Opowiesć o Idunn, jej niezwykłych umiejętnościach, które dla innych okazały się błogosławieństwem, dla niej samej przekleństwem odcinającym od rodzinnego domu, bliskich miejsc. Mało znana historia wpleciona w losy zdjętego chorobą władcy Asgardu.
Fabuła mniej dynamiczna niż w poprzednich częściach, niemniej przyjemna w lekturze.

Część popularnonaukowa przybliża temat wikińskich podbojów terenów Anglii na szerszą skalę.

Opowiesć o Idunn, jej niezwykłych umiejętnościach, które dla innych okazały się błogosławieństwem, dla niej samej przekleństwem odcinającym od rodzinnego domu, bliskich miejsc. Mało znana historia wpleciona w losy zdjętego chorobą władcy Asgardu.
Fabuła mniej dynamiczna niż w poprzednich częściach, niemniej przyjemna w lekturze.

Część popularnonaukowa przybliża temat...

Historia opisuje poznanie Idunn przez Frejra, boga Wanów. Idunn przebywa w Alfheimie i pielęgnuje tam złote jabłka, które powodują nieśmiertelność. Frejr, obawiając się o życie Wszechojca wyrusza na poznanie Idunn.

Część popularnonaukowa zawiera informacje o armii Wikingów oraz ich dalszych podbojach Anglii.

Historia opisuje poznanie Idunn przez Frejra, boga Wanów. Idunn przebywa w Alfheimie i pielęgnuje tam złote jabłka, które powodują nieśmiertelność. Frejr, obawiając się o życie Wszechojca wyrusza na poznanie Idunn.

Część popularnonaukowa zawiera informacje o armii Wikingów oraz ich dalszych podbojach Anglii.

Trochę przeciągnięta historia, ale zdecydowanie ciekawa. Ogromnym plusem jest fakt, że tom traktuje o bogu poezji i poezja faktycznie tu się pojawia. Prócz Bragiego I Idunn pojawia się tu mnóstwo innych postaci, co także można zaliczyć na plus. Podoba mi się, że choć niektórzy bogowie mają tu swoje charaktery.

Trochę przeciągnięta historia, ale zdecydowanie ciekawa. Ogromnym plusem jest fakt, że tom traktuje o bogu poezji i poezja faktycznie tu się pojawia. Prócz Bragiego I Idunn pojawia się tu mnóstwo innych postaci, co także można zaliczyć na plus. Podoba mi się, że choć niektórzy bogowie mają tu swoje charaktery.