Dałam tej serii drugą szansę, ponieważ ciekawiła mnie fabuła. I faktycznie, zamysł na nią to jedyne co było według mnie w niej dobre. Jest akcja, są wrażenia tyle że to wszystko jest tak mało wiarygodnie stworzone, akcja toczy się wręcz ekspresowym tempem, że nie ma to takiego odzewu jak mieć powinno. Wiele wątków pojawiło się tak naprawdę bez większego sensu, jeśli już to powinny zostać bardziej rozbudowane, żeby nieco wciągnąć czytelnika w to czym się już go zainteresowało. Najmniej przemawiały do mnie dialogi bohaterów – sztuczne, naciągane. Eva powtarza non stop to samo, jak bardzo kocha Nasira, w dodatku w tej części jest wyjątkowo bezmyślna i nie zważa na zagrożenie. Moim zdaniem to książka mafijna z rodzaju tych, które można przeczytać ale nie zrobią szału i po których dalsze części będzie się sięgało, no bo już się zaczęło więc trzeba skończyć.

Dałam tej serii drugą szansę, ponieważ ciekawiła mnie fabuła. I faktycznie, zamysł na nią to jedyne co było według mnie w niej dobre. Jest akcja, są wrażenia tyle że to wszystko jest tak mało wiarygodnie stworzone, akcja toczy się wręcz ekspresowym tempem, że nie ma to takiego odzewu jak mieć powinno. Wiele wątków pojawiło się tak naprawdę bez większego sensu, jeśli już to...

Na początku było ostro, ale szybko zrobiło się słodko. Mimo tego książka mi się podobała dzięki zabawnym dialogom bohaterów i świetnie wykreowanym postaciom. No i nie wiem,, dlaczego autorka każdy tom kończy w takim miejscu. Dobrze, że nie muszę czekać na wydanie kolejnego.

Na początku było ostro, ale szybko zrobiło się słodko. Mimo tego książka mi się podobała dzięki zabawnym dialogom bohaterów i świetnie wykreowanym postaciom. No i nie wiem,, dlaczego autorka każdy tom kończy w takim miejscu. Dobrze, że nie muszę czekać na wydanie kolejnego.

Zaczyna być trochę.. nie wiem.. chaotycznie. Trochę za bardzo przekombinowana jak dla mnie, zaczyna się dłużyć. I za słodko! Dwóch twardzieli daje się lepić jak plastelina. Zdecydowanie gorsza niż pierwsza część, ale skoro przeczytałam już dwie to sięgam po trzecią.

Zaczyna być trochę.. nie wiem.. chaotycznie. Trochę za bardzo przekombinowana jak dla mnie, zaczyna się dłużyć. I za słodko! Dwóch twardzieli daje się lepić jak plastelina. Zdecydowanie gorsza niż pierwsza część, ale skoro przeczytałam już dwie to sięgam po trzecią.

Książka zaczęła się dokładnie w miejscu, w którym się skończyła.
Nie chcę niczego zdradzać, więc powiem tylko, że jest to romantyczna, trzymająca w napięciu historia, która przez całą drogę jedzie po krawędzi klifu. Bohaterka znajduje się w bardzo niebezpiecznej sytuacji, a bohater desperacko stara się ją chronić.

Przysięgam, że w tej książce były momenty, w których słyszałam w tle muzykę, która ostrzegała, że coś się zaraz wydarzy i musiałam przygotować się na uderzenie. Nadal bardzo mi się podobało wprowadzenie postaci Killiana w tą historię.
Kolejny szalony klif kończy tą cześć.

Książka zaczęła się dokładnie w miejscu, w którym się skończyła.
Nie chcę niczego zdradzać, więc powiem tylko, że jest to romantyczna, trzymająca w napięciu historia, która przez całą drogę jedzie po krawędzi klifu. Bohaterka znajduje się w bardzo niebezpiecznej sytuacji, a bohater desperacko stara się ją chronić.

Przysięgam, że w tej książce były momenty, w których...

Drugi tom serii “Niebezpieczne piękno” J.T. Geissinger, to kontynuacja losów Evaliny i Nasira. Znacie już tych bohaterów ?

Pierwszy tom mnie nie porwał, co mnie zaskoczyło, bo wcześniejsze książki autorki, można odnieść wrażenie, że zachwyciły czytelników. Jednak finał pierwszego tomu był niepokojący i zarazem intrygujący na tyle, że chciałam poznać ciąg dalszy. Czy było warto ? No nie do końca jestem pewna.

Jak sugerowało zakończenie pierwszej części - Eva decyduje się wrócić do Dmitrija, dla dobra i bezpieczeństwa Nasira. Jednak trafia w ręce Killiana - nowego bohatera, który na swój sposób doda wyrazu tej historii. Może nie do końca jest on bohaterem, którego można bezkrytycznie polubić, wzbudza zastrzeżenia swoim zachowaniem, aczkolwiek nie jest bez wyrazu. Nasir z kolei jest nieco przerysowanym samcem alfa, który na każdym kroku znaczy teren i jego nadmierna zazdrość bywa irytująca. A Eva ? Hmmm… Ja zawsze zaznaczam, że lubię silne bohaterki, więc… No powiedzmy subtelnie, że nie jest w moim typie.

