Bardzo ciekawy przegląd podejścia do zagadnienia wolności na przestrzeni stuleci. Książka napisana jest prostym, czytelnym językiem, często z użyciem plastycznych metafor.
Lektor audiobooka ma bardzo dobry głos i technikę, ale nie radzi sobie z wieloma słowami obcego pochodzenia (np. gnocchi jako gnoczi).

Bardzo ciekawy przegląd podejścia do zagadnienia wolności na przestrzeni stuleci. Książka napisana jest prostym, czytelnym językiem, często z użyciem plastycznych metafor.
Lektor audiobooka ma bardzo dobry głos i technikę, ale nie radzi sobie z wieloma słowami obcego pochodzenia (np. gnocchi jako gnoczi).

W książce autorzy omawiają jak powinien wyglądać idealny balans pomiędzy władzą elit tworzących rząd, a władzą społeczeństwa. W lekturze opisano liczne przykłady rządów z przeszłości oraz teraźniejszości, z różnych zakątków świata, które pomagają czytelnikowi zaznajomić się z licznymi modelami sposobu rządzenia państwem. Autorzy omawiają wady i zalety państw demokratycznych, totalitarnych lub tych, których rząd niemal nie ingeruje w społeczeństwo. Trochę przeraża fakt, że wg autorów ów pozytywnie przedstawiony Wąski Korytarz powinien prowadzić stopniowo do państwa mającego bardzo duży wpływ na obywateli (i vice versa),czyli nic innego jak państwa mocno socjalistycznego i inwigilacyjnego, którego władza niby jest pod kontrolą społeczeństwa, ale autorzy zapominają, że społeczeństwem można manipulować, a szarzy ludzie manipulować elit raczej nie mogą...

W książce autorzy omawiają jak powinien wyglądać idealny balans pomiędzy władzą elit tworzących rząd, a władzą społeczeństwa. W lekturze opisano liczne przykłady rządów z przeszłości oraz teraźniejszości, z różnych zakątków świata, które pomagają czytelnikowi zaznajomić się z licznymi modelami sposobu rządzenia państwem. Autorzy omawiają wady i zalety państw...

Książka bardzo ciekawa, ale bardzo źle przetłumaczona. Tłumacz wyjątkowo niefachowy, nawaliła także redakcja i korekta. Liczne literówki to jednak nic, gorzej, że czyta się ciężko, bo tłumacz nie wie, jak się tłumaczy z angielskiego na polski, i tłumaczy słowo w słowo, jak maszyna. Nadmiar strony biernej, niewłaściwy akcent zdaniowy, zaimek "ich" zamiast "swój" (przecież było "their", więc tłumacz dal "ich", nie będzie się zastanawiał, że to po polsku tak nie działa),kopiowanie składni i interpunkcji angielskiej to tylko kilka podstawowych błędów, które utrudniają odbiór tej świetnej książki. Błędów, których powinien unikać każdy tłumacz, który odbył choćby podstawowy kurs tłumaczeniowy. Aż tak trzeba oszczędzać na książce, żeby dawać ją do tłumaczenia byle komu?
Przydałyby się jakieś przypisy redakcji albo tłumacza (nie dziwi ich brak, skoro tę robotę odwalono po łebkach),bo książka jest adresowana do amerykańskiego czytelnika i Europejczyk może pewnych rzeczy nie wiedzieć.
Natomiast w momencie, kiedy w książce czytam, że Afrykanerzy mówią po.... duńsku, nachodzą mnie poważne wątpliwości co do wiarygodności całej książki. Jeśli to pomyłka autorów, dyskwalifikuje to autorów, jeśli tłumacza - dyskwalifikuje tłumacza.

Książka bardzo ciekawa, ale bardzo źle przetłumaczona. Tłumacz wyjątkowo niefachowy, nawaliła także redakcja i korekta. Liczne literówki to jednak nic, gorzej, że czyta się ciężko, bo tłumacz nie wie, jak się tłumaczy z angielskiego na polski, i tłumaczy słowo w słowo, jak maszyna. Nadmiar strony biernej, niewłaściwy akcent zdaniowy, zaimek "ich" zamiast "swój"...

"Wolności nie można tylko posiadać, nie można jej zużywać. Trzeba ją stale zdobywać i tworzyć przez prawdę." ~ św. Jan Paweł II, Karol Wojtyła

Wolność, jedno słowo, a znaczy tak wiele. Wolność jest największym skarbem, najcenniejszą wartością, docenią ją jednak tylko ci, którzy doświadczyli jej utraty.
O wolności właśnie traktuje publikacja autorstwa Acemoglu i Robinsona.

