Książka zaskakuje ilością materiału zebranego przez autorkę. Widać, że pani Summerscale bardzo rzetelnie podeszła do pracy gromadząc tak liczne artykuły, wzmianki i notatki z tamtego okresu.

"Podejrzenia pana Whichera..." to nie kryminał i nie powieść to przede wszystkim obraz prawdziwego początku detektywów. Zbrodnia jest ważnym elementem tej historii, ale najciekawsza jest (kiełkująca w świecie policyjnym i przestępczym) praca detektywów. Wychwalani za powodzenia, podziwiani i w końcu gnębieni i upokarzani przez władze i instytucje domagające się szybkiego umorzenia sprawy bądź szybkiego jej zakończenia (nawet wtedy, gdy detektyw mówi, iż dowody są niewystarczające). Widzimy wzlot i szybki upadek (prawdopodobnie) pierwszego i wielkiego umysłu tamtych lat.

Pan Whicher i tajemnicze morderstwo dziecka - te dwie kwestie przyczyniły się do powstawania (w Anglii) wielu dzieł z detektywem jako chłodno-kalkulującą "maszyną" potrafiącą przeniknąć ludzkie dusze i umysły w poszukiwaniu prawdy.

"Oczy innych były książkami, które należało przeczytać, a jego własne doświadczenie słownikiem umożliwiającym lekturę."

Bałam się, że czytanie tej książki będzie mozolne i nudne (ze względu na jej bardzo historyczny charakter), całe szczęście bardzo się myliłam. "Podejrzenia pana Whichera..." wciągają i nie pozwalają odpocząć. Poznajemy sposób życia, myśli i poglądy ówczesnych ludzi oraz sposób w jaki funkcjonowała angielska policja. Zaskoczyło mnie, iż światopogląd uległ tak ogromnej zmianie.

Cały czas towarzyszy nam przewodni motyw, czyli morderstwo trzyletniego dziecka oraz próba rozwiązania zagadki jego śmierci. Spokojny rodzinny i zamknięty przed wszystkimi dom symbolizujący bezpieczeństwo zostaje pokazany całemu światu jako miejsce najgorszej zbrodni. Wszystkie tajemnice "prawych" domostw wychodzą na światło dzienne co zaskakuje każdego, gdyż angielskie domostwa były przykładem elegancji, dobroci i sielanki.

Okazuje się, że zakamarki, ciemne pomieszczenia i zakurzone portrety skrywają tajemnice nieodstępne nikomu spoza domu.

Pierwszy raz w historii Anglii zamknięty dom będzie musiał stanąć otworem i nic nie skryje się przed żądnymi sensacji ludźmi. Zaczynamy dostrzegać, że z pozoru dobra rodzina ma swoje mroczne sekrety.

Dodatkowo książka zawiera zdjęcia rodziny Kentów, ryciny domu, mapki oraz szkice stworzone przez policję. To pozwala nam na dokładne zapoznanie się z miejscem oraz szczegółowe odwzorowanie drogi, jaką przebył każdy z uczestników tej powieści.

Przytoczę jeden szczegół z książki, który ogromnie mnie zadziwił.

Sędziowie i cała ludność (dosłownie wszyscy) byli przekonani, że każda kobieta, która popełnia zbrodnię na pewno jest szalona przez co należy jej [sic!] współczuć i najlepiej będzie ją uwolnić. Przerażeniem napawało wszystkich to, że taka "niewinna" istota może zaplanować brutalne morderstwo. Kobiecie łatwiej było uniknąć kary.

Książka ta powinna zostać przeczytana przez każdego wielbiciela powieści detektywistycznych, ponieważ ukazuje początki tej trudne i niezrozumiałej przez wielu profesji. Poprzez morderstwo zostajemy oprowadzeni po trudnej i pełnej zmian historii śledztwa oraz policji.

http://blaszanyzegarek.blogspot.com/

Książka zaskakuje ilością materiału zebranego przez autorkę. Widać, że pani Summerscale bardzo rzetelnie podeszła do pracy gromadząc tak liczne artykuły, wzmianki i notatki z tamtego okresu.

"Podejrzenia pana Whichera..." to nie kryminał i nie powieść to przede wszystkim obraz prawdziwego początku detektywów. Zbrodnia jest ważnym elementem tej historii, ale najciekawsza...