W takim momencie nie kończy się książki !!! To była moja pierwsza myśl po zakończeniu lektury.
Choć czytając „Iron flame” miałam wrażenie, że książka miejscami nieco mi się dłużyła. A czytanie na co drugiej stronie o otwieraniu i zamykaniu przez Violet jej mentalnych drzwi archiwów było dla mnie męczące i zbędne. Poza tym bardzo fajna i udana kontynuacja.
Już nie mogę doczekać się stycznia kiedy to kolejny tom trafi w moje ręce 😁

W takim momencie nie kończy się książki !!! To była moja pierwsza myśl po zakończeniu lektury.
Choć czytając „Iron flame” miałam wrażenie, że książka miejscami nieco mi się dłużyła. A czytanie na co drugiej stronie o otwieraniu i zamykaniu przez Violet jej mentalnych drzwi archiwów było dla mnie męczące i zbędne. Poza tym bardzo fajna i udana kontynuacja.
Już nie mogę...

To było wspaniałe, intrygujące i niezapomniane kilkanaście godzin mojego życia.
Tylko ten ostatni rozdział... dlatego!?

To było wspaniałe, intrygujące i niezapomniane kilkanaście godzin mojego życia.
Tylko ten ostatni rozdział... dlatego!?

I'm glad I am off work because I was barely able to put this one down. I still think it is not perfect but maybe this imperfection makes it this much better. And also, now I want my own dragon more than ever 😤

"Stop bringing logic into an emotional argument"

Plus, all YT / spotify playlists (especially one dedicated only for Xaden) are just bangers and fanart by CC_digitalartwork is absolutely beautiful.

I'm glad I am off work because I was barely able to put this one down. I still think it is not perfect but maybe this imperfection makes it this much better. And also, now I want my own dragon more than ever 😤

"Stop bringing logic into an emotional argument"

Plus, all YT / spotify playlists (especially one dedicated only for Xaden) are just bangers and fanart by...

Ogólnie bardzo mi się podobała, sporo działo się, szczególnie w drugiej połowie. Pierwsze 300 stron szło mi ciężko, główna bohaterka była irytująca swoim zachowaniem i podejściem do Xadena. Później była bardziej znośna. Podoba mi się wątek smoków, a szczególnie Andarny. Zakończenie zdecydowanieniespodziewane, sprawiło że chce się więcej. Czekam na kolejną część 😊

Ogólnie bardzo mi się podobała, sporo działo się, szczególnie w drugiej połowie. Pierwsze 300 stron szło mi ciężko, główna bohaterka była irytująca swoim zachowaniem i podejściem do Xadena. Później była bardziej znośna. Podoba mi się wątek smoków, a szczególnie Andarny. Zakończenie zdecydowanieniespodziewane, sprawiło że chce się więcej. Czekam na kolejną część 😊

Mogę powiedzieć tyle, że pierwsza część była lepsza. Może przez tą poprzeczkę tu czułam niedosyt.

Mogę powiedzieć tyle, że pierwsza część była lepsza. Może przez tą poprzeczkę tu czułam niedosyt.

Spodziewałam się chyba wszystkiego. Że ktoś z głównych bohaterów zginie. Że zginie ktoś znaczący dla głównych bohaterów. Spodziewałam się nawet wojny czy rebelii. Spodziewałam się wrogów. Ale zakończenia się nie spodziewałam!!!

Ta książka robi emocjonalny młyn, zostawia książkowego kaca. Wszystkie na koniec jesteśmy Violet, która musi poradzić sobie z decyzją Xadena... Kolejna część za miesiące, a ja już przebieram nogami. Porwał mnie świat przedstawiony, spójny, konsekwentny, wyraziści bohaterowie, niesamowicie dopracowany motyw fantastyczny.
Czytałam z przyjemnością.

Coś dla fanek Igrzysk Śmierci, Eragona, książek Armentrout.

Spodziewałam się chyba wszystkiego. Że ktoś z głównych bohaterów zginie. Że zginie ktoś znaczący dla głównych bohaterów. Spodziewałam się nawet wojny czy rebelii. Spodziewałam się wrogów. Ale zakończenia się nie spodziewałam!!!

Ta książka robi emocjonalny młyn, zostawia książkowego kaca. Wszystkie na koniec jesteśmy Violet, która musi poradzić sobie z decyzją Xadena......

Bardzo dobra książka.

Bardzo dobra książka.

Może dla nastolatka się nada. Książka słaba, kompilacja sztampowych motywów osadzona w świecie smoków, wiwern i gryfów.

Może dla nastolatka się nada. Książka słaba, kompilacja sztampowych motywów osadzona w świecie smoków, wiwern i gryfów.

