Autor opowiada, wręcz gawędzi o ptakach, ale i o całej otaczającej go, i nas, przyrodzie. Gatunki i obserwacje jakie czyni mogą być w każdej chwili naszymi, a wiedza, jaką przy okazji, po cichu przemyca, te nasze obserwacje ubogaca. Kolejna z serii książek tego wydawnictwa, która trafia, w punkt, w moje czytelnicze, ale i zawodowe, potrzeby.

Autor opowiada, wręcz gawędzi o ptakach, ale i o całej otaczającej go, i nas, przyrodzie. Gatunki i obserwacje jakie czyni mogą być w każdej chwili naszymi, a wiedza, jaką przy okazji, po cichu przemyca, te nasze obserwacje ubogaca. Kolejna z serii książek tego wydawnictwa, która trafia, w punkt, w moje czytelnicze, ale i zawodowe, potrzeby.

Czułem się tak, jakbym sam odwiedzał ptasie miejsca. Wraz z autorem słyszałem ptasie głosy i poznawałem ich zwyczaje. Świetna lektura.

Czułem się tak, jakbym sam odwiedzał ptasie miejsca. Wraz z autorem słyszałem ptasie głosy i poznawałem ich zwyczaje. Świetna lektura.

Książka uczy uważności. Niepozorny ptasi świat a jakże niezwykły.

Książka uczy uważności. Niepozorny ptasi świat a jakże niezwykły.

„Ptaki za miedzą” to lektura nie tylko o ptakach, jak sam tytuł wskazuje, ale też o polskiej wsi i tym, z jakimi zmianami musi się mierzyć. Wszak rolnictwo w ciągu ostatnich kilkudziesięciu lat przeszło niesamowitą transformację, a środowisku ciężko za tym nadążyć. W rezultacie populacje wielu gatunków zmniejszają się, choć są i takie, które rosną w siłę. Głównie dzięki stepowieniu Polski.

Książka porusza bardzo ważne wątki dotyczące zmian w krajobrazie rolniczym czy przemysłowej hodowli zwierząt i tego, jak w obecnej sytuacji radzą sobie różne gatunki ptaków. Lektura jest bardzo wartościowa.
Jeśli chodzi o ptaki, to autor, ornitolog i fotograf, bardzo fajnie opisuje ciekawe gatunki ptaków. Te pospolite, jak i te rzadsze, wymagające działań ochronnych. Są opowieści z obserwacji, ale też te z pracy ornitologa. I fantastyczne zdjęcia!

„Ptaki za miedzą” to lektura ciepła i nie zliczę, ile razy „nostalgłam” podczas czytania. Autor opisuje sielankowe krajobrazy i codzienne życie na starych wsiach. No jakby to powiedzieć... Kiedyś to było, dzisiaj to nie ma. Polecam wszystkim, bo książka jest naprawdę ciekawa, a niebawem takie sytuacje i tereny mogą całkowicie zniknąć.

„Ptaki za miedzą” to lektura nie tylko o ptakach, jak sam tytuł wskazuje, ale też o polskiej wsi i tym, z jakimi zmianami musi się mierzyć. Wszak rolnictwo w ciągu ostatnich kilkudziesięciu lat przeszło niesamowitą transformację, a środowisku ciężko za tym nadążyć. W rezultacie populacje wielu gatunków zmniejszają się, choć są i takie, które rosną w siłę. Głównie dzięki...

Fascynująca opowieść o ptakach terenów wiejskich; pełna ptasich głosów, trzepotu skrzydeł, wspomnień sielskiej wsi z przeszłości oraz opisów współczesnych zajęć ornitologów, takich jak chodzenie po drzewach czy łapanie ptaków , które straszą w kościołach.
Do tego piękne zdjęcia.

Autor opowiada o swoich wyprawach w teren, lekko i ciekawie, o tym jak obserwuje ptaki, podgląda je i robi im zdjęcia, oraz uczestniczy w działaniach chroniących ptaki. Opowiada też o tym jak ptaki żyją, i starają się przetrwać; Opowiada oczywiście o bocianach, bo to takie typowe wiejskie ptaki, kojarzące się z sielską wsią i starymi chatami. Ale też o błotniakach, czajkach, pustułkach, sikorkach wróblach, mazurkach, świergotkach, trznadlach, ortolanach, pliszkach, kulikach, gąsiorkach i wielu innych.

Warto przeczytać od początku do końca, obejrzeć zdjęcia; a potem jeszcze raz przeczytać i jeszcze raz obejrzeć zdjęcia.

Teraz proszę wydawnictwo o książkę o ptakach rzecznych i żeby było bardzo dużo tekstu o nurogęsiach.

Fascynująca opowieść o ptakach terenów wiejskich; pełna ptasich głosów, trzepotu skrzydeł, wspomnień sielskiej wsi z przeszłości oraz opisów współczesnych zajęć ornitologów, takich jak chodzenie po drzewach czy łapanie ptaków , które straszą w kościołach.
Do tego piękne zdjęcia.

Autor opowiada o swoich wyprawach w teren, lekko i ciekawie, o tym jak obserwuje ptaki,...