"Złodzieja Pioruna" pożyczyła mi koleżanka, gdyż nie było jej w mojej bibliotece. Muszę przyznać, że mam u niej wielki dług wdzięczności. Od kiedy tylko usłyszałam o ekranizacji tej książki uparłam się, że ją przeczytam bo kocham mitologię - zwłaszcza grecką. Wypada wspomnieć, że się nie zawiodłam.


Percy Jakson jest chłopcem, który ma problemy z dyslekcją i koncentracją. Rokrocznie zmienia swoje szkoły. W czasie jednej z wycieczek szkolnych wydarzyło się coś niezwykłego - jego nauczycielka przemieniła się w Łaskawą, a nastepnie próbowała go zabić. Od tej pory Percy wkracza w świat mitologicznych bogów, poznaje prawdę o swoim pochodzeniu oraz staje się herosem. Niestety w tym samym czasie Zeusowi ginie piorun a o kradzież oskarżony jest Percy. Czy uda mu się odnaleźć prawdziwego złodzieja ? Czy stanie się herosem ?


Co najbardziej spodobało mi się w książce ? Z pewnością jej zwyczajność. Ta książka wprost biła normalnością (o ile można tak powiedzieć o utworze fantastycznym), wciągnęła mnie niesamowicie. Akcja była dynamiczna i wciąż zaskakiwała. Nie było wątków, które się powtarzały.Została napisana barwnym językiem, doskonale przez wszystkich rozumianym. Bohaterowie byli bardzo przemyślani. Wgłębialiśmy się w ich życie, poznawaliśmy zachowania, jednak wciąż nas szokowali. Mimo młodego wieku wykazywali się niesamowitą odwagą, dzielnością oraz często okrucieństwem. Współczułam dzieciom z Obozu Herosów, którzy często nie spotkali swoich rodziców lub niejednokrotnie byli nieoznaczeni, co znaczy, że rodzice się do nich nie przyznali .W utworze znalazło się mnóstwo zagadnień z mitologii i mitów, które jeszcze bardziej uatrakcyjniły dzieło pana Riordana.


Mimo iż Percy jest przez wszystkich traktowany jako bohater, w książce wydaje się nie co zagubiony, lecz nie nierozgarnięty, tak jak niektórzy. Co rok zmieniał szkoły, był uważany za krnąbnego, niedobrego chłopca choć tym czasem musiał mieszkać ze wstrętnym ojczymem przy boku matki idealnej- troskliwej, wyrozumiałej, opiekuńczej. W pewnym stopniu (bardzo małym) "Złodziej pioruna" przypominał mi "Harrego Pottera". Trójka bohaterów ratujących świat: Percy - który nie wiedział o swoim pochodzeniu, Annabeth - genialna córka Ateny i w końcu Grover - satyryczny satyr, który był po prostu najlepszym kumplem naszego herosa. Koniec końców "Złodziej pioruna" został napisany zupełnie odrębnym stylem.


Przeczytanie tej lektury daje nam nie jedną rzecz - opowieść Percego, która każdemu zaimponuje, ale także powtórkę z mitologii, która może nam się kiedyś przydać. Do przeczytania książki serdecznie zachęcam wszystkich, gdyż nadaje się ona praktycznie zarówna dla młodzieży jak i dorosłych. Dzięki niej przeżyjecie wspaniałą przygodę, którą - mogę zapewnić - zapamiętacie na długo.

"Złodzieja Pioruna" pożyczyła mi koleżanka, gdyż nie było jej w mojej bibliotece. Muszę przyznać, że mam u niej wielki dług wdzięczności. Od kiedy tylko usłyszałam o ekranizacji tej książki uparłam się, że ją przeczytam bo kocham mitologię - zwłaszcza grecką. Wypada wspomnieć, że się nie zawiodłam.


Percy Jakson jest chłopcem, który ma problemy z dyslekcją i koncentracją....