Świetne zamknięcie trylogii. Bardzo mi się podoba jak została pokazana przemiana głównej bohaterki a wątek romantyczny skradł mi serce był świetnie wywarzony. W tym tomie było jeszcze więcej odniesień do arturiańskich legend co jest wielkim plusem tego tomu.

Świetne zamknięcie trylogii. Bardzo mi się podoba jak została pokazana przemiana głównej bohaterki a wątek romantyczny skradł mi serce był świetnie wywarzony. W tym tomie było jeszcze więcej odniesień do arturiańskich legend co jest wielkim plusem tego tomu.

Finałowy tom nadszedł i choć jego poprzednik miał swoje wady, to mimo wszystko sprawiał mi radość podczas czytania, a niektórzy bohaterowie zdobyli moją sympatię. Byłam również ciekawa jak zakończy się historia trzech sióstr, przez co liczyłam na intrygujący finał, ale... Niestety się zawiodłam.

Po pierwsze boli mnie serce, że autorka nie wykorzystała potencjału kryjącego się w fabule "Siostry Nocy" - mogła wykorzystać różne perspektywy i pokazać nam spojrzenie dwóch pozostałych sióstr, wzmocnić mocniej wątek siostrzanej miłości czy rozbudować demony. Zamiast tego zaoferowała nam kłótliwą relację Vi i księcia demonów, których łączyło czyste pożądanie... I chyba tylko tyle? Niby była to miłość, ale trudno było mi to nazwać miłością. Raczej obustronnym zainteresowaniem. Dodatkowo autorka wykorzystała motyw cofania się w czasie, co też można dobrze wykorzystać, ale ponownie - większy nacisk był na zazdrości Vi w Camelocie i jej dziwnym uczuciom.

Bardzo żałuję, że autorka skupiając się na tej dwójce, zapomniała o pozostałych bohaterach. Przez to związek Maëlle wydawał mi się jedną wielką czerwoną flagą! Odczuwałam od niego bardzo toksyczne zachowania i nie podobało mi się to, że autorka tłumaczyła je i nazywała "miłością". Plus chciałabym o wiele więcej Caleba, bo nadal uważam, że był najlepszy.

Jednakże muszę przyznać, że motyw Camelotu i Merlina był mimo wszystko intrygujący! Podobały mi się te małe nawiązania między przeszłością i teraźniejszością, a także wytłumaczenie związku sióstr z legendami arturiańskimi i całym zamieszaniem! Myślę, że gdyby skupić się na tym i tylko na relacji sióstr, to mogłaby być bardzo solidna kontynuacja.

Cóż, niestety moje serduszko zostało złamane i czuję gorycz rozczarowania, ale mimo wszystko nie żałuję, że sięgnęłam po tę serię. Była ciekawa, miała swoje dobre momenty i ciekawe postacie, więc z pewnością fanom romansów i fantasy może się spodobać.

Finałowy tom nadszedł i choć jego poprzednik miał swoje wady, to mimo wszystko sprawiał mi radość podczas czytania, a niektórzy bohaterowie zdobyli moją sympatię. Byłam również ciekawa jak zakończy się historia trzech sióstr, przez co liczyłam na intrygujący finał, ale... Niestety się zawiodłam.

Po pierwsze boli mnie serce, że autorka nie wykorzystała potencjału kryjącego...

Seria z dużą dozą kobiecej siły i charakteru. Sporo romansu, walk i krain. Cudne wątki rodzinne, intrygi, tajemnice oraz poświęcenia. Polecam

Początek ostatniej części trochę spokojny, a później już tylko z górki bez trzymanki. Bardzo fajne motywy Camelotu i historii przedstawionego świata.

Seria z dużą dozą kobiecej siły i charakteru. Sporo romansu, walk i krain. Cudne wątki rodzinne, intrygi, tajemnice oraz poświęcenia. Polecam

Początek ostatniej części trochę spokojny, a później już tylko z górki bez trzymanki. Bardzo fajne motywy Camelotu i historii przedstawionego świata.

W ostatniej części losy magicznych, ludzi i demonów w końcu się rozstrzygną.
Kto kiedyś był wrogo nastawiony do innej rasy musi schować swoje uprzedzenia i stać się sprzymierzeńcem w walce z największym wrogiem - królem demonów, Regulusem.