Ta monumentalna książka nie należy do lekkich lektur, ale warto poświęcić jej chwilę, bo to doprawdy ciekawa, pogłębiająca wiedzę o świecie, o państwach, społecznościach i o losach wolności właśnie, publikacja. I choć wiem, że nie każdy się nią zainteresuje, to może moja opinia choć trochę przyciągnie Waszą uwagę i sięgnięcie po "Wąski korytarz" choćby z ciekawości.

"Jedynym sposobem na trwałe zabezpieczenie wolności jest przeniesienie się do korytarza i zaprowadzenie równowagi koniecznej do utworzenia Lewiatana Ujarzmionego. Prawdziwa wolność nie może rozwijać się ani pod nieobecność państwa, ani też pod rządami Lewiatana Despotycznego. Tym czasem nie istnieje jeden, uniwersalny sposób stworzenia Lewiatana Ujarzmionego, tak samo jak do korytarza nie prowadzi tylko jedna droga. Szanse na dostanie się do jego wnętrza są inne dla każdego panstwa i zależą od jego historii, koalicji i możliwych do wypracowania kompromisów, a także od stosunku władzy między państwem a społeczeństwem."

Efekt Czerwonej Królowej, Lewiatan Ujarzmiony, Papierowy, Nieobecny czy Despotyczny czy słyszeliście kiedyś o takich określeniach? Przyznam szczerze, że przed lekturą "Wąskiego korytarza" nie miałam pojęcia czym są te zwroty. Autorzy w piętnastu rozdziałach przybliżają nam zmagania wybranych państw, społeczeństw o wolność. Pokazują jak dane społeczeństwa ją osiągają, osiągnęły, a czemu niektórym to się nie udało. Udowadniają, że wejście do korytarza, utrzymanie w nim miejsca, życie z Lewiatanem Ujarzmionym to ciągła praca, dbanie o demokrację, wolność nie są wcale prostymi sprawami, że wymagają one wysiłku, starania zarówno ze strony społeczeństwa, jak i państwa, że ważne jest zachowanie równowagi władzy między państwem a społeczeństwem, że ważne jest tworzenie koalicji, że ważna jest jedność w narodzie, że gdy stanowimy jedność, wspieramy się, wtedy trudniej jest nas złamać, rozbić, zniszczyć.

"Musimy wszyscy trzymać się razem, inaczej z pewnością zawiśniemy osobno."
~ Benjamin Franklin (1776)

Przeczytamy tu o państwach i społecznościach z Europy, jak i świata, między innymi o Szwajcarii, Szwecji, Atenach, Stanach Zjednoczonych, o włoskich komunach, starożytnej cywilizacji Zapoteków w Ameryce, plemionach germańskich, Chinach, Indiach, Związku Radzieckim, znajdziemy nawet kilka zdań o Polsce, o RPA, o Kongo, Bliskim Wschodzie, Turcji czy upadku Republiki Weimarskiej w Niemczech albo końcu demokracji w Chile w latach 70 XX wieku. Autorzy omawiają w wymienionych wyżej krajach narodziny Lewiatanów Ujarzmionych, Despotycznych, Nieobecnych, pokazują jak wygląda życie z danym Lewiatanem, który z nich pozwala na stworzenie państwa o największym potencjale, jakie są konsekwencje dla gospodarczego i społecznego życia obywateli działań Lewiatana Nieobecnego i Despotycznego, porównują cechy gospodarek rozwijających się pod rządami Lewiatanów Despotycznego i Nieobecnego, pokażą czemu niektórym państwom europejskim udało się znaleźć drogę do korytarza i w nim pozostać, a innym się to nie udało, opowiedzą też o lewiatanach papierowych, i jak one powstają, w ostatnich zaś rozdziałach autorzy pokażą, jak Lewiatan Ujarzmiony może wymknąć się spod kontroli, gdy rywalizacja między państwem a społeczeństwem zmieni się w grę o sumie zerowej, i czym ta gra jest, w jaki sposób społeczeństwa przemieszczają się do korytarza i jak można ten proces ułatwić, a także przybliżą wyzwania, z którymi narody muszą się zmierzyć, gdy znajdą się już w korytarzu.

