Książka nieszczególnie udana. Czytałam ją z moim 5-letnim synkiem, mając świadomość, że nie mieści się w docelowej kategorii wiekowej. Niemniej jednak, jako fanka audycji, podcastów i felietonów Tomasza Stawiszyńskiego, postanowiłam, że oddamy się tej lekturze razem. No i cóż… synek był umiarkowanie zainteresowany historią, a ja się wynudziłam i byłam zmęczona nadmiernym dydaktyzmem tej książki.

Sama fabuła też nie jest zbyt porywająca. Ot, rodzeństwo gubi się w centrum handlowym i poszukując swoich rodziców, trafia do bajkowego świata gadającej sowy i psa. Tyle że ten bajkowy świat nie jest zbyt bajkowy, zwierzęcy bohaterowie niezbyt sympatyczni i zabawni. W wykreowaniu tego świata nie pomagają też ilustracje, które w moim odczuciu są dość przeciętne. Poza tym głównym temat tej książki, czyli technologia, też została potraktowana po łebkach, bardzo jednostronnie, a nieznośne moralizatorstwo wylewa się wprost z tyrad Sowy. Technologia, pod postacią Wielkiego Tabletona, który wysysa z ludzi marzenia (to swoją drogą też niezbyt dobry pomysł, żeby personifikować urządzenie),jest zła do szpiku kości, a jedyny sposób, żeby z nią wygrać (inaczej Tosia i Franek nie zobaczą swoich rodziców, ups!),to zanurzyć się w stosie książek… Dość naiwna ta recepta. Książka nie proponuje nam alternatywnych rozwiązań, nie uczy jak w zdrowy sposób korzystać z technologii, nie mówi też o tym, że technologia już ZAWSZE (prawdopodobnie) będzie obecna w naszym życiu i nie sposób przed nią uciec.

Poza tym, ku mojemu zdumieniu, w książce też jest bardzo mało filozofii. Mam nawet wrażenie, że Arystoteles i Sokrates zostali niejako wciśnięci na siłę. Generalnie rozumiem koncept, potrzebę i to przerysowanie problemu, ale niestety ostatecznie dostałam dość niestrawną pozycję, ale z pewnością znajdą się tacy, dla których będzie to bardzo wartościowa lektura. Tym niemniej będę czekać na kolejne książki Tomasza Stawiszyńskiego.

Książka nieszczególnie udana. Czytałam ją z moim 5-letnim synkiem, mając świadomość, że nie mieści się w docelowej kategorii wiekowej. Niemniej jednak, jako fanka audycji, podcastów i felietonów Tomasza Stawiszyńskiego, postanowiłam, że oddamy się tej lekturze razem. No i cóż… synek był umiarkowanie zainteresowany historią, a ja się wynudziłam i byłam zmęczona nadmiernym...

"Pamiętajcie, każda książka to osobny świat, nie ma nic lepszego niż czytanie i myślenie." (str. 116)

Tym razem Tomasz Stawiszyński swoje przemyślenia filozoficzne kieruje do dzieci. To opowieść o przygodzie z misją uratowania nas ludzi przed naszymi nawykami. Świat wykreowany przez Tomasza Stawiszyńskiego to świat, w którym ludzie poddali się "władzy technologii", wpatrzeni w smartfony pozbawili się możliwości bezpośrednich bliskich relacji, myślenia, rozważania i marzeń. "Ludzie przestają czytać książki, a zamiast tego spędzają dnie i noce z nosami w telefonach komórkowych i tabletach." (str. 37) Autorowi nie chodzi o całkowite wyeliminowanie zagrożenia płynącego z technologii, ale o umiar, innymi słowy Arystotelesowski "złoty środek", który pozwoli cieszyć się przede wszystkim światem rzeczywistym, a nie tym wykreowanym przez algorytmy.

Autor pisze też o nadmiarze, którego w krajach rozwiniętych doświadczamy, a tym samym o zaburzeniu równowagi. O pogoni za dobrami, zyskiem, wiecznym braku czasu, który przesącza się na rzeczy błahe, chociażby śledzenie mediów społecznościowych, kanałów internetowych, etc. "Dużo już mówiliśmy o tym, że smartfony i tablety pożerają czas. Ale robią także coś gorszego - wysysają z ludzi sny i marzenia. Sprawiają niepostrzeżenie, że ludzie przestają się interesować wszystkim, co nie znajduje się na wyświetlaczu telefonu. Przestają myśleć, rozumieć i czuć." (str. 65) Czytanie książek to jedna z dróg odzyskania wyobraźni, przywrócenia emocji i świata marzeń. Wyobraźnia, rozum, emocje to najważniejsze co człowiek posiada, dlatego warto z tych darów korzystać i nie dać się sprowadzić do roli zewnątrzsterownej marionetki. Warto zadawać pytania, oczekiwać i poszukiwać odpowiedzi, bo one inspirują, pokazują nowe możliwości, pobudzają do myślenia. "-Pytam więc jestem" (Świat Zofii),poszukuję, otwieram nowe drzwi, wybieram nowe drogi, świat jest niezbadany, dlatego nie warto zamykać się na utarte cudze stwierdzenia. "Sokrates - uważany za jednego z najmądrzejszych ludzi, jacy kiedykolwiek się urodzili - cały czas rozmawiał z innymi i ciągle zadawał im pytania." (str. 78)