Vivianne po traumatycznych przejściach w Kerys wraca do domu.. ale nie taka jak przedtem, odmieniona, z raną w sercu musi zaufać komuś kto już raz nadszarpnął jej zaufanie.. czy zdoła?

Niespodziewane zwroty akcji, slow Burn i piękna miłość sióstr to coś co mnie zawsze przyciąga w powieściach.


Bałam się, że finał książki będzie dla mnie rozczarowujący, a jednak był.. satysfakcjonujący.

Polecam!

W ostatniej części losy magicznych, ludzi i demonów w końcu się rozstrzygną.
Kto kiedyś był wrogo nastawiony do innej rasy musi schować swoje uprzedzenia i stać się sprzymierzeńcem w walce z największym wrogiem - królem demonów, Regulusem.


Vivianne po traumatycznych przejściach w Kerys wraca do domu.. ale nie taka jak przedtem, odmieniona, z raną w sercu musi zaufać...

Oczekiwałam lepszego zakończenia serii, która pomimo nienajlepszego startu, rozwijała się bardzo ciekawie.
Największą wadą są fragmenty nawiązujące do legend arturiańskich, które są bardzo długie i w których łatwo jest się pogubić. Jest to ciekawe, aczkolwiek spowalnia akcję. Zmęczyła mnie również relacja Vianne z Aarvandem, którzy zawsze wszystko muszą robić razem. Spodziewałam się ciekawszej interakcji i więcej scen między siostrami, w końcu cała seria nazywa się "Trzy siostry" (nie wspominając też o tym, że sądziłam, że każdy tom będzie prowadzony z punktu widzenia każdej siostry).

Oczekiwałam lepszego zakończenia serii, która pomimo nienajlepszego startu, rozwijała się bardzo ciekawie.
Największą wadą są fragmenty nawiązujące do legend arturiańskich, które są bardzo długie i w których łatwo jest się pogubić. Jest to ciekawe, aczkolwiek spowalnia akcję. Zmęczyła mnie również relacja Vianne z Aarvandem, którzy zawsze wszystko muszą robić razem....

Jak wiele będziesz w stanie poświęcić w walce o przyszłość?

Trzy siostry przeżyły już wszystko - utratę mocy, porwanie, zastraszanie, zmuszanie do nieludzkich wyzwań i pobicia. Nie poddały się jednak i po ucieczce z Kerys są jeszcze bardziej zdeterminowane do wygrania walki z Regulusem.

Finałowi tom skupia się na zamknięciu wszelkich wątków, aczkolwiek najpierw należy przebrnąć przez skomplikowany retelling legend arturiańskich. W trzecim tomie jest ich najwięcej i momentami zaczynałam się gubić, kto z kim był powiązany jakim wydarzeniem. Szkoda, że te legendy nie zostały wprowadzone wcześniej i skumulowały się akurat w tej części. Wiem, że wymagała tego akcja, aczkolwiek łatwo można było się pogubić.

Jednym z głównych wątków jest relacja Vianne z Aarvandem i choć bardzo lubię tę bohaterkę, z bólem muszę przyznać, że nie przepadałam za nią w tym tomie. Na zmianę przypominała sobie, czemu nie powinna przywiązywać się do demona i czemu, tak bardzo ją do niego ciągnęło. Było w niej wiele sprzeczności, które wytrącały mnie z równowagi, ale rozumiem, że taki był cel autorki. Mimo wszystko Vianne została przykładem kobiety, która wie, na czym polegają obowiązki i na czym polega miłość.

Pomimo drobnych rzeczy, które nieumiliły mi czytania i tak bardzo szybko pochłonęłam tę część. Zakończenie przygód sióstr okazało się niezwykle wzruszające i wiem, że na długo go nie zapomnę.

Jak wiele będziesz w stanie poświęcić w walce o przyszłość?

Trzy siostry przeżyły już wszystko - utratę mocy, porwanie, zastraszanie, zmuszanie do nieludzkich wyzwań i pobicia. Nie poddały się jednak i po ucieczce z Kerys są jeszcze bardziej zdeterminowane do wygrania walki z Regulusem.

Finałowi tom skupia się na zamknięciu wszelkich wątków, aczkolwiek najpierw należy...