"Tym niemniej życie z Lewiatanem (Ujarzmionym) to ciągła praca. Naszym zdaniem kluczowe dla stabilności tego życia i zapobiegnięciu utraty swojego miejsca w korytarzu są poszukiwanie, tworzenie i przywracanie równowagi władzy między państwem a społeczeństwem, równowagi między potężnymi i maluczkimi. Efekt Czerwonej Królowej jest oczywiście bardzo pomocny, lecz wszystko opiera się na społeczeństwie, jego władzy, mobilizacji i zdolności do organizowania się."

"Wąski korytarz" to bardzo ciekawa publikacja, wymaga skupienia i uwagi, ale czyta się ją bardzo dobrze i autorzy potrafią przykuć uwagę czytelnika i go zainteresować omawianymi zagadnieniami. Na uwagę zasługuje też wydanie książki, bo jest bardzo solidne, świetnie się prezentuje na półce,sama książka jest co prawda trochę nieporęczna i ciężka do trzymania przy lekturze, ale to niewielka niedogodność, zawartość książki nam to wynagradza. Treść jest doprawdy pasjonująca, w środku wydania odnajdziemy wklejkę z ciekawymi zdjęciami i ilustracjami, które dodatkowo ubogacają publikację, bogata bibliografia, esej bibliograficzny, źródła map, zdjęć to wszystko udowadnia że autorzy solidnie przyłożyli się do swojej pracy i że publikacja jest bogata w źródła, wyczerpująca, porządnie napisana, przystępnym językiem, który ułatwia lekturę książki i pozwala odnaleźć się w treści publikacji nawet takim laikom jak ja.

"Wolność kocham i rozumiem
Wolności oddać nie umiem
Wolność kocham i rozumiem
Wolności oddać nie umiem"*

Zdecydowanie polecam Wam "Wąski korytarz. Państwa, społeczeństwa i losy wolności" pióra Acemoglu i Robinsona, bo to bardzo mądra i ciekawa publikacja, traktująca o czymś, co powinno być najważniejszą wartością w życiu każdego z nas i co powinniśmy umieć docenić, dbać o nią, a gdy przyjdzie konieczność walczyć o nią i być nawet gotowym oddać za nią życie, traktująca o wolności. Polecam ! A za egzemplarz do recenzji dziękuję wydawnictwu Zysk i S -ka.

*Chłopcy z placu broni - "Kocham wolność"

"Wolności nie można tylko posiadać, nie można jej zużywać. Trzeba ją stale zdobywać i tworzyć przez prawdę." ~ św. Jan Paweł II, Karol Wojtyła

Wolność, jedno słowo, a znaczy tak wiele. Wolność jest największym skarbem, najcenniejszą wartością, docenią ją jednak tylko ci, którzy doświadczyli jej utraty.
O wolności właśnie traktuje publikacja autorstwa Acemoglu i...

