Podobało mi się połączenie dwóch baśni, ale spodziewałam się czegoś ciekawszego, mroczniejszego, a dostałam słodką historię miłosną, która nie była najgorsza. :)

Podobało mi się połączenie dwóch baśni, ale spodziewałam się czegoś ciekawszego, mroczniejszego, a dostałam słodką historię miłosną, która nie była najgorsza. :)

Ciekawy mix znanych opowieści. Bardzo dobrze się czyta.

Ciekawy mix znanych opowieści. Bardzo dobrze się czyta.

Niezwykła, baśniowa opowieść, od której bardzo trudno się oderwać, przeczytałam jednym tchem.

Niezwykła, baśniowa opowieść, od której bardzo trudno się oderwać, przeczytałam jednym tchem.

Podobał mi się ten połączony retelling kopciuszka i Pięknej i Bestii.

Podobał mi się ten połączony retelling kopciuszka i Pięknej i Bestii.

Niestety pokonała mnie ta książka... Nie dałam jej rady. Miałam z naście podejść, w okropnych męczarniach dobrnęłam może gdzieś do połowy, czytając po parę stron. Nie wiem, czy można w ogóle powiedzieć, że ją czytałam, czy raczej przejrzałam. Z początku się starałam, naprawdę, ale po jakichś 20 stronach miałam jej dość. Byłam jednak ciekawa, jak wypadanie postać Bestii, dlatego się zmusiłam, żeby chociaż dotrzeć do momentu, gdy się pojawi, ale brakło mi cierpliwości, żeby czytać książkę zdanie po zdaniu, dlatego ograniczyłam się do dialogów i pobieżnego przejrzenia opisów. I moje tortury potrwały do 150 strony. Potem uznałam, że to nie ma sensu i zrezygnowałam.

I jest to pierwsza w moim życiu książka, której nie przeczytałam do końca. Zazwyczaj jakoś mi się to udawało, ale tutaj uznałam, że po prostu już nie warto. Nic mi się nie podobało w tej książce. Zupełnie. Twórczość autorki znałam już z Wattpada, choć akurat tej pozycji nie czytałam. Pochodzi ona raczej z wcześniejszego okresu, co niestety widać. Zawsze historie autorki wydawały mi (przepraszam za to określenie) naiwne i dziecinne w sposobie myślenia, przedstawienia i klimatu. W Klątwie cierni jakoś szczególnie to odczuwałam – w nowszych powieściach jest już lepiej. Nie chodzi mi wcale o to, żeby pojawiała się śmierć czy krew, bo tutaj też można było się z tym spotkać, ale to wszystko jest takie... odrealnione, abstrakcyjne. Bohaterzy są okropnie mdli, pozbawieni osobowości, infantylni, zachowują się i mówią jak dzieci. Natii zupełnie brak charakteru, przesuwana jest jak pionek na planszy, jej wątpliwości ograniczają się do powiedzenia „nie powinnam tego robić”, po czym zdanie później i tak to robi. Żaden bohater dawno nie wydawał mi tak miałki i Irytujący. Z kolei dialogi są strasznie potoczne, jakby nieprzemyślane, brzmią, jakby autorka pisała, co jej przyszło do głowy, a fabuła, nie licząc, że jest zwykłą kopią baśni, jest przewidywalna i nudna. Nie ma tu nic, co mogłoby mnie przetrzymać do końca i nie poleciałabym nikomu tej książki, nawet osobom, które dopiero zaczynają przygodę z czytaniem, bo znajdzie znacznie więcej dobrych, lekkich książek odpowiednich na początek, a Klątwa cierni nadaje się tylko do tego, aby ją poprawić. Szkoda, że to niemożliwe...

Niestety pokonała mnie ta książka... Nie dałam jej rady. Miałam z naście podejść, w okropnych męczarniach dobrnęłam może gdzieś do połowy, czytając po parę stron. Nie wiem, czy można w ogóle powiedzieć, że ją czytałam, czy raczej przejrzałam. Z początku się starałam, naprawdę, ale po jakichś 20 stronach miałam jej dość. Byłam jednak ciekawa, jak wypadanie postać Bestii,...

