Komiks nie dla każdego, mi praktycznie nie przypadł do gustu. Długa lektura z wątkiem kryminalnym i o relacjach międzyludzkich czy też sąsiedzkich. Pojawia się też tu wątek ekologii i raczej jest to główny motyw komiksu.
Pierwsza część to chaos, podczas gdy w trakcie drugiej sporo się wyjaśnia i łączy w całość. Historia nie wciągnęła niestety, te wątki międzyludzkie kompletnie nie zainteresowały chociaż są ogólnie dobrze ujęte. Po prostu żadna z postaci ani tych historii mnie nie zaciekawiła ani nie pozwoliła polubić. Co do rysunków to z pewnej strony docent kunszt artystyczny a z drugiej bardzo ciemne rysunki irytowały gdy nie miało się dobrego światła. Całe szczęście później panele się rozjaśniają. Również styl autora nie przepadnie każdego do gustu, jest to trochę takie połączenie kubizmu z futuryzmem. Nie często się spotyka co przyciąga uwagę i myślę że ta oryginalna warstwa artystyczna to spory plus komiksu.
Ogólnie komiks poprawny, szczerze do przeczytania na raz i skierowany raczej do wąskiego grona odbiorców. Niestety mnie nie urzekł.

Komiks nie dla każdego, mi praktycznie nie przypadł do gustu. Długa lektura z wątkiem kryminalnym i o relacjach międzyludzkich czy też sąsiedzkich. Pojawia się też tu wątek ekologii i raczej jest to główny motyw komiksu.
Pierwsza część to chaos, podczas gdy w trakcie drugiej sporo się wyjaśnia i łączy w całość. Historia nie wciągnęła niestety, te wątki międzyludzkie...

Wydawnictwo Timof Comics znowu to zrobiło!!!

Po raz kolejny wydali komiks, który już po pierwszym, pobieżnym przejrzeniu, zasygnalizował mi, że będzie to ciężka przeprawa dla mojej mózgownicy. I jak się później okazało, wrażenie to było jak najbardziej trafne. Lektura "IHS - In Hollandia Suburbia" sprawiła bowiem, że musiałem zaprzęgnąć wszystkie szare komórki, jakie jeszcze mi pozostały po piwnych degustacjach, by nadążyć za fabułą stworzoną przez Guido van Driela. Także tak... Zapraszam do opinii.

Panie i Panowie, przed Wami zaginione dzieło Davida Lyncha - to była moja pierwsza myśl, jak tylko skończyłem czytać. Nie da się ukryć, że tak pokręcona i pełna niedopowiedzeń opowieść, od razu skojarzyła mi się z twórczością tego Pana. Cała historia kręci się wokół członków kapeli In Hollandia Suburbia, miasta w którym mieszkają, ich mocno ekscentrycznych sąsiadów oraz tajemniczej śmierci ich basisty. Do tego dochodzą dziwne światła na niebie, pełna sekretów dziura w ziemi i utrata ręki przez klawiszowca z zespołu. Czyli jak widać - miszmasz konkretny. Ogólnie przez całą fabułę płynie się jak przez psychodeliczny sen, w którym realne i oczywiste rzeczy zaczynają nabierać oderwanego od rzeczywistości kształtu, balansując na cienkiej granicy pomiędzy tym co na jawie, a tym co wewnątrz umysłu bohaterów. Dodatkowo dochodzi do tego wątek kryminalny, z genialną postacią inspektora Harry'ego Kleijna, rozwodnika, rozkoszującego się płcią przeciwną, niczym Dale Cooper czarną kawą. Fajnym zabiegiem jest również forma prowadzenia narracji - od samego początku zostajemy wrzuceni w wir śledztwa dotyczącego śmierci Jonasa, czyli basisty IHS, które przerywane jest rozdziałami w formie retrospekcji, wprowadzających nas w życie głównych bohaterów i ukazujących nam drogę do miejsca, w którym rozpoczyna się albumu.

I jak już jesteśmy w tym miejscu, to muszę wspomnieć o warstwie wizualnej komiksu, ponieważ ma ona duże znaczenie w odbiorze danego fragmentu historii. Retrospekcje wyglądają niczym senne, surrealistyczne pejzaże, które jak rzeka, wciągają nas w swój rwący nurt, nie pozwalając w żaden sposób oderwać się od oglądanych kadrów. Kiedy jednak na scenę wkracza motyw śledztwa, wtedy kreska staje się nieco bardziej realistyczna, a całość nabiera zupełnie innych barw, niż w przypadku fragmentów, w których udajemy się w przeszłość.

Podsumowując, bardzo dobry komiks, trudny w odbiorze, ale dający ogromną satysfakcję z lektury. Naprawdę warto po niego sięgnąć, do czego mocno zachęcam.

Tyle ode mnie!!! Do usłyszenia!!!

Wydawnictwo Timof Comics znowu to zrobiło!!!

Po raz kolejny wydali komiks, który już po pierwszym, pobieżnym przejrzeniu, zasygnalizował mi, że będzie to ciężka przeprawa dla mojej mózgownicy. I jak się później okazało, wrażenie to było jak najbardziej trafne. Lektura "IHS - In Hollandia Suburbia" sprawiła bowiem, że musiałem zaprzęgnąć wszystkie szare komórki, jakie...

"Próbując nadać formę niezrozumiałemu doświadczeniu i uczynić je pożytecznym."

