Ta wczesna powieść w dorobku Deana - choć dawno przeze mnie czytana - bardzo mi się podobała i takoż pozytywnie ją wspominam :]. Mroczny klimat utworu wręcz powala, do tego jeszcze amnezja głównej bohaterki i mamy pomysł na świetny rzekłbym horror medyczny :). Pamiętam te makabryczne opisy i aurę osaczenia, ogłupienia, zastraszenia, jakiej ulegała co chwila Susan Thornton, to było coś!! Wrogowie też niczego sobie ;).

Ponadto "Pieczara gromów", to jedna z niewielu powieści Deana, gdzie mamy taki przewrotny chwyt fabularny w końcówce - który wywrócił wymowę całego utworu do góry nogami :D. Przyznam, że było to dla mnie bardzo szokujące i nie spodziewałem się po pisarzu takiego obrotu sprawy w tej książce ;). Samo ostateczne zakończenie - choć wiem, że wielu osobom może się nie podobać, szczególnie po tym, czym rozkoszowali się przez większość lektury - mnie zadowala i cała powieść oceniam na wielki plus! I z chęcią sobie ją odświeżę w przyszłości, by ponownie zatopić się w ów posępny klimat, jakim ten utwór uraczył mnie od pierwszych stron :].

Ta wczesna powieść w dorobku Deana - choć dawno przeze mnie czytana - bardzo mi się podobała i takoż pozytywnie ją wspominam :]. Mroczny klimat utworu wręcz powala, do tego jeszcze amnezja głównej bohaterki i mamy pomysł na świetny rzekłbym horror medyczny :). Pamiętam te makabryczne opisy i aurę osaczenia, ogłupienia, zastraszenia, jakiej ulegała co chwila Susan Thornton,...