Rozterki miłosne głównej bohaterki w tym tomie zaczęły mnie juz odczuwalnie irytować. O wiele chętniej przeczytałabym przedstawiane historie z perspektywy Aimee bądź Maelle

Rozterki miłosne głównej bohaterki w tym tomie zaczęły mnie juz odczuwalnie irytować. O wiele chętniej przeczytałabym przedstawiane historie z perspektywy Aimee bądź Maelle

𝐌𝐚𝐫𝐚𝐡 𝐖𝐨𝐨𝐥𝐟 „𝐒𝐢𝐨𝐬𝐭𝐫𝐚 𝐠𝐰𝐢𝐚𝐳𝐝”
„Sto euro za twoje myśli, Vi”

„𝐒𝐢𝐨𝐬𝐭𝐫𝐚 𝐤𝐬𝐢𝐞̨𝐳̇𝐲𝐜𝐚”
„Musimy pozwolić odejść temu, czego nie możemy zatrzymać.”

„𝐒𝐢𝐨𝐬𝐭𝐫𝐚 𝐧𝐨𝐜𝐲”
„Jesteś an tsíoraíocht. Moją wiecznością”

MOJA OPINIA
◽ Wielka szkoda, że każda z tych książek nie została przedstawiona z perspektywy innej siostry. Według mnie byłoby to super. Ale i tak przepadłam dla nich.
Uwielbiam Vianne, choć czasami mocno mnie irytowała, to wszystko jest jej wybaczone. Wątek Aimée i Caleba przez wszystkie 3 książki był moim ulubionym. Ich relacja to inny wymiar. W całej serii zabrakło mi trochę Maëlle, niby się pojawiała, ale tak często jakbym chciała. Jeżeli chodzi o Ezrę (którego nie rozumiałam przez większość czasu),to bardziej od niego polubiłam jego brata Adena, świetny gość. No i nie sposób nie wspomnieć o Aarvandzie... Polubiłam go tak samo, a nawet bardziej niż jego brata Caleba. Nie wiem nawet czemu, może po prostu mam słabość do demonów. Dołączył on także do moich książkowych mężów. Myślę, że może czuć się zaszczycony, bo dawno nikt nie trafił na tę listę 🤣
Ta seria przypomniała mi, jak bardzo uwielbiam fantastykę.

Gorąco polecam ❤️‍🔥!

𝐌𝐚𝐫𝐚𝐡 𝐖𝐨𝐨𝐥𝐟 „𝐒𝐢𝐨𝐬𝐭𝐫𝐚 𝐠𝐰𝐢𝐚𝐳𝐝”
„Sto euro za twoje myśli, Vi”

„𝐒𝐢𝐨𝐬𝐭𝐫𝐚 𝐤𝐬𝐢𝐞̨𝐳̇𝐲𝐜𝐚”
„Musimy pozwolić odejść temu, czego nie możemy zatrzymać.”

„𝐒𝐢𝐨𝐬𝐭𝐫𝐚 𝐧𝐨𝐜𝐲”
„Jesteś an tsíoraíocht. Moją wiecznością”

MOJA OPINIA
◽ Wielka szkoda, że każda z tych książek nie została przedstawiona z perspektywy innej siostry. Według mnie byłoby to super. Ale i tak przepadłam dla nich.
Uwielbiam...

Świat wykreowany przez Autorkę wciąga jak zawsze...polecam każdemu kto lubi lekką lekturę z elementami magii, przygody, romansu.

Świat wykreowany przez Autorkę wciąga jak zawsze...polecam każdemu kto lubi lekką lekturę z elementami magii, przygody, romansu.

Dziewczyny wracają do swojego świata, ale wciąż muszą o go uratować. Vianne postanawia wyruszyć w podróż w czasie z Calebem. Trafiają do Camelotu, gdzie spotykają oczywiście Artura i Morganę, ale... to nie jedyne znane im postaci, które tam są.
Wydaje mi się, że ta część była nieco bardziej emocjonalna, ale trochę mniej romansowa. Czytało się dobrze i byłam naprawdę ciekawa zakończenia.

Dziewczyny wracają do swojego świata, ale wciąż muszą o go uratować. Vianne postanawia wyruszyć w podróż w czasie z Calebem. Trafiają do Camelotu, gdzie spotykają oczywiście Artura i Morganę, ale... to nie jedyne znane im postaci, które tam są.
Wydaje mi się, że ta część była nieco bardziej emocjonalna, ale trochę mniej romansowa. Czytało się dobrze i byłam naprawdę ciekawa...