Słabiutka... niby się wszystko klei, szybko się czyta, ale taka ta historia miałka, płytka. A można by ją fajnie rozpisać, pogłębić niektóre wątki. No cóż, szkoda.

Słabiutka... niby się wszystko klei, szybko się czyta, ale taka ta historia miałka, płytka. A można by ją fajnie rozpisać, pogłębić niektóre wątki. No cóż, szkoda.

Mnie się bardzo podobała

Mnie się bardzo podobała

El­lery rozstaje się z chłopakiem. Za namową przyjaciółki udaje się do klubu, a następnie bezinteresownie pomaga pijanemu mężczyźnie. Nie spodziewa się, że ta znajomość będzie miała ciąg dalszy... Trochę erotyki i romantycznych scen. Momentami ta książka to prawdziwy wyciskacz łez. Historia opowiedziana z perspektywy Ellery, trochę mało realna. Poruszające koleje losu, walka z rakiem, kolejna...

El­lery rozstaje się z chłopakiem. Za namową przyjaciółki udaje się do klubu, a następnie bezinteresownie pomaga pijanemu mężczyźnie. Nie spodziewa się, że ta znajomość będzie miała ciąg dalszy... Trochę erotyki i romantycznych scen. Momentami ta książka to prawdziwy wyciskacz łez. Historia opowiedziana z perspektywy Ellery, trochę mało realna. Poruszające koleje losu,...

Historia dla młodych czytelniczek. Zaczyna się Greyem tylko on się upija a ona trzyma mu głowę przy "haftowaniu". Dochodzi melodramatyczny wątek białaczki no i cudowne wyzdrowienie. Nic oryginalnego, naiwnie i płasko zinterpretowane. Dla dużych dziewczynek lubiących bajki. Ale są lepsze "Greye"

Historia dla młodych czytelniczek. Zaczyna się Greyem tylko on się upija a ona trzyma mu głowę przy "haftowaniu". Dochodzi melodramatyczny wątek białaczki no i cudowne wyzdrowienie. Nic oryginalnego, naiwnie i płasko zinterpretowane. Dla dużych dziewczynek lubiących bajki. Ale są lepsze "Greye"

Piękna i wzruszająca historia. Polecam serdecznie całą serię.

Piękna i wzruszająca historia. Polecam serdecznie całą serię.

Pomysł był choć oklepany ale przynajmniej chwytliwy, bohaterka przedstawiona jako waleczna, odwazna itd ciągle się nad sobą użala, choroba tak powazna jak białaczka przedstawiona jak przeziębienie połączone z rotawirusem. Autorka splycila książkę do cna,za szybko napisana za chaotycznie. Dostaje ode mnie 6 bo akurat potrzebowałam takiej lekkiej lekturki na wieczór.

Pomysł był choć oklepany ale przynajmniej chwytliwy, bohaterka przedstawiona jako waleczna, odwazna itd ciągle się nad sobą użala, choroba tak powazna jak białaczka przedstawiona jak przeziębienie połączone z rotawirusem. Autorka splycila książkę do cna,za szybko napisana za chaotycznie. Dostaje ode mnie 6 bo akurat potrzebowałam takiej lekkiej lekturki na wieczór.

piękna historia.wzruszająca

piękna historia.wzruszająca

To mogła być fajna historia, ale sposób pisania Pani Lynn jest niezwykle infantylny i miałam wrażenie, że czytam coś co napisała nastolatka. Bardzo powierzchownie opisane poważne tematy (jak choroba nowotworowa),które zamiast rodzić współczucie i nakręcać dramatyczność powodowały niedowierzanie i przez to nieco śmieszności. A mogło być na prawdę dobrze, szkoda według mnie utraconego potencjału.

To mogła być fajna historia, ale sposób pisania Pani Lynn jest niezwykle infantylny i miałam wrażenie, że czytam coś co napisała nastolatka. Bardzo powierzchownie opisane poważne tematy (jak choroba nowotworowa),które zamiast rodzić współczucie i nakręcać dramatyczność powodowały niedowierzanie i przez to nieco śmieszności. A mogło być na prawdę dobrze, szkoda według mnie...

Po 40 stronach miałam dosyć i to tak na poważnie… bo wcześniej już się zastanawiałam, czy nie porzucić tej książki. Stwierdziłam jednak - daj jej szanse, może jesteś uprzedzona. Ale nie. Nawet się dobrze nie zaczęło, a główna bohaterka była już nie do zniesienia (i tak jej zostało aż do końca). Podobało mi się w niej jedynie to, że robi to na co ma ochotę, ale reszta jej charakteru nie zachęca. Oprócz tego prawie co 3 strony przewracałam oczami, a w głowie rodziła się myśl „Nie no. Naprawdę?” albo „Jezu, co za idiotka” tudzież „Boże” wszystko z westchnieniem i w tonie zrezygnowania i rozczarowania. Ta książka to jakaś abstrakcja. Wiadomo, wielu rzeczy nie oczekujemy po literaturze tego typu, ale „Na zawsze” jest tylko trochę lepsze do przełknięcia niż „365 dni”. To mówi samo za siebie. Z każdą stroną pojawiało się pytanie „ile jeszcze?”. Najlepsze z całej książki jest zakończenie, bo się po prostu nie wyróżnia. Takie samo jak w każdym romansie, czyli happy end.

Po 40 stronach miałam dosyć i to tak na poważnie… bo wcześniej już się zastanawiałam, czy nie porzucić tej książki. Stwierdziłam jednak - daj jej szanse, może jesteś uprzedzona. Ale nie. Nawet się dobrze nie zaczęło, a główna bohaterka była już nie do zniesienia (i tak jej zostało aż do końca). Podobało mi się w niej jedynie to, że robi to na co ma ochotę, ale reszta jej...

Co to był za gniot.

Co to był za gniot.