To historia zdecydowanie trudnej miłości. Główna para wciąż czuje zagrożenie dla nich i ich uczuć, przez co odczuwają wszystko z pewnością intensywniej. Nie wiadomo ile tego wspólnego czasu dla siebie jeszcze mają, czy jest dla nich szansa na szczęśliwe zakończenie. Nie brakuje tu przez to takich dowodów miłości i scen ociekających pożądaniem i namiętnością.

Autorka lubi wplatać humor w swoje historie i tu też jest go nie mało. Przepychanki słowne pomiędzy Nasirem i Killianem dają niemało rozrywki, choć wciąż jestem zdania, że ten humor nie do końca jest tym co lubię. Taki niekoniecznie dla mnie zabawny, lecz wiem, że innym może się podobać.

To nie jest książka, która mnie porwała czy zachwyciła. Przeczytane, zaliczone i tyle. Nie pozostawia sobie jakichś wyjątkowych emocji, nie zapadnie na długo w pamięci. Szkoda. Można było to z pewnością lepiej rozegrać.

Po raz kolejny autorka pozostawia czytelników w momencie, w którym chce się poznać ciąg dalszy i to chyba największa zaleta tej serii. Szkoda, że nie ma ich za wiele. Można jeszcze doliczyć to, że tomy są krótkie i bardzo szybko się je czyta.

A Wy co sądzicie o twórczości autorki i tej serii ? Macie już za sobą lub w planie ? Chętnie się dowiem.

Dziękuję za egzemplarz do recenzji Wydawnictwu Niezwykłe.

Drugi tom serii “Niebezpieczne piękno” J.T. Geissinger, to kontynuacja losów Evaliny i Nasira. Znacie już tych bohaterów ?

Pierwszy tom mnie nie porwał, co mnie zaskoczyło, bo wcześniejsze książki autorki, można odnieść wrażenie, że zachwyciły czytelników. Jednak finał pierwszego tomu był niepokojący i zarazem intrygujący na tyle, że chciałam poznać ciąg dalszy. Czy było...

Dalej jest tak sobie. Ani bardzo źle ani bardzo dobrze. Najciekawsza postać to Kilian.

Dalej jest tak sobie. Ani bardzo źle ani bardzo dobrze. Najciekawsza postać to Kilian.

Drugi tom serii „Niebezpieczne piękno” @jtgeissingerauthor za mną i tym razem jestem wybredna. Pierwszy tom mnie do siebie nie przekonał. Drugi, miał nieco wynagrodzić moje negatywne odczucia, ale niestety.. Nic się nie zmieniło.
.
Liczyłam na to, że drugi tom będzie lepszy. Jednak i tym razem nie było nam po drodze. Chciałam poczuć tę chemię między bohaterami, poznać ich jeszcze lepiej. Ale losy bohaterów zostały pokierowanie w całkiem innym kierunku, niż zakładałam.. i z tym scenariuszem się nie polubiłam. Nawet po przeczytaniu, nadal nie do końca „czuję” takiego przebiegu fabuły. Co więcej, nie ciągnie mnie, aby przeczytać kolejny tom. Mam wrażenie, że ta część miała zrobić na czytelniku wrażenie „wow. Ile tu się dzieje”. A ja miałam wrażenie, że książka była napisana na siłę. Mocno wyolbrzymiona i mało realna. A czytanie? Szło mi naprawdę kiepsko. Dawno nie miałam takiego problemu z „wczuciem” się w historię. Miałam wrażenie, że cały czas odpływam gdzieś myślami. Nie miałam chęci poznawania dalszych losów bohaterów. Czytelnicza katastrofa. A poprzednia seria przecież jest taka nieziemska!
.
W moim odczuciu książkę ratuje poczucie humoru, które potrafi uderzyć w odpowiednie struny. Jednak to i tak mało, aby polecać. Są lepsze książki na rynku 👌

Drugi tom serii „Niebezpieczne piękno” @jtgeissingerauthor za mną i tym razem jestem wybredna. Pierwszy tom mnie do siebie nie przekonał. Drugi, miał nieco wynagrodzić moje negatywne odczucia, ale niestety.. Nic się nie zmieniło.
.
Liczyłam na to, że drugi tom będzie lepszy. Jednak i tym razem nie było nam po drodze. Chciałam poczuć tę chemię między bohaterami, poznać ich...

Ooo nie spodziewałam się tej postaci w grze! I od razu wraz z pojawieniem się drugiego głównego bohatera akcja nabrała tempa. A postać Evy zeszła poniekąd na drugi plan. I to bardzo dobre posunięcie. Sięgam zaraz po 3 finalny tom by poznać co dalej. I czy TEN gracz będzie nadal brał udział w tej akcji.