Bardzo zgrabny retelling dwóch na pewno znanych, jak nie najpopularniejszych baśni: Kopciuszka oraz Pięknej i Bestii. Muszę przyznać, że czytało się bardzo przyjemnie, szybko i płynnie. Fabuła wciągnęła mnie, skłaniała do śledzenia losów naszej bohaterki. Jednak mam zarzut podobny do kilku opinii, zauważonych niżej (lub wyżej?): mianowicie długość. Na plus jest to, że pozycja jest niezbyt obszerna, bo nie rozciąga się nie wiadomo jak niepotrzebnie, a mamy do czynienia z wartką akcją, brak przestojów, brniemy ciągiem aż do końca. Mimo to momentami miałam poczucie zbyt szybciej akcji, a już szczególnie na samym początku, miałam wrażenie, że od wątku do wątku lecimy. Niemniej historia warta zagłębienia się i absolutnie nie żałuję, wręcz przeciwnie :D

Bardzo zgrabny retelling dwóch na pewno znanych, jak nie najpopularniejszych baśni: Kopciuszka oraz Pięknej i Bestii. Muszę przyznać, że czytało się bardzo przyjemnie, szybko i płynnie. Fabuła wciągnęła mnie, skłaniała do śledzenia losów naszej bohaterki. Jednak mam zarzut podobny do kilku opinii, zauważonych niżej (lub wyżej?): mianowicie długość. Na plus jest to, że...

Lubicie retellingi?

Jeżeli i mnie chodzi to, chociaż kiedyś byłam nastawiona do nich nieco sceptycznie, teraz gdy tylko widzę wzmiankę, że książka jest retellingiem, od razu wpisuję ją na swoją listę publikacji do przeczytania! Dlatego też nie inaczej było w przypadku "Klątwy cierni" autorstwa Mai Haber.

Główną bohaterką historii jest Natia, która zamieszkała z Waldorffami, jako niemowlę — nieślubne dziecko ojca rodziny. Gdy dziewczyna podrosła, stała się służącą dla swojej macochy i jej dwóch córek, które nie traktowały jej jak członka rodziny. Chociaż Natia miała oparcie w ojcu i swoim starszym bracie, z każdym kolejnym dniem miała coraz bardziej dość swojego życia. Jej największym marzeniem było rozpoczęcie nauki krawiectwa u boku najznamienitszej krawcowej w stolicy i pewnego dnia nadarzyła się ku temu świetna okazja. Jednak, aby spełnić swoje marzenie, Natia została postawiona przed trudnym wyborem. Czy dziewczyna zdecydowała się podjąć niebezpiecznego zadania?

Aby Natia mogła wykonać powierzoną jej misję, musi znaleźć sposób, aby dostać się na królewski bal. Nie jest to jednak tak proste, jak mogłoby się wydawać, ponieważ królowa regentka wdrożyła z tej okazji szczególne środki ostrożności. Królestwo Lagorii bowiem od lat żyje w strachu przed proroctwem, które nie dopełniło się ostatnim razem. Przed laty, gdy królowa powiła bliźnięta, jedna z wiedźm przepowiedziała, że młodszy z braci zgładzi drugiego. Szczęśliwie książę Arun został uratowany, ale odseparowanie od siebie bliźniąt stało się nieuniknione, dlatego niedoszły bratobójca Rakshan został zamknięty w miejscu, którego nie zdoła opuścić nawet pomimo władania potężną magią. Czy Shan znajdzie sposób, aby opuścić zamek, który stał się jego więzieniem? Czy Bestia, którą się stał, zagraża bezpieczeństwu królestwa? Jaką rolę w walce braci odegra Natia? Tego dowiecie się, sięgając po "Klątwę cierni" autorstwa Mai Haber.

Muszę przyznać, że jak do tej pory był to zdecydowanie najlepszy pomysł na retelling, z jakim miałam okazję się zapoznać. Jestem tym bardziej pod wrażeniem, że jest to debiut literacki autorki, a jak dobrze wiemy, początki przygody z pisaniem, nie zawsze bywają udane.

Bardzo podobało mi się ukazanie tego, jak Shan cierpiał z powodu swojej samotności, która doskwierała mu, mimo iż miał u swego boku dwie ważne dla niego osoby. Scena z jedną z nich była opisana tak emocjonująco, że podczas jej czytania uroniłam kilka łez, za co Mai Haber należy się duży plus.

