Kolejna lektura z czasów szkolnych, z którą ponownie zmierzyłam się na studiach. Orientacyjnie wrzucam to na półkę z 2018 rokiem. Temat prosty - pamiętaj, że umrzesz - a jednak zawsze wywiera na mnie wrażenie. Przygnębiający tekst, ale jakże rzeczywisty.

„Gdzie ma siła, ma robota?
Głupiem robił po ty lata:
Ośm miar płotna, siedm stop w grobie,
Tom tyło wyrobił sobie.”

Kolejna lektura z czasów szkolnych, z którą ponownie zmierzyłam się na studiach. Orientacyjnie wrzucam to na półkę z 2018 rokiem. Temat prosty - pamiętaj, że umrzesz - a jednak zawsze wywiera na mnie wrażenie. Przygnębiający tekst, ale jakże rzeczywisty.

„Gdzie ma siła, ma robota?
Głupiem robił po ty lata:
Ośm miar płotna, siedm stop w grobie,
Tom tyło wyrobił sobie.”

Zwrotkowa pieśń w postaci abecedariusza zapisana na zaginionym dziś kodeksie. Powstała w Płocku około drugiej połowie 15 wieku. Uderzająco podobny do utworu Czeskiego.

Tematem jest cierpienie i lęki człowieka na łożu śmierci otoczonego rodziną i przyjaciółmi który przeszywa go strach przed sądem bożym. Większość tekstu zajmuje monolog moribunda jego poszczególne elementy odpowiadają etapom ars morendi. Główny bohater jest przywiązany do dóbr materialnych czuje się oszukany przez krewnych, którzy tylko czekają na spadek oraz świat przysłaniający mu swoimi urokami krótkość żywota. Wyznaje wszystkie swoje grzechy jest tam większość grzechów głównych. Wygłasza monolog odróżniający ciało od duszy. Następnie pojawia się wątek psychomachii. Choremu ukazują się 3 duchy próbujące pozyskać jego dusze oraz nienazwana siła podpowiadająca jak się ocalić. Mężczyzna ma odbyć spowiedź i okazać skruchę, przyjąć ostatnie namaszczenie oraz uporządkować ziemskie sprawy oddać pieniądze kościołowi i dzieciom spłacić długi. Na końcu znowu mamy monolog umierającego zwracającego się do boga o przebaczenie oraz przypomnienie ze śmierć czeka wszystkich.

Występuje jeszcze Wrocławski przekaz pieśni powstały w podobnym czasie na bazie dwóch tekstów czeskiego i pieśni ach mój smętku mój żałości. Utwór ma dwie części jedna jest parafrazom ach mój smętku dialogu chorego z otaczającymi go ludźmi. Tekst ma formę inscenizacyjną. Wpleciono tam piosenkę dusza z ciała wyleciała. Dusza przybywa na zieloną łąkę (nie do czyśćca bo czyściec wymyślili dopiero później)j i mówi, że nie wie dokąd się teraz udać. Pojawia się formuła średniowiecznego visones jednak ten zwykle kończył się powrotem do ciała tutaj dusza leci do nieba.

Tekst ciężko mi ocenić ze względu na nie znajomość Czeskiego oryginału.

Zwrotkowa pieśń w postaci abecedariusza zapisana na zaginionym dziś kodeksie. Powstała w Płocku około drugiej połowie 15 wieku. Uderzająco podobny do utworu Czeskiego.

Tematem jest cierpienie i lęki człowieka na łożu śmierci otoczonego rodziną i przyjaciółmi który przeszywa go strach przed sądem bożym. Większość tekstu zajmuje monolog moribunda jego poszczególne elementy...

Żyj tak, żebyś nie bał się umrzeć.
Strach jako motywator dla dobrego życia.

To ja wolę Horacego.

Żyj tak, żebyś nie bał się umrzeć.
Strach jako motywator dla dobrego życia.

To ja wolę Horacego.