Rozwijanie miłości do książek i czytania to proces długotrwały i skomplikowany, bo nie ma jednego sprawdzonego sposobu na zachęcenie do tej aktywności. Można próbować różnych metod: od podsuwania ciekawych lektur do pokazywania, że czyta się. I oczywiście robić to także z dzieckiem. Jedną z takich serii, po którą można sięgnąć z przedszkolakami i uczniami nauczania początkowego jest „Czytam sobie” wydawana przez Harperkids. Przygodę z nimi zaczynamy od wspólnej lektury i zachęcania swojej pociechy do samodzielnej lektury. Duże litery i niewielka ilość tekstu w pierwszym poziomie świetnie się sprawdza przy różnorodnych metodach nauki czytania. Podobnie jest z lekturami z poziomu drugiego. Trzeci jest dla czytelników bardziej zaawansowanych, ale po wszystkie można sięgać także z przedszkolakami i potraktować je jako czytanki przed snem. Wielkim plusem serii jest to, że w jej ramach znajdziemy bardzo różnorodne teksty: jedne będą zabierały nas w fantastyczne światy, inne podsuną zagadki kryminalne, jeszcze inne pokażą zwyczajną codzienność czy podsuną sporą dawkę wiedzy, a także będą inspiracją do zabaw. Nam przede wszystkim lektury podobają się za to, że promują pozytywne postawy. Mamy tu nacisk na przyjaźń, otwartość, uczenie się od innych. I takie są właśnie też książki Katarzyny Kozłowskiej o Akiko i Helence.
Opowieści o przyjaciółkach zabierają nas w świat relacji między dziećmi, naśladowania dorosłych, odgrywania ról, poznawania innych kultur, dostrzegania elementów wspólnych z własną. W pierwszym tomie zatytułowanym „Akiko i Helenka” poznajemy kilkuletnią bohaterkę, która wróciła znad morza. Wakacje były dla niej ciekawe. Powrót do domu wiąże się z nudą, ponieważ mieszka ona w zabytkowej kamienicy i niestety wśród sąsiadów nie ma nikogo w jej wieku. Reszta mieszkańców jest dużo starsza i z tego powodu Helence brakuje towarzystwa do zabaw. Na szczęście do jednego z mieszkań wprowadza się dziewczynka, której tata jest Polakiem, a mama Japonką. Dzięki temu Helenka ma koleżankę, kompankę zabaw, z którą będzie mogła odkrywać uroki innej kultury, zobaczyć jak wiele je łączy.
W drugim tomie zatytułowanym „Akiko i Helenka. Rewizyta” zobaczymy Helenkę przygotowującą się na oficjalną wizytę u koleżanki. Cała rodzina się przygotowuje, aby wspólnie z sąsiadami zjeść obiad. Każdy dba o odpowiedni strój. Helenka postanawia pójść w stroju ludowym. Do tego musi znaleźć odpowiedni prezent dla przyjaciółki, która zakłada kimono. Katarzyna Kozłowska pokazuje, że odwiedziny to nie tylko przebieranki, próbowanie potraw należących do tradycyjnej kuchni Japonii oraz fantastyczna zabawa, ale też różnorodne wypadki, który trzeba umieć prawidłowo stawić czoła, aby zbudować dobrą więź.
W obu książkach proste ilustracje Agnieszki Żelewskiej doskonale współgrają z tekstem. Należą one do drugiego poziomu, przez co tekst jest nieco dłuższy niż na poziomie pierwszym. Młodzi czytelnicy znajdą nieco bardziej rozbudowane opowieści zachęcające do czytania większej liczny słów. „Składam zdania” – to podtytuł tego poziomu. Znajdziemy w nim od 800 do 900 wyrazów w tekście (czyli ciągle niedługie historie),dłuższe zdania oraz dialogi w fabule. Do tego nadal ćwiczymy 23 podstawowe głoski, sylabizujemy trudniejsze wyrazy i powoli wchodzimy w świat ortografii.