Myślę, że na uwagę zasługuje również plot twist, który może nie był aż tak spektakularny, jak można by było się spodziewać, ale stał się swego rodzaju spoiwem całej historii, dlatego zaliczam go na plus.

W zasadzie jedyne, do czego mogę się przyczepić to wątek romantyczny pomiędzy Natią a Rakshanem. W mojej ocenie został on niepotrzebnie spłycony. Można było spokojnie rozciągnąć go w czasie, dzięki czemu ich uczucie nie pojawiłoby się znikąd, a wyszłoby bardziej naturalnie i realistycznie.

Jeżeli chodzi natomiast o kunszt pisarski autorki to, mimo że jej styl jest dość lekki i przyjemny, niestety zauważyłam kilka niedociągnięć, które nieco zepsuły mi odbiór książki. Niestety podczas czytania po raz kolejny miałam wrażenie, że tekst ominął redakcję i korektę, a szkoda, bo wyeliminowanie błędów językowych i literówek sprawiłoby, że publikacja zasługiwałaby na jedną z najwyższych ocen.

Jednakże pomimo tych drobnych potknięć "Klątwa cierni" to historia, która jest przepełniona magią i emocjami, więc myślę, że wielbicielom zarówno baśni o "Kopciuszku", jak i "Pięknej i Bestii" przypadnie do gustu, nawet pomimo tych kilku błędów, które nawet niewprawiony czytelnik będzie w stanie wyłapać.

Lubicie retellingi?

Jeżeli i mnie chodzi to, chociaż kiedyś byłam nastawiona do nich nieco sceptycznie, teraz gdy tylko widzę wzmiankę, że książka jest retellingiem, od razu wpisuję ją na swoją listę publikacji do przeczytania! Dlatego też nie inaczej było w przypadku "Klątwy cierni" autorstwa Mai Haber.

Główną bohaterką historii jest Natia, która zamieszkała z...

"Gdybym przestał...zapomnieliby o mnie. Uwięziono mnie tutaj z nadzieją, że na zewnątrz nie pozostanie po mnie nawet echo. Ale ja wciąż potrafię przeniknąć do ich świata, mogę odebrać im wszystko".

Witajcie kochani 💙

Dziś w końcu przychodzę do was z recenzją pozycji, która na początku nie zdawała się, że będzie posiadać w sobie fragmenty, które długo zapadną mi w pamięci.

Królestwem Lagorii przed laty wstrząsnęła treść straszliwej przepowiedni – książę Rakshan będzie chciał zabić Aruna, brata bliźniaka. Gdy proroctwo nieomal się wypełnia, niedoszły bratobójca zostaje na zawsze zamknięty w więzieniu, którego nie zdoła sforsować nawet własną potężną magią. Jednak książę nadal potrafi dręczyć lagorski lud za pomocą skrzydlatych potworów, zyskując miano Bestii – najbardziej znienawidzonego człowieka w kraju.

Natia została znaleziona w lesie jako niemowlę i przygarnięta przez rodzinę Waldorffów. Gdy dziewczyna podrosła, z każdym dniem coraz bardziej ma dość życia służącej. Marzy, by rozpocząć naukę krawiectwa w stolicy i odmienić swój los. Problem w tym, że gdy nadarza się taka okazja, młoda dziewczyna staje przed trudnym wyborem, który może sprowadzić na nią śmiertelne niebezpieczeństwo.
Natia musi wejść w posiadanie unikatowego noża w trakcie wyprawianego przez księcia Aruna hucznego balu, na który zostały zaproszone jej przyszywane siostry i matka.
Jak ma to zrobić bez zaproszenia?

W całym tym zamieszaniu Natia nie ma pojęcia, że stała się celem zemsty, którą książę Rakshan planuje z ukrycia.

Historia łączy w sobie retellingi Kopciuszka i Pięknej i bestii z domieszką... Historii o Rumpelsztyku.

I o ile moje odczucia i stosunek do książki były neutralne do momentu balu, tak akcja, która dzieje się po - dosłownie mnie porwała i z moim pełnym zaangażowaniem śledziłam losy naszych bohaterów.

"- Co to było? - zapytała w końcu.
- Niby co? - Dryfował, nie otwierając oczu.
- Żartujesz sobie? To całe zamieszanie! - wykrzyknęła. - Mogłeś umrzeć!
- Co za różnica, czy bym umarł? - spytał z powagą. - Może ta przeklęta bariera wreszcie by upadła? W końcu, po co więzienie, gdy nie ma więźnia?"