„Iron Flame” to drugi tom serii „Empireum” czyli kontynuacja losów Violet i Xadena z „Fourth Wing”. Wszyscy spodziewali się, że Violet Sorrengail umrze w trakcie pierwszego roku w Uczelni Wojskowej Basgiath. Jednak Odsiew był zaledwie pierwszym niemożliwym testem mającym na celu pozbycie się kadetów o słabej woli, niemających szczęścia i niegodnych. Teraz zacznie się prawdziwy trening i Violet już się zastanawia, jak to przetrwa. Nie chodzi o to, że jest wyczerpujący czy wyjątkowo brutalny albo stworzony do tego, by przesuwać próg bólu kadetów do granic wytrzymałości. Problem stanowi nowy wicekomendant, który postawił sobie za punkt honoru udowodnienie Violet, że jest bezsilna – chyba że zdradzi mężczyznę, którego kocha. Mimo że ciało Violet jest słabsze i bardziej kruche niż innych, dziewczyna wciąż ma spryt… oraz żelazną wolę.
„W trakcie pierwszego roku część z nas traci życie. W trakcie drugiego reszta traci człowieczeństwo" - Xaden Riorson
Szczerze mówiąc, moim zdaniem nie ma słów by opisać to, co czuję po skończeniu „Iron Flame”. To, co się wydarzyło, co się tam działo – do tej pory nie potrafię się pozbierać. Wiem jedno – ta książka to fenomen fenomenów i dzieło tak genialne, że ja biję pokłony. Ale od początku. Jak wiecie zabrałam się za czytanie „Fourth Wing” po upływie czasu. Do tej pory nie wiem dlaczego tak zwlekałam z przeczytaniem tego cuda. Bo przeczytałam i się zakochałam. Zakończenie mnie rozbiło i potrzebowałam drugiego tomu jak powietrza. Próbowałam dawkować sobie „Iron Flame” żeby nie skończyć go na raz, zważywszy, że trzeci tom ma mieć premierę dopiero w styczniu przyszłego roku. No nie udało mi się to (wszyscy w szoku, tak wiem). Bo jak tylko przeczytałam kilka rozdziałów – kolejne poszły jak lawina a ja po raz kolejny uciekłam do świata Basgiathu i moich ukochanych smoków. Ten stan w jaki ja wpadam podczas czytania tych książek nie równa się z żadnym innym. Ja nie mogę przestać o tym myśleć, nie chcę spać ani w ogóle funkcjonować bo chcę tylko czytać. A jak kończę – jestem jak wyprana, bez chęci do czegokolwiek. Tak, takie coś mogą spowodować książki a dokładniej „Fourth Wing” i „Iron Flame”. Ubóstwiam styl pisania autorki i wielbię to, jak cudowanie i płynnie ona pisze. Ponadto jestem pod ogromnym wrażeniem tego, jak wszystko tutaj jest przemyślane. Każdy zwrot akcji, tajemnica bądź sekret wychodzący na wierzch sprawia, że moja szczęka leży na podłodze. Napięcie niejednokrotnie sięga zenitu a punkt kulminacyjny – szok, masa emocji i niedowierzanie. Rebecca Yarros jest mistrzynią w manipulowaniu czytelnikiem tak, by nic nie wiedział i nie był w stanie się domyśleć. Kontynuacja fabuły z „Fourth Wing” jest jeszcze bardziej emocjonalna. Violet wie, o co tak naprawdę toczy się gra i co ukrywają wyżej postawione osoby, które notabene – chcą oddzielić ją od Xadena. Xadena, który naruszył mocno jej zaufanie. Gra toczy się na wielką skale a niebezpieczeństwo jest coraz bliżej. Nie brakuje adrenaliny, niebezpieczeństw czyhających na życie Violet i innych. Dziewczyna musi chronić to, co wie bardziej niż mogłaby przypuszczać. Relacja Violet i Xadena zostaje wystawiona na próbę i w sumie cały czas jest pod ostrzałem. Pomimo bardzo silnych uczuć jakie między nimi są i pożądania – tajemnice i brak zaufania skutecznie to hamują. Ponadto pojawiają się pewne przeszkody, które chcą jeszcze bardziej to zaburzyć. Ja jestem absolutnie zakochana w tym tomie i choć miałam lekkie obawy, czy drugi tom będzie tak samo świetny jak pierwszy, były one bezpotrzebne bo był nawet lepszy. Kocham całym sercem Tairna i dosłownie ten smok jest genialny. Andarma również. Nie raz bolało mnie serce i roniłam łzy. Zakończenie – nawet gdybym chciała się przygotować to nie dałabym rady. Nie mam pojęcia jak wytrzymam do stycznia ale jakoś muszę. Standardowo miałam takiego kaca czytelniczego jak stąd do księżyca ale było warto. „Iron Flame” było warte tych wszystkich emocji jakie przeżyłam. Brak skali bym mogła ocenić tą książkę bo była zbyt fenomenalna. Gorąco polecam!🧡

„Iron Flame” to drugi tom serii „Empireum” czyli kontynuacja losów Violet i Xadena z „Fourth Wing”. Wszyscy spodziewali się, że Violet Sorrengail umrze w trakcie pierwszego roku w Uczelni Wojskowej Basgiath. Jednak Odsiew był zaledwie pierwszym niemożliwym testem mającym na celu pozbycie się kadetów o słabej woli, niemających szczęścia i niegodnych. Teraz zacznie się...

Książka świetna, dobrze się bawiłam czytając ją. Nienawidziłam tego Varrisha i cieszę się, ze skończył jak się skonczył. Ale kurcze!!! Zakończenie? Autorko, napisałaś 1080 stron i musiałaś to tak skończyć?? Odczuwam niedosyt

Książka świetna, dobrze się bawiłam czytając ją. Nienawidziłam tego Varrisha i cieszę się, ze skończył jak się skonczył. Ale kurcze!!! Zakończenie? Autorko, napisałaś 1080 stron i musiałaś to tak skończyć?? Odczuwam niedosyt