Pozornie nudne życie na przedmieściach w bogatym kraju. Plus paranormalne zjawiska i niepokoje antropocenu. Całość zrobiona z bardzo dużym wyczuciem. Dobre dialogi, ciekawie uchwycone ludzkie charaktery i detale z życia. Widać duży talent i zmysł obserwacji autora (jest reżyserem filmowym i to się czuje). Wizualnie też bardzo ciekawe.

Prawie 400 stron pozwala na rozmach i sportretowanie wielu postaci. Kryminalny wątek opowiedziany bez patosu i banalnych odpowiedzi, ale tak naprawdę nie jest tu najważniejszy. Tylko niestety sama historia niezbyt mnie wciągnęła. Rozumiem wyższe oceny, ale dla mnie to jednorazowa lektura. Mimo to, uważam ten scenariusz za pewien wzorzec rzemieślniczej jakości.

"Próbując nadać formę niezrozumiałemu doświadczeniu i uczynić je pożytecznym."

Pozornie nudne życie na przedmieściach w bogatym kraju. Plus paranormalne zjawiska i niepokoje antropocenu. Całość zrobiona z bardzo dużym wyczuciem. Dobre dialogi, ciekawie uchwycone ludzkie charaktery i detale z życia. Widać duży talent i zmysł obserwacji autora (jest reżyserem filmowym i to...

Doświadczanie tego dzieła sztuki, dla mnie, jest nieporównywalne do niczego innego z czym miałem okazje do tej pory obcować.
Autor komiksu zabiera nas na holenderskie przedmieścia. Wyraźnie tutaj czuć małomiasteczkowy klimat.

Główna oś fabularna opiera się na sprawie prowadzonej przez inspektora Harrego Kleijin’a. Młody chłopak grający w lokalnej kapeli zostaje znaleziony martwy w ogródku swojego sąsiada. Od samego początku jest intrygująco. W tym miejscu dzieją się dziwne rzeczy, które niejednokrotnie wprawiły mnie w niepokój.

Dostaliśmy historie skomplikowaną, z elementami psychodelii, ale osadzoną w bardzo przyziemnych realiach.

Warstwa ilustracyjna to coś niesamowitego. Tak bardzo współgra z opowiadaną historią, że dostarczają razem niezapomnianych wrażeń. Artystycznie bardzo trafiło w mój gust.

Ten komiks na pewno nie jest dla każdego, ale koneser komiksów nieszablonowych znajdzie w tym tytule coś dla siebie.

IG: https://www.instagram.com/komiksologia_po_mojemu/

Doświadczanie tego dzieła sztuki, dla mnie, jest nieporównywalne do niczego innego z czym miałem okazje do tej pory obcować.
Autor komiksu zabiera nas na holenderskie przedmieścia. Wyraźnie tutaj czuć małomiasteczkowy klimat.

Główna oś fabularna opiera się na sprawie prowadzonej przez inspektora Harrego Kleijin’a. Młody chłopak grający w lokalnej kapeli zostaje znaleziony...

Zazwyczaj nieufnie podchodzę do komiksów wydawanych „przy wsparciu fundacji”. Myślę sobie, że kwestie ekonomiczne mogą w takim przypadku być decydujące i choć jestem świadomy, że wydawca musi zarobić, mam tę idealistyczną wizję, że większość pozycji wypuszczanych będzie z potrzeby serca. Patronat czy wsparcie różnych instytucji ten obraz rozcieńcza i trochę mi miesza w głowie… Głupi ja – zawistny i podejrzliwy, dzieło Guido von Driela przekreśla cały mój beznadziejny tok myślenia.

Nie od początku chwyciło. Przebijanie się przez pierwszą część z tymi ciemnymi paletami kolorów, poszatkowaną fabułą, coraz dziwniejszymi wydarzeniami, które zdawały się nie mieć większego uzasadnienia oraz sporym udziałem narratora (co zawsze jest ryzykowne, choć powstały w tej konwencji również arcydzieła) nie napawało optymizmem. Rzecz wymagała sporej uwagi, rozszyfrowywania powiązań, przebrnięcia przez malarskie kadry, które bardziej uwierały niż olśniewały. Musiałem to przemyśleć i oswoić. Kryminał, jako chyba najbardziej sformalizowany, opisany i przeanalizowany z każdej strony gatunek, może być wciąż formą szalenie pojemną, co wiem od czasów „Twin Peaks”, a dzieło von Driela to tylko potwierdza.

Nadal nie mam pojęcia czy to ekologiczny manifest wynikający z niepokojów związanych z wieszczonym wszędzie końcem znanego nam świata, czy może czysta zabawa konwencją, jednak sposób, w jaki autor wszystko składa do kupy i jak się tym bawi, bardzo intryguje. Nęci mnie ten komiks niedopowiedzeniami, tajemnicą i otwartym zakończeniem. Ledwo skończyłem lekturę, a już myślę o powrocie do pierwszej strony dziwiąc się dlaczego w sieci tak mało pisze się o tej fantastycznej pozycji.

Zazwyczaj nieufnie podchodzę do komiksów wydawanych „przy wsparciu fundacji”. Myślę sobie, że kwestie ekonomiczne mogą w takim przypadku być decydujące i choć jestem świadomy, że wydawca musi zarobić, mam tę idealistyczną wizję, że większość pozycji wypuszczanych będzie z potrzeby serca. Patronat czy wsparcie różnych instytucji ten obraz rozcieńcza i trochę mi miesza w...