Uwielbiam znikać na wiele godzin w grubych tomach zabierających mnie w świat nauki, wyjaśniania różnorodnych zjawisk społecznych, pokazywania wydarzeń politycznych przez pryzmat dążenia do najbardziej produktywnego i mającego największy wpływ na swoje funkcjonowanie społeczeństwa. Jest to coś, co mieści się w moim zakresie zainteresowań etyki, ale jest też spojrzeniem socjologicznym, politologicznym i historycznym, a nawet ekonomicznym, bo zachowania społeczne i rezultaty gospodarcze są ściśle ze sobą powiązane. Niewiele osób zdaje sobie sprawę jak wiele zależy od nich, ich wyborów osób zarządzających państwem i chęci rozliczania polityków z ich pracy. I właśnie książka „Wąski korytarz. Pastwa, społeczeństwa i losy wolności” Darona Acemoglu i Jamesa A. Robinsona jest publikacją otwierającą na takie problemy, uświadamiającą jak niesamowicie ważne jest patrzenie rządom na ręce i pilnowanie, aby były dobrymi pracownikami dla społeczeństwa, które je wybrało. Autorzy zabierają nas w niezwykłą podróż, bo z jednej strony odwiedzamy różne kraje, a z drugiej strony swobodnie wędrujemy po historii i bez borykania się z konsekwencjami złych decyzji i postaw obojętności możemy zobaczyć, do czego prowadzi postawa uległości w społeczeństwie. Mamy tu różne wzorce społeczeństw, odmienne warunki, inne potrzeby ludności mieszkającej na określonych terenach. Jedno łączy wszystkich: tworzenie społeczeństw, jednoczenie się w imię wyższych celów i zapewnienia sobie lepszych warunków. A efekty decyzji ludzi, którzy dochodzą do zarządzania państwami są naprawdę bardzo różnorodne. Dokładny opis tych dróg pozwala nam zrozumieć, wiele współczesnych zjawisk.
„Wąski korytarz” to absolutnie fantastyczna publikacja, w której nie ma miejsce na „poprawność polityczną” w stylu „taki model jest ok, bo wpisuje się w zarządzanie danej partii” albo „zawsze tak było i było dobrze”. Tu autorzy wątpią we wszystko, analizują, podważają, patrzą na jedną sprawę z wielu perspektyw, pokazują, co mogło się stać, gdyby decyzje członków społeczności były inne. I co najważniejsze: nie ma tu usprawiedliwiania, że politycy są źli, bo wszyscy politycy są źli, kradną, bo wszyscy kradli. Za to mamy piękne, trzeźwe rozliczanie, pokazywanie błędnych decyzji, uświadamianie jak zapatrzenie w fanatyzm czy ortodoksję prowadzi do niszczenia relacji społecznych, przyczynia się do wyniszczających wojen, gorszego życia jednostek, przemianę ludzi wolnych w niewolników. Właśnie z tych powodów powinna to być lektura, po którą sięgnie każdy. Zwłaszcza, że od każdego zależy kształt społeczeństwa, to jakie rozwiązania polityczne podsuwają nam członkowie rządów. Kolejną niesamowicie ważną rzeczą, którą uświadamiają autorzy jest to, że nie da się nie zajmować polityką, bo ona jest w każdym aspekcie naszego życia. Jeśli my się nią nie zajmiemy to ona może zająć się nami i możemy obudzić się w więzieniu państwa totalitarnego. Przykre, ale realistyczne.
„Wolność, to wolna wola, brak przymusu możliwość działania według własnego uznania. Wolność, to też odpowiedzialność, liczenie się z konsekwencjami swoich decyzji. Tylko człowiek wolny może w pełni wyrazić samego siebie. Dążenie do wolności jest wielką siłą człowieka”.
Kiedy czytałam tę publikację ciągle przychodziło mi na myśl, że mogłabym cytować kolejne akapity, bo każdy zawiera ważne prawdy, informacje, przesłania zachęcające do doceniania możliwości decydowania o sobie, posiadania wolnej woli, a nie tylko zbioru przepisów ograniczających i ujarzmiających nieposłusznych poddanych. Mało osób zdaje sobie sprawę, że zmiany zawsze zaczynały się od rewolucji, tworzenia przepisów ograniczających i kontrolujących możliwość rządzenia przez jednostkę lub grupy uprzywilejowanych, które przez brak wpływów społeczeństwa czuły się bezkarne w swoich poczynaniach i coraz odważniej zagrabiały wolność społeczeństwa do momentu uczynienia z nich niewolników (w europejskim wydaniu chłopów, a obecnie niskopłatny prekariat).
„Wąski korytarz” to publikacja wprowadzająca nas w świat zmian, pokazująca, że bunt się popłaca, ale też uświadamiająca, że jeśli rewolucja jest źle przeprowadzona to mamy jedynie wymianę rządzących bez większych wpływów na możliwości jednostek, od których wychowania w wolności zależy jak bardzo będzie ono zaangażowanym w rozwój społeczeństwem oraz niosącym te idee innym państwom. Autorzy dokładnie pokazują nam jak przebiegają nici zależności, jak ważne dla walki o zmiany jest ich obecność w jednym państwie. Wyzwalanie spod zarządów państw kolonialnych przyniosło lawinę wydarzeń, których doświadczyliśmy także w Polsce i co w efekcie po kilku pokoleniach przyczyniło się do odzyskania niepodległości.
Temat wolności przewija się przez wielki ludzkich rozważań na temat tworzenia najlepszego z możliwych społeczeństw. Obecnie mamy już dużą wiedzą na temat tego, w jaki sposób kształtować wolne społeczeństwa, a mimo tego ludzie ciągle popełniają błędy, za bardzo ufają osobom wybranym na kierownicze stanowiska w państwie i bezkrytycznie oddają zarządzanie w ich ręce. Autorzy pokazują jak brak wypracowania narzędzi rozliczania wpływa destrukcyjnie na społeczeństwo, oraz uświadamia, że w wielu krajach społeczeństwo wcale nie jest wolne, codziennie przeżywając swój dramat będący wynikiem stopniowego przesuwania granicy między wolnością, a niewolą przez polityków. Autorzy uświadamiają, że dość łatwo można z obywatela stać się niewolnikiem, dlatego tak ważne jest śledzenie wszelkich decyzji rządów.
Publikacja „Wąski korytarz” jest niesamowicie bogata w przykłady, opisy różnorodnych wydarzeń i ich skutków. Przewędrujemy przez wszystkie kontynenty, prześledzimy społeczności na różnym stopniu rozwoju oraz w różnych sytuacjach historycznych. Autorzy pozwolą czytelnikom zrozumieć wiele z aktualnych wydarzeń i – co najważniejsze – zwrócą uwagę, że równie ważne jak patrzenie państwowym politykom na ręce jest dokładne rozliczane tych lokalnych, przyglądanie się im czy w mikroskołeczności nie tworzą dyktatury opartej na braku możliwości powstawania inicjatywy społecznej, hamowaniu wszelkiej inicjatywy i braku wsparcia innowacyjności oraz przedsiębiorczości, co prowadzi do zależności od władz zmieniając obywateli w poddanych. Ważnym przesłaniem jest tu to ortegiańskie spojrzenie na wolność: „Wolność nie jest dana. Trzeba ciągle o nią walczyć”. Rewelacyjna publikacja. Polecam!
#DaronAcemoglu #jamesARobonson #wąskikorytarz #państwa #społeczeństwa #losywolności #górowianka #górowiankaas #górowiankaksiążki #annasikorska #czytamdlaOli #etyka #socjologia #politologia #totalitaryzm #terror #historia #filozofia #ekonomia #gospodarka #książka #nauka #humanistyka #władza #polityka #zyskiska #pożyczprzeczytajpoleć http://annasikorska.blogspot.com/2022/07/daron-acemoglu-james-robinson-waski.html