Tomasz Stawiszyński opowiada o przymiotach, które jak się okazuje nie są nam dane raz na zawsze, powinniśmy kierować się tym co mamy najcenniejszego, czym wyróżniamy się jako naczelne - rozumem. Tłumaczy także dlaczego warto rozmawiać z innymi w sposób bezpośredni, że wtedy widzi się reakcje i emocje drugiego człowieka, ma się do niego inny stosunek niż do kogoś niewidzialnego. Książkę czytało mi się z przyjemnością, niemniej pozostał jakiś niedosyt, może oczekiwałam więcej, obszerniej, mniej jednostronnie? Niemniej polecam oczywiście.

"Pamiętajcie, każda książka to osobny świat, nie ma nic lepszego niż czytanie i myślenie." (str. 116)

Tym razem Tomasz Stawiszyński swoje przemyślenia filozoficzne kieruje do dzieci. To opowieść o przygodzie z misją uratowania nas ludzi przed naszymi nawykami. Świat wykreowany przez Tomasza Stawiszyńskiego to świat, w którym ludzie poddali się "władzy technologii",...

Może- mimo tego, że macie kilka czy kilkadziesiąt lat- wydaje Wam się, że już wszystko wiecie o świecie i nic Was nie zaskoczy. Ale czy na pewno?

Tosia z Franek i rodzicami wybrali się do centrum handlowego po buty. Nie wiadomo kiedy i jak to się stało, ale w pewnym momencie zauważyli, że się zgubili. Nie było ani mamy, ani taty! Całe szczęście, że mieli jednak siebie. Przemierzając przez alejki w poszukiwaniu rodziców, spostrzegli, że ludzie zachowują się jakoś dziwnie. Wpatrują się w swoje smartfony, nie zauważając mijanych witryn, przechodniów, a nawet nie rozmawiając ze swoimi towarzyszami. Jakby byli w jakimś transie! Coś jest chyba nie tak...

Wędrując po galerii handlowej, Tosia i Franek trafiają do "Bardzo Dziwnego Sklepu", w którym spotykają Panią Sowę. Sędziwa Sowa, całe swoje długie życie poświęciła (i nadal to robi),by ustalić co jest w życiu najważniejsze, by znaleźć odpowiedzi na pytanie, co to znaczy być dobrym i mądrym. Swoimi wnioskami dzieli się z innymi w książkach, filmach i programach telewizyjnych. Pracuje także z naukowcami. Niestety są ludzie- i wcale nie jest ich mało- którzy nie chcą wiedzieć i umieć więcej, nie zależy im, by stawać się lepszymi. Dla nich liczy się bogactwo. Dlatego Sowie potrzebni są sprzymierzeńcy! Nie przez przypadek stają się nimi Tosia i Franek...

"Misja Sowy" to cudowna książka o tym, co w życiu ważne, ale o czym nie każdy sobie uświadamia, czyli... o mądrości. O tym, że warto wiedzieć więcej, warto czytać, warto rozmawiać z drugim człowiekiem. O tym, że liczy się mądrość, dobro i relacje, a nie bogactwo i coraz to nowe przedmioty. Ta książka jest niesamowita 😍 Treści przekazane są w sposób nienachalny, subtelny, a jednocześnie młody czytelnik szybko się wciąga, ponieważ przedstawiony tu świat ludzi ze smartfonami jest przecież mu bliski i znajomy. Ale czy takie życie daje szczęście? Warto się nad tym zastanowić, a na pewno pomoże lektura "Misji Sowy" 💗

Może- mimo tego, że macie kilka czy kilkadziesiąt lat- wydaje Wam się, że już wszystko wiecie o świecie i nic Was nie zaskoczy. Ale czy na pewno?

Tosia z Franek i rodzicami wybrali się do centrum handlowego po buty. Nie wiadomo kiedy i jak to się stało, ale w pewnym momencie zauważyli, że się zgubili. Nie było ani mamy, ani taty! Całe szczęście, że mieli jednak siebie....

Książka w bardzo przystępny sposób zwraca uwagę na problem związany z nadużywaniem nowoczesnych technologii. Jeśli chcielibyśmy uwrażliwić dziecko bądź młodzież na to zjawisko, myślę, że jest to idealna pozycja.

Książka w bardzo przystępny sposób zwraca uwagę na problem związany z nadużywaniem nowoczesnych technologii. Jeśli chcielibyśmy uwrażliwić dziecko bądź młodzież na to zjawisko, myślę, że jest to idealna pozycja.

Książka powinna być w każdym domu. Czytać powinni i mali i duzi.

Książka powinna być w każdym domu. Czytać powinni i mali i duzi.

Fajna książka. Krótkie rozdziały. Ładne ilustracje. Szybko się czyta. Polecam

Fajna książka. Krótkie rozdziały. Ładne ilustracje. Szybko się czyta. Polecam

Rekomenduję również dorosłym czytelnikom. Dla dzieci pozycja OBOWIĄZKOWA.

Rekomenduję również dorosłym czytelnikom. Dla dzieci pozycja OBOWIĄZKOWA.