Na każdym poziomie na końcu każdej książki znajdziemy naklejki. Są tam też zadania sprawdzające umiejętność czytania ze zrozumieniem. Duża czcionka, wyróżnienie trudniejszych wyrazów, a do tego proste, interesujące historie sprawiają, że dzieci chętnie sięgają po te lektury. Po opanowaniu czytania mały odkrywca może sobie zrobić dyplom zakończenia kolejnego etapu nauki czytania. My wprowadziłyśmy zasadę, że córka stara się zrobić ilustrację tematyczną do książki, przyklejamy w rogu naklejkę-odznakę i przyklejamy taki dyplom na ścianie, aby dziecko mogło pochwalić się przeczytaną książką, przypomnieć sobie zawartą w niej historię. Wybór książek z każdego etapu jest bardzo bogaty, dzięki czemu każdy znajdzie coś interesującego dla siebie. Warto u młodszych dzieci potraktować te opowieści jako czytanki do poduszki. Dzięki temu młody czytelnik oswojony z formą opowieści chętnie będzie sięgał po kolejne. Do tego rozwijanie umiejętności czytelniczych to też uważne śledzenie postępów dziecka. Nie należy przeskakiwać z poziomu pierwszego na trzeci, bo nam wydaje się, że to już czas. Warto dać dziecku czas, rozwijać pozytywne skojarzenia. Czasami nawet lepiej poczytać sobie więcej książek z niższego poziomu i dopilnować płynnego czytania ze zrozumieniem niż za wcześnie przejść na wyższy i odkryć, że nasza pociecha ma deficyty, ponieważ każde niepowodzenie może wiązać się z negatywnymi emocjami, a te mają bardzo duży wpływ na naukę i to nie tylko czytania. Zapewniam Was, że książek jest w tej serii w każdym poziomie bardzo dużo, więc będziecie mieli, z czym ćwiczyć. Jeśli dziecko każdą lekturę przeczyta tyle razy, ile ma w niej naklejek-odznak to będziemy mogli z wielkim zadowoleniem śledzić postępy. Przy zamawianiu dużych pakietów często można dostać różnorodne zniżki. I to całkiem duże, więc warto od razu zaopatrzyć się w cały pakiet z określonego poziomu. Do tego warto do tych książek podejść jak do ćwiczeń, potraktować jako czytanki własnej pociechy i ćwiczyć na nich aż do „zdarcia”.
My po książki z tej serii z różnych poziomów sięgamy z wielu powodów. Pomagają nam w nauce mówienia, czytania, pisania (odwzorowanie wyrazów),a wyższe poziomy traktuję jako lektury do czytania przeze mnie. Plusem wszystkich opowieści jest to, że napisane są prostym językiem, a trudniejsze czy mniej używane słowa wyjaśniono w słowniku. Wszystkie książeczki z serii „Czytam sobie” są niewielkie dzięki czemu dziecko może zabierać je w podróż, na spacery i codziennie ćwiczyć nową umiejętność, a niedługie teksty doskonale sprawdzą się również jako opowieści do czytania przedszkolakom. Kolejna bardzo duża zaleta książek: cena jest naprawdę bardzo przystępna. Zresztą sami sprawdźcie na stronach księgarń i wydawcy.