Nie spodziewałam się, że Rakshan trafi do kategorii ulubionych i niesprawiedliwie skrzywdzonych postaci, które ma się ochotę mocno przytulić 🥺 To jak dzięki Natii się powoli otwiera i jak powoli zrzuca swoją maskę potwora, którym pewna osoba przylepiła mu tę, że łatkę i w co jego rodzina uwierzyła dosłownie rozbiło moje serduszko 😭💔

"- Kto ci to zrobił? - spytał ze złością, spoglądając na szpecącą bliznę na jej przedramieniu.
- To tylko pamiątka z dzieciństwa. - Przestraszyła się jego gwałtownej reakcji. Wydawał się znowu wpadać w furię. - Jest ze mną od zawsze. Nie pamiętam, skąd się wzięła.
Spojrzenie Shana nieco zmiękło - Mógłbym kazać zabić tego, kto ci to zrobił - rzekł z powagą. Jej ciałem wstrząsnął dreszcz.
- Nie, mogłam przecież spaść z drzewa albo upaść na kamień.
- Wtedy spaliłbym drzewo, a kamień skruszył na kawałki. - Niespodziewanie złożył w miejscu blizny krótki pocałunek".


O ile pierwsze niecałe stron oceniałam na 3/5⭐ tak reszta otrzymała zasłużone 5/5⭐, co razem daje nam łączne 4/5⭐💓 Bardzo polecam jeśli chcecie poznać nietuzinkowy retelling stworzony przez naszą polską autorkę.

Ogromnie się cieszę, że tak bardzo zaskoczyła mnie treść tej książki i nie mogę się doczekać, kiedy rozpocznę swoją przygodę z jej drugą powieścią, czyli "Naila z latającej doliny"✨

"Gdybym przestał...zapomnieliby o mnie. Uwięziono mnie tutaj z nadzieją, że na zewnątrz nie pozostanie po mnie nawet echo. Ale ja wciąż potrafię przeniknąć do ich świata, mogę odebrać im wszystko".

Witajcie kochani 💙

Dziś w końcu przychodzę do was z recenzją pozycji, która na początku nie zdawała się, że będzie posiadać w sobie fragmenty, które długo zapadną mi w...

Trochę się wynudziłam, przez to, że retelling dość mocno kieruje się schematem oryginału, ciężko o jakiekolwiek zaskoczenie, czy oryginalność.

Trochę się wynudziłam, przez to, że retelling dość mocno kieruje się schematem oryginału, ciężko o jakiekolwiek zaskoczenie, czy oryginalność.

Ależ to było słabe jak woda po pierogach. Zadanie połączenia obu baśni było pomysłowe i wyszło dość zgrabnie, ale cała reszta budzi we mnie wiele więcej niż tylko wątpliwości.
Główna bohaterka to taki listek na wietrze, który ma zerową sprawczość a służy wyłącznie realizacji celów innych postaci. To się w zasadzie nie zmienia w żadnym momencie, postać jest bardzo statyczna i nie wydaje się przechodzić jakiejś olbrzymiej przemiany charakteru czy motywacji. Dziewczę istnieje tylko po to, żeby narrator miał się do kogo przyczepić, by opowiedzieć historię, a książęta mieli tą swoją baśniową dziewczynę do zdobycia.
Sama rozkmina nature VS. Nurture zawsze mnie chwyta za serduszko, więc tutaj na plus.

Autorka mogłaby zrezygnować z wątków romantycznych, bo nie są kompletnie przekonujące i wydają się pospieszane. Nie kupuję ani relacji, ani uczucia, które niby rodzi się między protagonistką a docelowym głównym obiektem jej zainteresowań.
Ogólnie czas spędzony miło, ale czuję jednak jego stratę.

Ależ to było słabe jak woda po pierogach. Zadanie połączenia obu baśni było pomysłowe i wyszło dość zgrabnie, ale cała reszta budzi we mnie wiele więcej niż tylko wątpliwości.
Główna bohaterka to taki listek na wietrze, który ma zerową sprawczość a służy wyłącznie realizacji celów innych postaci. To się w zasadzie nie zmienia w żadnym momencie, postać jest bardzo statyczna...