Uwielbiam znikać na wiele godzin w grubych tomach zabierających mnie w świat nauki, wyjaśniania różnorodnych zjawisk społecznych, pokazywania wydarzeń politycznych przez pryzmat dążenia do najbardziej produktywnego i mającego największy wpływ na swoje funkcjonowanie społeczeństwa. Jest to coś, co mieści się w moim zakresie zainteresowań etyki, ale jest też spojrzeniem...

„Wolność, to wolna wola, brak przymusu możliwość działania według własnego uznania. Wolność, to też odpowiedzialność, liczenie się z konsekwencjami swoich decyzji. Tylko człowiek wolny może w pełni wyrazić samego siebie. Dążenie do wolności jest wielką siłą człowieka”.






Rewolucja amerykańska z roku 1775 trwająca do roku 1783, udowodniła innym ciemiężonym państwom świata, że walka się opłaca. Konflikt między Królestwem Wielkiej Brytanii a jej koloniami w Ameryce Północnej doprowadził nie tylko do powstania największego gospodarczo oraz społecznie kraju na świecie, czyli Stanów Zjednoczonych Ameryki, ale także przyczynił się do długiej drogi do wolności takich państw jak np. Polska, Irlandia, czy Nigeria (choć wolność Nigerii stoi pod wielkim znakiem zapytania, obecnie jest ona tylko na papierze). Do krajów, które nie odzyskały wolności, zalicza się np., Izrael, który jest sztucznym tworem po odebraniu ziem Palestyńczyków, przez wygrane państwa II wojny światowej.


Temat wolności to archetyp, który przewija się przez stulecia. Mimo tego, że teoretycznie w XXI wieku niemal nie ma krajów zależnych, ponieważ każde z nich jest osobnym bytem, mimo nawet zjednoczenia jak w przypadku Zjednoczonych Emiratów Arabskich, czy Unii Europejskiej, w wielu krajach społeczeństwo wcale nie jest wolne, codziennie przeżywając swój dramat.


Gdyby zerknąć na mapę ciekawie jawi się nam obraz Syrii, mimo tego, że w roku 1943 Komitet Wolnej Francji ogłosił niepodległość tego kraju, dziś nie możemy powiedzieć, że Syria nie tylko jako państwo, ale przede wszystkim jako naród nie doświadcza nic z zapewnień niepodległościowych. Konflikt w tym kraju, który miał prowadzić do szczytnego celu obalenia krwawych rządów, reżimu Baszszara al – Asada zamienił się w mit o Gilgameszu. Nikt nie spodziewał się, że spontaniczny protest w Damaszku z roku 2003, przemieni się w tragedię, która z przyjaciół zrobiła wrogów.