Ooo nie spodziewałam się tej postaci w grze! I od razu wraz z pojawieniem się drugiego głównego bohatera akcja nabrała tempa. A postać Evy zeszła poniekąd na drugi plan. I to bardzo dobre posunięcie. Sięgam zaraz po 3 finalny tom by poznać co dalej. I czy TEN gracz będzie nadal brał udział w tej akcji.

Jest to drugi tom serii „Niebezpieczne piękno”, na który czekałam z ogromną niecierpliwością, ponieważ pierwszy tom zostawił mnie nie tylko z niedosytem, ale i pytaniami „jak potoczą się losy bohaterów? Co autorka dla nich przygotowała?”.

Niebezpieczne pragnienia — kolejna książka spod pióra autorki, z którą spędziłam dobrze czas, aczkolwiek nie zachwyciłam mnie jakoś za bardzo. Była bardzo przyjemna i lekka, z odpowiednią dawką emocji. Czytając tę książkę byłam niemalże pewna, że autorka mnie niczym nadzwyczajnym nie zaskoczy, ale moje przeczucie okazało się błędne i jednak udało się autorce mnie zaskoczyć. Dlatego za to dostaje naprawdę solidnego plusa.

Ta część jest nie jest lepsza od poprzedniej, ale nie należy do tych gorszych. Podobało mi się w niej to, jak kształtowała się relacja między głównym bohaterami. Uwielbiam pióro autorki za humor i w tej części również go nie zabrakło. Przez te potyczki słowne niejednokrotnie wybuchałam śmiechem.

Podsumowując, „Niebezpieczne pragnienia” to przyjemnie napisany romans, który wciąga w świat bohaterów już od pierwszych stron. Polecam z całego serca.

PS. Jest to kontynuacja losów Evy i Nasira, więc musicie zacząć przygodę z tą serią od pierwszego tomu.

Jest to drugi tom serii „Niebezpieczne piękno”, na który czekałam z ogromną niecierpliwością, ponieważ pierwszy tom zostawił mnie nie tylko z niedosytem, ale i pytaniami „jak potoczą się losy bohaterów? Co autorka dla nich przygotowała?”.

Niebezpieczne pragnienia — kolejna książka spod pióra autorki, z którą spędziłam dobrze czas, aczkolwiek nie zachwyciłam mnie jakoś za...

"Niebezpieczne pragnienia" to drugi tom serii "Niebezpieczne piękno" J. T. Geissinger i niestety, po przeczytaniu wciąż uważam, że to najsłabsza seria autorki.

Choć po tę kontynuację sięgnęłam z jakąś tam ciekawością tym jak potoczą się losy bohaterów, to jednak muszę przyznać, że i ten tom nie wywarł na mnie większego wrażenia, w zasadzie to trochę się przy nim nudziłam.

Dość interesującym elementem, była postać Killiana, który pojawił się w tej części. Tajemniczy facet, który od początku pokazywał swoją pozycję i pewność siebie, choć miał tam swoje momenty, kiedy trochę przegiął to autorka wszystko wyjaśniła w taki sposób, że nie oceniałam go przez to źle.

Evalina, ach Evalina.. Nie wiem co ta kobieta tak naprawdę w sobie ma, że Ci faceci tak do niej lgną i tracą głowę 😂🙈 o ile w pierwszym tomie jest bezpośredniość i inne cechy mi się podobały, tak tutaj już tego nie czułam. Jeśli zaś o Naza chodzi to kiedy tylko mógł, to pokazywał jaki z niego samiec alfa i że Eva jest jego i tylko jego. Pokazów zazdrości z jego strony to tutaj nie brakowało.

Sama fabuła jak już wspomniałam trochę mnie wynudziła, to co działo się w tym tomie nie wzbudziło we mnie emocji. Niestety, ale rozgrywające się wydarzenia śledziłam bez zaangażowania i zainteresowania, po prostu chciałam skończyć czytać tą książkę i wziąć się za coś ciekawszego. I tak jak w przypadku "Niebezpieczne piękno" zakończenie historii mnie trochę zaintrygowało, i skusiłam się na kontynuację, tak tutaj już ją sobie odpuściłam. Moja ciekawość nie była na tyle duża, bym zdecydowała się na poznanie zakończenia historii Naza i Evaliny.

"Niebezpieczne pragnienia" to drugi tom serii "Niebezpieczne piękno" J. T. Geissinger i niestety, po przeczytaniu wciąż uważam, że to najsłabsza seria autorki.

Choć po tę kontynuację sięgnęłam z jakąś tam ciekawością tym jak potoczą się losy bohaterów, to jednak muszę przyznać, że i ten tom nie wywarł na mnie większego wrażenia, w zasadzie to trochę się przy nim nudziłam....