Rozwijanie miłości do książek i czytania to proces długotrwały i skomplikowany, bo nie ma jednego sprawdzonego sposobu na zachęcenie do tej aktywności. Można próbować różnych metod: od podsuwania ciekawych lektur do pokazywania, że czyta się. I oczywiście robić to także z dzieckiem. Jedną z takich serii, po którą można sięgnąć z przedszkolakami i uczniami nauczania...

Helenka wróciła z wakacji znad morza i nudzi się. Mieszka w zabytkowej kamienicy i zna wszystkich lokatorów, których widuje w cukierni. Brakuje je jednak kogoś w jej wieku. Nagle podjeżdża duży tir z plandeką, na której narysowane są meble. Czyżby ktoś nowy wprowadzał się do ich kamienicy? Okazuje się, że tym kimś nowym jest Japonką Akiko. Od tej pory nie ma już mowy o nudzie. Dziewczynki bardzo polubiły się i lubią spędzać czas na wspólnej zabawie i wygłupach.
Książeczka przeznaczona jest dla dzieci od 5 do 7 lat. Jest to wiek kiedy dziecko umie już czytać proste wyrazy i zdania i można mu pokazać ciekawsze, trudniejsze teksty.
Książeczka napisana jest bardzo dużą czcionką, a kolorowe i zabawne ilustracje, są świetnym uzupełnieniem czytanego tekstu. Na prawie każdej stronie znajduje się słowo podzielone na sylaby, dzięki czemu dziecko może poćwiczyć umiejętność czytania metodą sylabową. Na samym końcu książeczki znajdują się pytania kontrolne do czytanego tekstu i przepiękne naklejki z postaciami z czytanki. A kto chętny może wykonać dyplom za piękne przeczytanie czytanki.
Tematyka książeczki jest bardzo ciekawa i rozwija słownictwo. Dziecko zadaje sobie pytanie co to są japonki? I gdzie jest Tokio? Czy to daleko czy blisko od Polski. Uczy również, że przyjaźń jest możliwa nawet z osoba pochodzącą z innego kraju. Polecam!

Helenka wróciła z wakacji znad morza i nudzi się. Mieszka w zabytkowej kamienicy i zna wszystkich lokatorów, których widuje w cukierni. Brakuje je jednak kogoś w jej wieku. Nagle podjeżdża duży tir z plandeką, na której narysowane są meble. Czyżby ktoś nowy wprowadzał się do ich kamienicy? Okazuje się, że tym kimś nowym jest Japonką Akiko. Od tej pory nie ma już mowy o...

24 sierpnia do kultowej serii „Czytam sobie” z Poziomu 2 – Składam zdania dołączyły dwa nowe tytuły.

Poziom 2 charakteryzują średniej długości teksty 800-900 wyrazowe oraz dłuższe zdania z elementami dialogów.

Pierwszym z nowych tytułów jest „Akiko i Helenka” autorstwa Katarzyny Kozłowskiej.

Helenka narzeka na nudę, gdyż w jej kamienicy nie ma rówieśników, z którymi mogłaby się pobawić. Jednak pewnego dnia do jednego z mieszkań wprowadza się Akiko – rówieśniczka Helenki, dziewczynka pochodząca z Japonii.
Autorka w swojej historii pokazuje dzieciom kulturowe różnice i zwyczaje obu krajów, a także zwraca uwagę na fakt, że przyjaźń nie zależy od narodowości. Bardzo przyjemna i ciekawa opowieść, która przybliża dzieciom smaki i symbole Japonii np. maneki-neko czy miso. Chcecie dowiedzieć się co to? Sięgnijcie po tą historię, a wszystko stanie się jasne.

Dużym atutem tej serii są świetne ilustracje, a na końcu każdej książeczki znajdują się naklejki.
Możemy nakleić je np. na „Dyplom sukcesu”, który zawsze znajduje się na tylnym skrzydełku okładki. Motywuje to młodych czytelników do zbierania swoich osiągnięć.
Zrozumienie tekstu pozwalają sprawdzić także pytania po przeczytaniu książki, które zamieszczane są na skrzydełkach okładek – czasem na przednim, czasem na tylnym.

To rewelacyjna seria pokazująca dzieciom, że czytanie może być fajne, ale jednocześnie przekazująca wiele wiadomości o świecie. Ponadto zachęca rodziców do włączenia się w czytanie z dzieckiem, choćby przez to, że rodzic aby sprawdzić znajomość tekstu przez dziecko też czyta tą historię. Może to być też okazja do wspólnych rozmów o przeczytanej historii bądź inspiracja do jakiejś zabawy.

Gorąco polecam!

24 sierpnia do kultowej serii „Czytam sobie” z Poziomu 2 – Składam zdania dołączyły dwa nowe tytuły.

Poziom 2 charakteryzują średniej długości teksty 800-900 wyrazowe oraz dłuższe zdania z elementami dialogów.

Pierwszym z nowych tytułów jest „Akiko i Helenka” autorstwa Katarzyny Kozłowskiej.

Helenka narzeka na nudę, gdyż w jej kamienicy nie ma rówieśników, z którymi...

O sąsiedzkiej przyjaźni polsko-japońskiej i różnicy między plackami a tempur a,

O sąsiedzkiej przyjaźni polsko-japońskiej i różnicy między plackami a tempur a,