat i konkretne przypadki ludzkich losów zniszczonych przez reżim Łukaszenki nie wydaje się to określenie właściwe. Najważniejsze, że książka daje dobry wgląd w to co się właściwie dzieje na Białorusi i przedstawia współczesne oblicza systemu autorytarnego. Jestem wdzięczny autorom, że ta książka powstała.

Dziennikarze o dziennikarzach dla dziennikarzy. Historie mocne, ale niestety literacko mocno nie równe. Choć brawa za pomysł.

Dziennikarze o dziennikarzach dla dziennikarzy. Historie mocne, ale niestety literacko mocno nie równe. Choć brawa za pomysł.

Kto z Was chciał kiedyś zostać dziennikarzem?

„Zatrzymana pod zarzutem oszustw podatkowych”, „Pozbawiony obywatelstwa...”, „status uchodźcy politycznego”, „kilkukrotnie aresztowana i przetrzymywana”. Etykiety wskazujące na ludzi dopuszczających się łamania prawa i naruszania porządku w państwie. Co, jednak jeśli pod tymi przewinami kryją się imiona i nazwiska kobiet i mężczyzn, którzy zawinili tylko tym, że stali po niewłaściwej stronie, kiedy ujawniali przewinienia reżimowych organów władzy.

Kiedy wolność słowa i prasy sprowadza się do stania po właściwej stronie barykady oraz pisania zgodnie z interesem silniejszego, trzeba mieć się na baczności. Od zasznurowania ust prawdzie już tylko krok do całkowitego zniewolenia. Historie ludzi opowiedziane na stronach tej książki to przypomnienie, że nic nie jest dane raz na zawsze, nawet wolność i swoboda mówienia o tym, jak jest. Zawsze może pojawić się ktoś lub coś, chcący przesunąć granice, odebrać to, co jeszcze wczoraj wydawało się zwyczajne, nie przywiązywano do tego wagi. W książce znajdziecie portrety ludzi, którzy na własnej skórze poczuli, co to znaczy zniewolenie i permanentny strach.

Czy można zatrzymać kogoś za działalność charytatywną? Kiedy odwaga okupiona jest łzami i bólem, a na każdym kroku napotykamy przeszkody, czy można jeszcze wierzyć w lepszy świat? Czy będąc niesłusznie oskarżonym, można ufać w istnienie bogini sprawiedliwości? Czy likwidowane na potęgę organizacje społeczne jeszcze kiedykolwiek się odrodzą?

Książka niesamowicie ważna i ukazująca brutalny świat, w którym życie, prawda i wolność są deptane i odbierane bez skrupułów. Opisy fatalnych warunków panujących w aresztach, upokorzeń, rewizji, porwań, w tym wszystkim ludzie, którzy starają się przetrwać, nie poddają się, nie pozwalają się złamać, choć mogą zapłacić za to najwyższą cenę. Niektórzy z nich anonimowi lub ukryci pod pseudonimami, część poszukująca stabilności za granicą, jednak wszyscy ze wspólną misją. Świat bez rzetelnych i niezależnych dziennikarzy stanie się obłudny, pozorny i niebezpieczny.

Publikacja stworzona została przez wielu znanych byłych i obecnych dziennikarzy, którym leży na sercu los ich koleżanek i kolegów.

Kto z Was chciał kiedyś zostać dziennikarzem?

„Zatrzymana pod zarzutem oszustw podatkowych”, „Pozbawiony obywatelstwa...”, „status uchodźcy politycznego”, „kilkukrotnie aresztowana i przetrzymywana”. Etykiety wskazujące na ludzi dopuszczających się łamania prawa i naruszania porządku w państwie. Co, jednak jeśli pod tymi przewinami kryją się imiona i nazwiska kobiet i...

Sytuację na Białorusi śledzę od roku 2020. Każdego dnia dowiadywałam się o nowych zatrzymaniach zwykłych ludzi, a także ludzi mediów . Dziennikarze w każdym nie-demokratycznym kraju są narażeni na represję, braki w poszanowaniu ich praw. Gazety i wolne media są zamykane. By nie siać zamętu oraz by nie podbudzać ludzi przeciwko władzy wg nich {jedynej} słusznej władzy . Nie inaczej jest na Bratniej Białorusi, gdzie od roku pokojowe protesty zaskoczyły cały świat. W tej książce Artleta Bojke oraz Michał Potocki ukazują nam życie dziennikarzy oraz ich rodzin znajomych i przyjaciół którzy za chęć krzewienia prawdy oraz pragnieniu wyrwania się z jarzma dyktatora musieli nieraz zapłacić najwyższą cenę. W tej książce nie dzielę ludzi na dziennikarzy i szaraków . Dla mnie są po prostu bohaterami. Ludzmi,którzy wstając codziennie do pracy lub szkoły wiedzą, że mogą być w każdej chwili zatrzymani, tak naprawdę pod byle pretekstem. Duża część ludzi uciekła z tego kraju do Polski, Na Litwę lub na Ukrainę. Historie tych ludzi można przeczytać na stronie Belsat . Mój ulubiony Białoruski zespół Naviband też ukrywa się w Polsce.. Narazili się Łukaszence piosenkami zagrzewającymi ludzi do walki o Wolną i Demokratyczną Białoruś. Gdzie nikt na ulicy nie będzie bał się powiedzieć co myśli. Жыве Беларусь

Sytuację na Białorusi śledzę od roku 2020. Każdego dnia dowiadywałam się o nowych zatrzymaniach zwykłych ludzi, a także ludzi mediów . Dziennikarze w każdym nie-demokratycznym kraju są narażeni na represję, braki w poszanowaniu ich praw. Gazety i wolne media są zamykane. By nie siać zamętu oraz by nie podbudzać ludzi przeciwko władzy wg nich {jedynej} słusznej władzy . Nie...