Kolejnym niezmiernie ciekawym mocarstwem, które powstało, z popiołów są Chiny. Teoretycznie wielki kawał ziemi, tworzący swoją historię od roku 1997 na nowo, dziś jest jedynym pewnym zwycięzcą w każdym nadchodzącym konflikcie. Twarda ręka reżimu komunistycznego, która zabiera ludziom (co dziwne za ich zgodą) dużą część wolności, pędzi na przód, wyprzedając gospodarki świata, tworząc nową historię XXI wieku. W Chinach wolność społeczeństwa praktycznie nie istnieje, co jest dość skutecznie maskowane, ponieważ żaden Chińczyk nigdy by nie powiedział, że jest niewolnikiem reżimu. Ciekawe pomysły na kontrolę społeczeństwa coraz częściej znajdują uznanie w notabene o zgrozo wolnej Europie. Od Państwa Środka, kraje europy przejmują już nie tylko pomysły rozwoju, ale także szykują ludzi do wielkiej intelektualnej ciemnoty wolnościowej.


Nie można tutaj również nie wspomnieć o Afryce… Najprościej można ten kontynent określić tragedią i nic nie dodawać, jednak czy to nie jest wina rządzących na świecie, oraz wszelkich wpływowych organizacji? Afryka podzielona na kraje, posiadająca wielkie złoża nie tylko ropy, czy węgla, a także wielki potencjał gospodarczy, teoretycznie wolna od kilkudziesięciu lat cały czas pozostaje niewolnikiem, tak zwanych krajów cywilizowanych nie mówiąc już o wojskach, gangach i wszelkiego rodzaju Huntach, które zniewalają ten piękny kawałek lądu. Wojny wewnętrzne toczące się w takich krajach jak np. Kongo powodują, że w Afryce Zachodniej umiera tysiące ludzi. Morderstwa, kradzieże, szantaż, zastraszanie to kongijska codzienność. Mimo że Kongo odzyskało niepodległość w roku 1960, tak naprawdę społeczeństwo nigdy nie było wolne i musi radzić sobie samo.


O państwach, społeczeństwach oraz losach wolności można pisać bez końca. Pan James A. Robinson współtwórca wspaniałej, przebogatej pozycji Wąski korytarz państwa, społeczeństwa i losy wolności, zaprasza nas w swej publikacji do prześledzenia historii wielu narodów. Ich drogi do wolności, i niepodległości, której niektóre mimo pięknych słów nie mają do dziś.


W dziele tym znajdziemy rozdziały poświęcone nie tylko Afryce Zachodniej, czy Syrii, ale także teoretycznie wolnej Europie, w której żyjemy. Uwielbiam takie pozycje. Ze względu na moje zainteresowania, jeśli chodzi o konteksty wolnościowy, gospodarczy, czy polityczny jest to bezsprzecznie najlepsza książka tego roku. Autorzy nie tylko przedstawiają ciąg zdarzeń tragicznych dla wielu państw, ale także zmuszają do myślenia potencjalnego czytelnika, oraz zwrócenia uwagi na to co dzieje się nie tylko na świecie dziś, ale szczególnie na uważne przyglądanie się sytuacji w naszym własnym kraju. Jak wiadomo, wolność nie jest nam dana raz na zawsze. Zwłaszcza my Polacy powinniśmy zawsze o tym pamiętać. Takie pozycje jak Wąski korytarz, Pana Jamesa A. Robinsona są nie tylko ważne, ale przede wszystkim potrzebne, abyśmy nie zachłysnęli się tym, co odzyskaliśmy i pamiętali o ciągle zmieniającej się historii świata, w którym żyjemy.


Publikację bez dwóch zdań polecam. Bez wątpienia dzieło warte poznania.

„Wolność, to wolna wola, brak przymusu możliwość działania według własnego uznania. Wolność, to też odpowiedzialność, liczenie się z konsekwencjami swoich decyzji. Tylko człowiek wolny może w pełni wyrazić samego siebie. Dążenie do wolności jest wielką siłą człowieka”.






Rewolucja amerykańska z roku 1775 trwająca do roku 1783, udowodniła innym ciemiężonym państwom...